سه شنبه, ۱ خرداد, ۱۴۰۳ / 21 May, 2024
مجله ویستا

وقتی همسر دلگیر می شود


وقتی همسر دلگیر می شود

برای داشتن سعادت و آرامش مطلوب در زندگی زناشویی، ارتباط سالم و سازنده میان زن و مرد، نیاز اصلی است و حرف اول را می‌زند.
در این عرصه موانعی بر سر راه قرار می‌گیرد، که البته رفع …

برای داشتن سعادت و آرامش مطلوب در زندگی زناشویی، ارتباط سالم و سازنده میان زن و مرد، نیاز اصلی است و حرف اول را می‌زند.

در این عرصه موانعی بر سر راه قرار می‌گیرد، که البته رفع آنها تنها به خود همسران بستگی دارد و کاملاً دو طرفه است. در این مرحله به بیان و بررسی برخی از آنها می‌پردازیم.

سختگیری

سختگیری در خانواده مصادیق مختلفی دارد. از جمله آنها می‌توان به بهانه‌گیری در امور خانه اشاره کرد. تجربه ثابت کرده است که این عمل جز ناراحتی خود و دلسردی همسر نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت. صفت سختگیری جزئی از منفی‌نگری است که از نظر دین و اخلاق مذموم شمرده شده است. زیرا زمینه را برای رشد سایر اختلافات و ناسازگاری‌ها فراهم می‌کند. در گفتار و کردار آدمی همواره عیوب و نقایصی وجود دارد. هر اندازه انسان منفی نگر‌تر باشد، از زمینه موجود برای بهانه‌گیری، بیشتر بهره می‌جوید.

سخنان فتنه‌انگیز

یکی از مهم‌ترین عوامل اختلاف بین زن و شوهر این است که یکی یا هر دو خوبی‌های مرد و زن دیگری را به رخ هم بکشد. این گونه مقایسه‌های نا بجا فتنه انگیزی بزرگی در زندگی ایجاد خواهد کرد و جز تلخی و سردی کانون خانواده نتیجه‌ای به دنبال نخواهد داشت.

تعصب و بی‌اعتمادی

گاهی در اثر عوامل مختلفی از قبیل علاقه افراطی و یا بدبینی ممکن است زن یا مرد نسبت به هم حساسیت بی‌مورد پیدا کنند. به‌طوری که در حفظ و پاکدامنی هم دچار وسواس و سختگیری بیجا می شوند. این گونه رفتارها و کنترل‌های افراطی زمینه روانی را برای سقوط انسان به سمت فساد و بی‌قیدی فراهم می‌کند. زیرا روح انسان در برابر فشار، عکس العمل نشان می‌دهد و شانه خالی می‌کند. پیامبر اکرم(ص) در این رابطه می‌فرمایند: تعلیم دهید و آسان گیرید. سخت نگیرید و نوید دهید و دیگران را طرد نکنید.

ترشرویی

درست است کسی که ناراحتی و خستگی روحی دارد، ناخود آگاه آثار آن در چهره‌اش نمودار می‌شود. ولی اسلام به پنهان داشتن درد درون دستور می‌دهد. انتقال ناراحتی مسائل بیرون از منزل به همسر و یا بالعکس در ارتباط همسران مانع بزرگی در حفظ آرامش و سکون خانواده خواهد بود. امام علی(ع) در این رابطه می‌فرماید: «خوشرویی مؤمن در چهره او و اندوهش در دل اوست.»