چگونه به قلعه نویی اعتماد كنیم

اینك امیر قلعه نویی سرمربی تیم ملی ما است ما هم می دانیم كه برای پیشرفت و توسعه فوتبال ایران ما باید به مربیان درجه یك, خوش نام و بزرگ خارجی روی بیاوریم, اما با همه اینها بهتر است فعلاً به قلعه نویی و یارانش اعتماد كنیم خدا را چه دیدید, شاید او هم برای فوتبال ما بدل به مربی ای چون سنول گونش شد

چه پیش از شروع جام جهانی و چه پس از آن، آدم هایی بودند كه می گفتند تیم ملی ایران برای پیشرفت به یك مربی درجه یك خارجی نیاز دارد و مربیانی چون برانكو ایوانكوویچ نمی توانند ایران را به جایگاه مناسبی در فوتبال جهان برسانند. این آدم ها پس از پایان جام جهانی و شكست پیش بینی شده برانكو امیدوار بودند كه مدیران جدید، به جبران آن شكست یك مربی بزرگ خارجی را بیاورند و از حالا برای چهار سال آینده برنامه ریزی كنند.

اما با همه اینها رئیس سازمان ورزش و سرپرست فدراسیون فوتبال به این نتیجه رسیدند كه یك مربی ایرانی در شرایط امروز بهتر می تواند فوتبال ایران را به خواسته هایش برساند. برای همین امیر قلعه نویی انتخاب شد كه در سه سال اخیر جزء بهترین مربیان فوتبال ایران بوده و توانسته پس از سال ها استقلال را به قهرمانی در لیگ ایران برساند. حالا آدم هایی كه به دنبال آمدن یك مربی بزرگ و خو ش نام خارجی بودند، دو راه را پیش رو دارند: یكی اینكه از حالا به بعد منتقد تیم ملی باشند و آمدن یك مربی ایرانی را بازگشت به عقب بدانند و دیگر این كه منتظر شوند و به قلعه نویی اعتماد كنند و ببینند چند سال پس از اینكه مربیان خارجی در فوتبال ایران آمده اند و رفته اند، چه تغییراتی در تفكرات مربیان ایران پدید آمده. اما چگونه باید به قلعه نویی اعتماد كنیم:

۱- بیایید از انتخاب های قلعه نویی شروع كنیم. دستیار اول او منصور ابراهیم زاده است؛ گران ترین مربی تمرین دهنده ایران و شاگرد ممتاز كلاس های مربیگری.

ابراهیم زاده یك برنامه ریز تمرینی فوق العاده است و برای همین در سال های اخیر پول خوبی از باشگاه هایی كه در آنها كار می كرده گرفته. بازیكنانی كه با ابراهیم زاده كار كرده اند می گویند او به درك درستی از تمرین دادن صحیح رسیده و می داند چه تمرینی را كجا باید داد. برای همین بود كه خیلی ها می گفتند قلعه نویی برای نفر دوم نیمكت تیم ملی، بهترین انتخاب را كرده.

در كنار ابراهیم زاده كه یك برنامه ریز تمرینی است، افشین پیروانی و ناصر ابراهیمی برای پیاده سازی تمرینات انتخاب شده اند. افشین پیروانی سال ها رهبر خط دفاعی تیم ملی و پرسپولیس بوده و برای همین تجربه رهبری داخل زمین را داشته.

او كه در جام جهانی هم بازی كرده، انتخاب مناسبی است برای تمرین دادن خط دفاع. اما انتخاب ناصر ابراهیمی یكی از انتخاب هایی بود كه منتقدان با استناد به آن انتخاب های قلعه نویی را زیر سئوال می برند. اما بیایید ببینیم ابراهیمی برای چه كاری انتخاب شده. او قرار است پیاده كننده دستورات قلعه نویی و تمرینات طراحی شده ابراهیم زاده باشد و برای این كار انتخاب بدی به نظر می رسد. بالاخره ابراهیمی از دهه شصت تا امروز دارد مربیگری می كند و آنهایی كه با او كار كرده اند می گویند او در تمرینات پا به توپ خوب عمل می كند و بلد است كه چگونه رفتار كند. درباره ناصر ابراهیمی باید به این نكته توجه كنیم كه او در سالیان اخیر هم برنامه ریز تمرینی بوده و هم تمرین دهنده و برای همین ناموفق بوده. برای كاری كه قلعه نویی از ابراهیمی می خواهد این انتخاب هم چندان بد نیست.

درباره پرویز كماسی هم كافی است بدانیم كه او سال ها در آكادمی كمیته ملی المپیك به كار مشغول بوده و در آنجا درباره بدنسازی خوب مطالعه كرده است. كماسی جوری تمرین می دهد كه هم مربیان نوگرا و هم مربیان سنت گرا، او را به عنوان یك بدنساز درجه یك می شناسند. در مجموع انتخاب های قلعه نویی انتخاب های خوبی بوده. فقط كافی است كه تركیب امروز كادر فنی تیم ملی را با تركیب دیروز مقایسه كنیم: واقعاً تركیب قلعه نویی، ابراهیم زاده، پیروانی و ابراهیمی و كماسی بهتر است یا تركیب برانكو، فركی...

۲- یكی از انتقاداتی كه همواره به برانكو ایوانكوویچ وارد بود این بود كه او دوست دارد همه كارها را خودش انجام بدهد. هم برنامه بریزد، هم بدنساز باشد، هم تیم را تمرین بدهد و هم كوچ كند. آخر سر هم دیدیم كه نتیجه كار یك نفره برانكو چه شد و تیم ملی در جام جهانی چه نتایجی گرفت. حالا اما قلعه نویی به آدم هایی اعتماد كرده كه در سال های اخیر جزء بهترین های فوتبال ایران بوده اند. همین كه قلعه نویی فهمیده همه كارها را نباید خودش انجام بدهد و باید هر آدمی را در جایی كه تخصص دارد به كار گیرد و به او اعتماد كند، نشان می دهد ما با یك مربی باهوش طرفیم. ما پس از سال ها كادری را دریافته ایم كه برای هر كاری یك متخصص را- البته در اندازه های فوتبال ایران - به كار گرفته.

۳- به كار گرفتن یك مربی ایرانی در این مقطع چندان هم بد نیست. بالاخره باید بدانیم سال ها پس از رفت و آمد مربیان خارجی به فوتبال ایران و آمدن مدرسان بزرگی چون هرست كریتی و اریش روته مولر و تومیسلاو ایویچ چه تغییراتی را در اندیشه های مربیان ایرانی ایجاد كرده و انتخاب كردن قلعه نویی از آن جهت خوب است كه او در استقلال سال های خوبی را سپری كرده و نتایج خوبی گرفته است. آمدن قلعه نویی، ابراهیم زاده و پیروانی و تركیب آنها با آدم هایی چون ابراهیمی و كماسی واقعیت های فوتبال ایران را به ما نشان می دهد. بالاخره اینها جزء بهترین های فوتبال ایران هستند و پیروزی یا شكست اینها خیلی چیزها را نشان می دهد.

اینك امیر قلعه نویی سرمربی تیم ملی ما است. ما هم می دانیم كه برای پیشرفت و توسعه فوتبال ایران ما باید به مربیان درجه یك، خوش نام و بزرگ خارجی روی بیاوریم، اما با همه اینها بهتر است فعلاً به قلعه نویی و یارانش اعتماد كنیم. خدا را چه دیدید، شاید او هم برای فوتبال ما بدل به مربی ای چون سنول گونش شد.