آشنایی با پیمان شنگن

نام پیمان شنگن از نام شهری کوچک در کشور لوکزامبورگ می‌آید. هفت کشور عضو اتحادیه اروپا در ژوئن ۱۹۸۵ پیمان‌نامه‌ شنگن را امضا کردند.
هدف از امضای پیمان‌ شنگن (Schengen agreement) پایان دادن به …

نام پیمان شنگن از نام شهری کوچک در کشور لوکزامبورگ می‌آید. هفت کشور عضو اتحادیه اروپا در ژوئن ۱۹۸۵ پیمان‌نامه‌ شنگن را امضا کردند.

هدف از امضای پیمان‌ شنگن (Schengen agreement) پایان دادن به بازرسی‌های داخل مرزهای اتحادیه اروپا برای گذرنامه بود. در سال‌های بعد کشورهای دیگری هم به این پیمان‌نامه پیوستند.

افرادی که از کشورهای دیگر می‌خواهند به ۱۵ کشور عضو پیمان شنگن سفر کنند، تنها کافی است ویزای یکی از این کشورها را بگیرند. پس از آن در محدوده کشورهای عضو پیمان شنگن دیگر از نه از ایست بازرسی‌های مرزی خبری هست نه از صف‌های طولانی دریافت ویزا. شبیه به سفر از استانی به استانی دیگر است.

اگر می‌خواهید ویزای شنگن دریافت کنید و با آن از چند کشور عضو این پیمان‌نامه دیدن کنید باید از سفارتخانه آن کشوری که مقصد اصلی سفرتان است ویزا دریافت کنید. مثلا اگر فرانسه مقصد اصلی شماست، باید از فرانسه ویزا بگیرید.

اگر هیچ مقصد اصلی ندارید و می‌خواهید تعدادی از این کشورها را ببینید، باید از سفارتخانه کشوری که ابتدا به آن سفر می‌کنید، روادید دریافت کنید.

کشورهای عضو شنگن عبارتند از: اتریش، اسپانیا، ایسلند، ایتالیا، آلمان، بلژیک، پرتغال، دانمارک، سوئد، فرانسه، فنلاند، لوکزامبورگ، نروژ، هلند و یونان.

همه این کشورها به جز نروژ و ایسلند عضو اتحادیه اروپا هستند.

دامنه پیمان شنگن از ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷ با ۹ کشور دیگر عضو اتحادیه اروپا گسترش یافت: استونی، اسلوواکی، اسلوونی، جمهوری چک، لتونی، لهستان، لیتوانی، مالت و مجارستان