چرا این همه تناقض

تمامی ماجراهای تعلیق فوتبال ایران و تعویق های مکرر برگزاری انتخابات فدراسیون به خودی خود بسیار دردآور بوده است، اما ناراحت کننده تر از آن نبود یک خط و ربط ثابت در گفتار و موضع گیری های اعضای کمیته انتقالی فدراسیون فوتبال و سایر سران فدراسیون درباره این مسایل و دیگر مشکلات و نیازهای این ورزش است.

طی ماه های اخیر به کرات سران فدراسیون در قبال مسایلی که به تعلیق فوتبال و مشکلات انجام انتخابات مربوط می شده، حرف های ضد و نقیض زده و به نکاتی اشاره کرده اند که هر یک ناقض دیگری بوده و شدت و حدت ماجرا به حدی بوده که واقعا برای اهالی ورزش ایران موجب نگرانی شده است.

کافی است به گفتار و اظهارنظرهای اعضای کمیته انتقالی و یا بدنه باقی مانده از فدراسیون سابق فوتبال توجه کنید تا دریابید چقدر در آن تضاد محسوس است. یکی می گوید اصلا تعلیقی در کار نیست، آن یکی می گوید خطر تعلیق جدی است، سومی عنوان می کند که رییس سازمان تربیت بدنی می تواند در انتخابات فدراسیون شرکت کند، چهارمی تصریح می دارد که این امر خلاف نص اساسنامه جدید فوتبال ما است، پنجمی می گوید که فیفا مخالفتی با شرکت مقام های سیاسی ایران در انتخابات فدراسیون ندارد و ششمی تاکید می کند که فیفا با حضور علی آبادی در انتخابات اکیدا مخالف است و آن را وتو کرده است.

● غیرقابل تخمین

واقعه تعلیق برای ورزش ما آن قدرها هم تازه و غیرقابل درک نیست، اما این که از برآورد ساده امور نیز عاجز بمانیم و هر روز اطلاعات نه چندان صحیح را اعلام داریم، به کل ساختار فوتبال کشور لطمه می زند و خسارت های وارده غیر قابل تخمین و توصیف خواهد بود، هرچند تعلیق و قطع برخی فعالیت های این ورزش و مهم تر از همه نبود یک فدراسیون قطعی و ثابت به خودی خود بزرگ ترین ایراد و ضرر وارده به فوتبال یک کشور تلقی می شود و فراتر و بیشتر از آن را نمی توان تصور و در ذهن ترسیم کرد.

چگونه است که در فدراسیون ما و در کمیته انتقالی هیچ کس به درستی نمی داند که آیا رییس سازمان تربیت بدنی قادر به ثبت نام برای احراز پست ریاست فدراسیون هست یا خیر و می تواند در انتخابات شرکت کند یا نه و به چه سبب این قدر حرف های ضد و نقیض در این باره ادا و بیان می شود؟ وقتی علی آبادی برای انتخابات ثبت نام کرد، حالات جدیدی به وجود آمد و خیلی ها با احتساب حضور او در صحنه پیروزی وی را قطعی شمردند، اما عجیب آن که حتی یکی از اعضای کمیته انتقالی به وی نگفت که هم بر اساس سختگیری های فیفا که مایل به تاثیرگذاری امور سیاسی در چرخه های کاری فوتبال کشورها نیست و هم بر مبنای اساسنامه جدید فدراسیون چنین مساله ای غیرقابل دستیابی است و نمی توان چندان روی آن حساب کرد.

● تغییر لحن

صفایی فراهانی که به عنوان رییس کمیته انتقالی باید از همه مطلع تر می بود، چند بار به صراحت گفت که چنین مساله ای فاقد ایراد است و هیچ کس جلوی علی آبادی را نخواهد گرفت و بقیه نیز با او همسو و هم صحبت شدند. ولی وقتی فیفا مانع این امر شد و کاندیداتوری رییس سازمان تربیت بدنی را منتفی کرد، رییس کمیته انتقالی با تغییر لحن و گفتار قبلی اش گفت که حضور علی آبادی فقط در مجمع عمومی جایز است و بحث شرکت او در انتخابات به قصد احراز پست ریاست منتفی و فاقد وجهه قانونی است. به واقع معلوم نشد تمام حرف هایی که قبلا در تایید این فرآیند و قبول شرکت علی آبادی در گزینش مذکور عنوان شده بود، دارای کدام وجاهت و از کدام دیدگاه قابل قبول و اعلام بوده است.

بر سر ماجرای انتخاب مربی تیم ملی ایران نیز انواع این حرف های متضاد بیان شده است و هر یک از اعضای کمیته انتقالی که از اتاق بیرون آمده و در پایان جلسات مکرر و پایان ناپذیر فدراسیون مورد سوال خبرنگاران قرار گرفته اند، جواب هایی ناقض حرف های یکدیگر زده اند و چه بسیار روزها و هفته ها که در آن قرار بوده است اسم مربی جدید تیم ملی مشخص و اعلام شود، اما دوباره و چند باره وعده به روز بعد و هفته های آتی داده شده است و هر یک از جملاتی که یکی از اعضای کمیته انتقالی گفته، با حرف نفرات دیگر دست کم ۵۰ درصد تضاد داشته است.

● لطف بیکران فیفا

حتی اینها هم عجیب نیست و آن چه بیشتر جای تعجب دارد، این است که متوقع ایم هیچ یک از این مسایل نباید باعث تعلیق مجدد ما شود.

به واقع فیفا برخلاف گفته های داریوش مصطفوی که مدعی ظلم فیفا به فوتبال ایران است، با تعطیل نکردن کل فوتبال ایران برای مدتی طولانی، بزرگ ترین لطف و محبت بیکران را به ما کرده است.

وصال روحانی