نگاهی به زندگی و آثار لوسین فروید

لوسین فروید، معروف‌ترین‌ نقاش واقعگرای معاصر دنیا که به عنوان یک اسطوره هنری در انگلستان شناخته می‌شد، هفته گذشته در ۸۸ سالگی درگذشت. او که نوه زیگموند فروید، روان‌شناس …

لوسین فروید، معروف‌ترین‌ نقاش واقعگرای معاصر دنیا که به عنوان یک اسطوره هنری در انگلستان شناخته می‌شد، هفته گذشته در ۸۸ سالگی درگذشت. او که نوه زیگموند فروید، روان‌شناس و نظریه‌پرداز بزرگ بود و همین امر نگاه متفاوت مردم به آثارش را در پی داشت، سال ۱۹۲۲ در برلین متولد شد.

او در ۱۰ سالگی و با به قدرت رسیدن حزب نازی در آلمان، ‌همراه خانواده‌اش به انگلستان رفت و کار نقاشی را آغاز کرد. استعداد فوق‌العاده‌ فروید در ۲۱ سالگی با برپایی یک نمایشگاه انفرادی از نقاشی‌هایش نمایان و چاپ یک خودنگاره او در مجله هوریزون انگلیس باعث شد تا به طور رسمی‌ پای در راه شهرت بگذارد.

این نقاش که بیشتر عمر حرفه‌ای خود را در لندن گذراند، یکی از بزرگ‌ترین نقاشان قرن بیستم محسوب می‌شود که در سبک‌های واقعگرایی، اکسپرسیونیسم و فراواقعگرایی نقاشی می‌کشید. فروید در مراحل ابتدایی خلاقیت هنری، از جستجوگران هنر مدرن بود، اما در کارهای دوران بلوغ هنری، در نقاشی پرتره و پیکرنگاری آثاری استادانه خلق کرد که با بهترین آثار استادان کلاسیک قابل مقایسه است. او از جمله هنرمندان خوش شانسی بود که در طول زندگی‌اش توانست از شهرت بسیاری برخوردار شود تا جایی که تابلوهای هنری وی همین اواخر با قیمت‌های بالا در حراجی‌های معتبر آثار هنری به فروش رفت. ویلیام آکوئاولا، منتقد هنری و مهم‌ترین دلال جهانی آثار فروید، او را یکی از بزرگ‌ترین نقاشان قرن بیستم می‌شناسد که کمتر شناخته شده است.

نیکلاس سروتا، رئیس گالری تیت لندن نیز حرف‌هایش در مورد فروید شنیدنی است. این گالری که گاهی حراج‌های معتبری از دنیای نقاشی را میزبانی می‌کند، در چند سال اخیر میزبان آثار بسیاری از این هنرمند بوده است. سروتا درباره فروید می‌گوید: او نابغه‌ای در هنر معاصر جهان است که اواخر قرن بیستم ظهور کرد. نقاشی‌های اولیه این هنرمند بزرگ که تعریف جدیدی به هنر آن زمان انگلستان تزریق کرد، باعث شد تا آثار بعدی او همتراز و قابل مقایسه با نقاشان فیگوراتیو (شمایل‌نگار) بزرگ دنیا در همه دوره‌ها شود.

ویلیام فیوور، منتقد هنری روزنامه آبزرور که فروید را بیش از ۴۰ سال می‌شناخته، درباره مرگ فروید می‌گوید: او کسی بود که هنر فیگوراتیو و چهره‌نگاری را به جای درست خود بازگرداند و با تمرکز روی شناخت چهره درونی آدم‌ها به دنبال نمایش وجه متفاوتی از آنها می‌گشت.فیوور با اشاره به این‌که فروید چند اثر ناتمام دارد، می‌افزاید: «همیشه یکی دو نقاشی را نیمه‌تمام می‌گذاشت که اگر کاری به ذهنش نرسید، آنها را تمام کند. حالا هم می‌دانم از او یکی دو اثر نیمه‌تمام باقی مانده‌ است.»