خوب وبلاگ بنویسید لطفا

اگر می خواهید یک وبلاگ خوب داشته باشید نکاتی را باید درباره آن مدنظر قرار دهید

دوستان مختلف در دنیای مجازی در مورد این موضوع که چگونه می توان یک وبلاگ خوب تهیه کرد، نوشته‌اند. من هم بد ندیدم به موضوعی بپردازم که مدت‌هاست برای من یک دغدغه جدی است. مخاطب این نوشته طبعا بیشتر وبلاگ‌نویسان حوزه‌ مدیریت و آی‌تی هستند که من بیشتر دنبالشان می‌کنم، اما نکاتی که می‌نویسم در وبلاگ‌های سایر حوزه‌ها هم احتمالا معنادار است.

احتمالا وقتی عنوان این پست را خوانده‌اید در ذهنتان این سؤال پیش آمده که خوب وبلاگ‌نوشتن یعنی چه؟ با سابقه بیش از یک سال رصد هفتگی بسیاری از وبلاگ‌های حوزه مدیریت و آی‌تی به ۵ مشکل مشترک میان این وبلاگ‌ها برخورد کرده‌ام. بد ندیدم که یک‌جا مستندشان کنم؛ شاید حداقل باعث شود تا دیگران هم کمی به آنها فکر کنند. بیایید نگاهی بیندازیم به برخی اشکالات وبلاگ‌نویسی تخصصی در حوزه‌های مدیریت و آی‌تی در دنیای وب فارسی:

▪ ضعف ادبیات فارسی: این مشکل به‌ نظر من مهم‌‌ترین و آزاردهنده‌ترین مشکل وبلاگ‌‌های این حوزه است. این مشکل خودش چند وجه دارد:

▪ ضعف املایی: اشتباهات املایی ظاهرا برایمان خیلی مهم نیست؛ احتمالا هم در اغلب اوقات درست‌اش را بلد نیستیم!

▪ ضعف در نگارش: طبعا انتظار نمی‌رود یک وبلاگ‌نویس مدیریت یا آی‌تی مثل یک وبلاگ‌نویس حوزه‌ ادبیات، نگارش خوب، جذاب و روانی داشته باشد؛ اما نگارش بد هم برای خودش تبدیل به معضلی شده است. بارها به مطالبی با محتوای بسیار عالی برخورد کرده‌ام که از بس از نظر نگارش ضعیف بوده‌اند، مشتریان احتمالی‌شان را از دست داده‌اند. چه بهتر که بتوانید یک سبک نگارشی خاص خودتان هم ایجاد کنید.

استفاده نادرست از واژه‌گان تخصصی: واقعا از خواندن مطلبی که در آن واژه‌گان تخصصی دارای معادل فارسی بسیار زیبا و مصطلح، با حروف انگلیسی یا از آن هم بدتر، با حروف فارسی نوشته‌ شده‌اند، رنج می‌برم. خواهش می‌کنم کمی با زبان تخصصی حوزه‌ وبلاگ‌نویسی‌تان آشنا شوید. کتاب‌ها و مقالات نوشته شده یا ترجمه شده‌ توسط دیگران را بخوانید تا با معادل‌های درست این گروه از واژه‌ها آشنا شوید. این‌جوری نوشتن باکلاس بودن نیست؛ نشان‌دهنده‌ ضعف زبانی و نگارشی شماست. حالا بگذریم که شاید ناآگاهی شما را هم نسبت به ادبیات روز حوزه‌ای که دارید در مورد آن می‌نویسید، نشان دهد!

▪ ضعف درست‌نویسی: ظاهرا برای بسیاری از وبلاگ‌نویسان این حوزه‌، درست‌نویسی فارسی در دنیای مجازی (مخصوصا رعایت نیم‌فاصله‌) اصلا اهمیتی ندارد. یاد بگیریم که در دنیای مجازی (و از جمله دنیای وب)، درست فارسی بنویسیم.

به‌نظرم اشکالات املایی و نگارشی، متأسفانه اغلب ریشه در جدی مطالعه نکردن ما دارند. خیلی از ما حتی حوصله خواندن رمان و داستان کوتاه را هم نداریم. عادت کردن به نوشته‌های دنیای مجازی (که بسیاری‌شان دقیقا همین اشکالات ادبیات فارسی را دارند) هم که دیگر اوضاع را بدتر می‌کند. بنابراین برای بهتر شدن ادبیات فارسی‌تان، لطفا بیشتر کتاب بخوانید!

▪ معجون کپی بعلاوه‌ پیست: منظورم وبلاگ‌هایی است که ذاتا برای کپی‌پیست ایجاد شده‌اند. هر مطلب خوبی که در وب تولید می‌شود در هزاران وبلاگ ـ و اغلب بدون ذکر منبع اصلی ـ بازنشر می‌شود. یک ژانر جدیدی هم در این زمینه پیدا شده که کارشان کپی پیست مقالات چند ده صفحه‌ای ارائه شده در کنفرانس‌ها و نشریات تخصصی است. من واقعا بارها و بارها به این فکر کرده‌ام که این حضرات، با این کارشان چه نیاز روحی و روانی را از خودشان ارضا می‌کنند.

▪ تکرار مکررات: این موضوع در وبلاگ‌های متمرکز روی فناوری بسیار دیده می‌شود که یک خبر و یک مطلب، بارها و بارها بدون هیچ نکته اضافی با ادبیات متفاوت نویسندگان منتشر می‌شود. بخشی از این مساله به‌نظرم برمی‌گردد به کمبود ایده برای نوشتن (که پایین‌تر به آن خواهم پرداخت)؛ بخشی هم برمی‌گردد به جذابیت خبرها و شاید انتشار همزمان آنها توسط وبلاگ‌های مختلف. شخصا برای حل این‌ یکی ایده‌ خاصی ندارم؛ جز این‌که لطفا ایده‌های خوب و تک داشته باشید.

▪ ضعف ایده‌‌ها: این هم از مشکلات بسیار جدی وبلاگ‌های این حوزه است. به‌نظرم قاعده‌ درست وبلاگ‌نویسی این است که وبلاگ، یک ایده کلی داشته باشد و همین‌طور هر پست هم ایده مشخصی داشته باشد. اما... در عمل چند اشکال زیر رخ می‌دهد:

▪ نداشتن ایده‌ کلی: خیلی از وبلاگ‌ها، از نداشتن ایده کلی رنج می‌برند. پراکنده‌نویسی و نداشتن هدف مشخص، هم خود نویسنده را گیج می‌کند و هم خواننده‌گانش را. در این حالت یا باید سبک نگارشی‌تان خیلی جذاب باشد، یا جنجالی بنویسید یا خوش‌شانس باشید که مشتری‌هایتان را از دست ندهید!

▪ نوشتن، بدون ایده: بعضی پست‌ها را که می‌خوانم؛ آخرش از خودم می‌پرسم: خوب که چی!؟ نویسنده قرار بود به من چه چیزی را انتقال بدهد؟ این‌که خود را به نوشتن متعهد کنید خوب است؛ اما خواهش می‌کنم وقتی واقعا ایده‌ای ندارید، ننویسید!

▪ نوشتن با ایده‌های تکراری: نوشتن با ایده‌های تکراری و حتی ادبیات تکراری (!) جز خسته کردن مخاطب، نتیجه‌ای ندارد. البته نوشتن در مورد ایده‌های تکراری خوب است اگر از زاویه‌‌ دید جدیدی می‌خواهید به ماجرا وارد شوید و واقعا نکته‌ ناگفته‌ای دارید.

▪ نوشتن با ایده‌های ضعیف: وبلاگ‌نویسی هم بازاریابی دارد. یک وبلاگ‌نویس، هر چقدر هم انگیزه‌های قوی داشته باشد به بازخوردهای مخاطبان زنده است. شما باید بتوانید مشتریان‌تان را جذب کنید و سپس آنها را نگه‌دارید. با ایده‌های ضعیف، هیچ وقت در این راه موفق نخواهید شد. وبلاگ‌های موفق دنیای وب، آنهایی هستند که نه همیشه ولی اغلب ایده‌های منحصر به‌فرد و یکتایی دارند که در هیچ جای دیگر دنیای وب فارسی پیدا

نمی‌شوند.

▪ تعهد نداشتن به نوشتن: بدون هیچ تعارفی‌ اگر می‌خواهید وبلاگی داشته باشید که سالی یک بار به‌روز شود، ننویسید بهتر است. اما ماهی حداقل سه چهار مطلب خوب داشته باشید تا هم فراموش نشوید و هم مخاطب جدید پیدا کنید.

در هر حال لطفا وبلاگ‌ بنویسید؛ اما خوب!

منبع: گزاره‌ها