وقتی واژه قاچاق بی معنی می شود !

بیش از ده سال از ورود نخستین گوشی های تلفن همراه به کشور می گذرد. شاید این وسیله در روزهای اول ورود خود به کشور به دلایل متعددی چندان مورد توجه عموم نبود، اما زمان کوتاهی از آن …

بیش از ده سال از ورود نخستین گوشی های تلفن همراه به کشور می گذرد. شاید این وسیله در روزهای اول ورود خود به کشور به دلایل متعددی چندان مورد توجه عموم نبود، اما زمان کوتاهی از آن سال های نخستین نگذشته بود که به صدر لیست کالاهای قاچاق کشور پیوست .

آخرین و جدیدترین آمار از آشفته بازار گوشی موبایل ، نشان می دهد که رقم ۹۰ درصدی قاچاق همچنان محفوظ و محکم در جای خود نشسته و ظاهراً قصد پایین آمدن را نیز ندارد.

یکی از عمده ترین دلایل شوک ۹۰ درصدی قاچاق گوشی تلفن همراه نیز به طرح وزیر صنایع مستعفی دولت حاضر باز می گردد که با رویای تولید داخلی، تعرفه واردات گوشی را ۶۰ درصد بالا برد و به دنبال آن ریسک قاچاق نیز کاهش یافت.

از آن زمان به بعد هم اگرچه بازار تلفن همراه با تعرفه ۲۵‌درصد اندکی به تعادل رسید، اما همچنان این کالای ارتباطی در سیطره قاچاقچیان قرار دارد و عدد ۹۰ درصد قاچاق گویی دیگر کاری به تعدیل و کاهش تعرفه واردات ندارد.

اما در این میان حقیقت تلخ دیگری نیز وجود دارد. به هر تقدیر کشور از بازار خرید و فروش ده میلیون گوشی در سال کمتر از ده درصد سود به دست آورده و ۹۰ درصد نیز زیان می بیند.

تلخی ماجرا نیز اینجاست که ظاهراً همه و همه از خریدار و فروشنده و قاچاقچی گرفته تا حتی نهادهای نظارتی دولتی، این موضوع را پذیرفته اند که راه و روشی برای مبارزه با قاچاق وجود ندارد.

وقتی در بازار تلفن همراه با مشکلی مواجه می شوید و به هر نهادی اعم از دولتی وغیر دولتی در این بخش مراجعه می کنید، اصولاً کسی با قانونی یا غیر قانونی بودن ورود گوشی به کشور کاری ندارد و فقط می گویند شما مشکلتان را بفرمایید.

آری به همین سادگی فروشنده در مقابل کارشناسان حل اختلاف می نشیند و می گوید من نمی دانم مشکل گوشی از کجاست من هم مثل همه فروشگاه ها، قاچاق می خرم و به ناچار یک گارانتی برایش جور می کنم.

و هیئت حل اختلاف هم که گویی جمله را اینگونه شنیده که فروشنده گفته آقایان من هم مثل همه فروشگاه ها، گوشی های خود را از مبادی قانونی کشور و پس از پرداخت عوارض وارد کرده ام! ،‌ به موضوع بعدی و مشکل خریدار با فروشنده می پردازد.

بله واقعیت تلخی است وقتی در ادبیاتمان دیگر قبحی برای قاچاق وجود نداشته و همگان قاچاقی را گویی معادل قانونی می گیرند و به روی خود نیز نیاورده و سر در کار خود فرو می برند.

به این ترتیب احتمالا اگر فردا روزی به فردی بگویید قاچاقچی، شاید شما را به دادگاه هم بکشد که شما به بنده توهین کرده اید و من یک واردکننده هستم!

منبع : موبنا

مهرداد جلالی