وعده های جدید , نگرانی های جدید

بررسی وضعیت رایتل , اپراتور تلفن همراه نورسیده

در دنیای اطلاعات و ارتباطات که خدمات ارزش افزوده حرف اول را می زند، ظهور یک اپراتور جدید، همواره نوید بخش عرضه نسل تازه ای از خدمات است که به دلیل وجود بازار رقابتی، می بایست دارای ویژگی هایی متفاوت از سایر موارد موجود در این حوزه باشد. این حال و هوا در بازار مخابرات ایران نیز حاکم است. به عبارت دیگر، در حال حاضر کسب و کار سیم کارت در ایران دارای دو اپراتور قدرتمند و کهنه کار است که با برندهای همراه اول و ایرانسل به عرضه انواع مختلفی از سیم کارت به خصوص دایمی و اعتباری می پردازند. البته از آغاز راهیابی سیم کارت به بازار ارتباطات در کشور، فعالان دیگری از جمله تالیا و اسپادان نیز سعی کردند به ابراز وجود در این حوزه بپردازند، اما بنا به دلایل شناخته شده و شناخته نشده بسیاری، نتوانستند توفیقی در به دست آوردن سهمی از بازار کسب کنند و ناگزیر شدند به نوعی بازی را به سایر رقبا واگذار کنند و چه بسا متضرر از میدان خارج شوند.

اما در حالی که بازار مخابرات ایران در سال ۱۳۹۰، در حال پیمودن روندی به نسبت رکودی بود و می توان گفت اتفاق قابل توجه و تاثیر گذاری در این حوزه به وقوع نپیوسته بود، در آخرین روزهای پاییز، خبری مبتنی بر آغاز فعالیت اپراتور سوم در کشور منتشر شد.

روال منطقی و معقول در حین بروز چنین تحولاتی این گونه است که، افزوده شدن یک اپراتور جدید به جمع اپراتورهای قدیمی باعث تنگ تر شدن حلقه رقابت می شود که این جریان باعث حاکم شدن فضای رقابتی در میان اپراتورها می شود که در نهایت با افزایش کیفیت و خدمات، رضایتمندی مشترکان را به همراه خواهد داشت. اما در کشور ما، در حالی که ظهور اپراتور سوم در نوع خود یکی از مهم ترین رویدادهای اقتصادی به شمار می رود و خبر خوبی در حوزه کسب و کار مخابراتی کشور است، اما در آغاز راه باعث شکل گیری نگرانی هایی نیز شده است که باعث فضای بیم و امید در کنار یکدیگر را ترسیم می کند.

اپراتور سوم که عنوان تجاری بحث برانگیزی به نام رایتل را برای خود برگزیده است، در وب سایت رسمی اش به نشانی www.tamintelecom.ir، از حضورش به مثابه قطب نوظهور عرصه مخابرات ایران یاد کرده است که در چشم انداز آینده می خواهد با ایجاد کاربری آسان خدمات جدید در زندگی روزمره مردم منجر به ارتقای کیفیت زندگی ایرانیان و نیز افزایش بهره وری آن ها شود. رسالت رایتل به اعتراف این اپراتور تازه کار، ارایه خدمات پیشرفته و هیجان انگیز با کاربری آسان است که نوید بخش تحولی در راستای زندگی بهتر برای ایرانیان خواهد بود. اپراتور سوم که که با کیک و هوا کردن فشفشه در جمع خبرنگاران و در سالن اجتماعات وزارت کار واقع در خیابان ولیعصر (عج)، پیوستن خود به جمع اپراتورهای تلفن همراه را جشن گرفت و شعار «زندگی در دستان شما» را برای آغاز راه دستمایه قرار داده است، خدمات نسل سوم تلفن همراه (۳G) را با پیش شماره ۰۹۲۰ به متقاضیان عرضه می کند و نقطه شروع فعالیت خود را از استان البرز آغاز کرده است. این اپراتور که بنا به باور شیخ الاسلامی، وزیر کار و تعاون، ۳۲ میلیون ایرانی تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی را، نقطه هدف برای تبدیل آنها به مشترکان رایتل در نظر گرفته است.

مطابق آنچه که در پروانه آمده است، مجاز است در شرایط عادی ۱۷ میلیون مشترک تلفن همراه جذب کند که این رقم شامل شش میلیون مشترک مکالمات صوتی و ۱۱ میلیون مشترک خدمات دیتاست. رایتل که با بیش از دو سال تاخیر، واگذاری نخستین سری سیم کارت های خود را از دهه فجر آغاز کرده است، در طول این مدت صدای بسیاری از خبرگان حوزه را برانگیخت. اما همواره با اغماض مسئولان در رگولاتوری و سایر نهادهای نظارتی مواجه شد و هیچ گاه به طوری جدی علل تاخیرش در عرضه خدمات نسل سوم به مشترکان مورد پی گیری قرار نگرفت. اپراتور سوم که نوپاترین عرضه کننده سیم کارت در کشور محسوب می شود، در حالی فعالیت خود را آغاز کرده است که با تاخیرش در ارایه ۳G، کاربران ایرانی را حتی از کوچک ترین کشورهای حاشیه خلیج فارس و بعضا همسایه هم چون افغانستان، محروم تر نگه داشته است و حال که پا به عرصه فعالان سیم کارت گذاشته است، مسولیت بسیار سنگینی را به عهده دارد که این مسولیت ها با توجه به فراز و نشیب های بسیاری که بر سر راه این اپراتور قرار دارد، از حساسیت بالایی برخوردار شده اند. گرچه به باور مسئولان رایتل، این اپراتور نمی خواهد وارد بازار رقابتی با ایرانسل و همراه اول شود و مشترکان متفاوت از مشترکان رقبایش هستند، اما این اپراتور نباید فراموش کند که برای ادامه حیات اقتصادی قرار نیست برای وی از کره ماه و یا مریخ برایش مشترک وارد کنند و ناگزیر است دیر و یا زود با اپراتورهایی رقابت کند که به طور سهمگینی مشغول جذب مشترک بیشتر و کسب سهم بالاتری از بازار سیم کارت در کشور هستند.

● بازخوانی پرونده

موضوع اپراتور سوم تلفن همراه، برای نخستین بار در اواخر دولت هشتم مطرح شد. اما به دلیل جا به جایی قدرت و بروز تحولات سیاسی، این جریان جای خود را به مسایل دیگری داد. پس از این که اپراتور دوم با برند ایرانسل.امتی ان، نخستین سری سیم کارت های خود را در سال ۸۵ واگذار کرد، به صورت ضمنی صحبت هایی از اپراتور سوم تلفن همراه توسط دکتر کمال محامد پور، معاون آموزش، تحقیقات و امور بین الملل وقت وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات به میان آمد که البته در آن زمان بازتاب خاصی پیدا نکرد. سرانجام دو سال بعد، یعنی در سال ۸۷ خبر برگزاری مزایده اپراتور سوم منتشر شد و همگان نسبت به آن واکنش نشان دادند.

به طوری که این خبر و حواشی آن مدت ها در صدر اخبار رسانه ها قرار گرفت و مشخص شد در سال هایی که این موضوع در بی خبری به سر می برده است، مسئولان به جمع آوری اطلاعات برای تنظیم اسناد مزایده و تهیه مقدمات مربوطه مشغول بوده اند. پس از این که اپراتور سوم، به عنوان یکی از مهم ترین طرح های مخابراتی که قرار بود در قالب یک اپراتور جدید غیر دولتی با توانایی عرضه سیم کارت ۳G به صورت انبوه، فضای کسب و کار در این زمینه را تحت تاثیر خود قرار دهد، در دستور کار دولت قرار گرفت، مقرر شد تا این تازه وارد مخابراتی، در فروردین ماه ۱۳۸۸ واگذاری نخستین سری سیم کارت های خود را آغاز کند و در سه ماه بعد، ضمن تثبیت جایگاه خود در بازار به سرانجام مشخصی برسد. به همین منظور دولت نیز یک دوره محافظت برای این اپراتور در نظر گرفت و مقرر شد تا تابستان ۹۱ به اپراتور دیگری اجازه ندهد که وارد حوزه عرضه خدمات نسل شوم تلفن همراه شود.

اما غافل از این که رشته اپراتور سوم، سر بسیار درازی داشت و قرار بود تا مدت ها بعد، کسی موفق به مشاهده سیم کارت های اپراتور سوم و یا حتی کسب کوچک ترین خبری از آخرین وضعیت پیشرفت این طرح نشود. بروز تاخیرها و ابهامات در چگونگی سرنوشت اپراتور سوم تا بدان جا پیش رفت که این اپراتور نوپا در نخستین گام های خود پس از برگزاری مزایده با توقف مواجه شد. در این راستا، کنسرسیوم تامین اتصالات که موفق شده بود با پشت سرگذاشتن بیش از ۱۰ رقیب دیگر از جمله عمان تل، صندوق فرهنگیان و شرکت زِن و نیز شرکت های سرمایه گذاری ایران و پارس ایراتل که به منظور شرکت در مزایده، اقدام به ارسال پاکات برای سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی کرده بودند، سومین اپراتور تلفن همراه در ایران را از آن خود کند، با چالش هایی مواجه شد. هر چند علت واقعی کنارگذاشتن اتصالات از مزایده اپراتور سوم هیچ گاه کشف نشد، اما ظاهرا این جریان ریشه های بسیاری داشت که یکی از آن ها اختلافات ارضی ایران با کشور امارات متحده عربی بر سر جزایر سه گانه بود که به عدم تمکین اتصالات مبنی بر ارایه ضمانت نامه و انجام تعهداتش و نیز بروز تفرقه با شریک ایرانی ختم شد. سرانجام همان سرنوشتی برای اتصالات رقم خود که سال ها پیش ترکسل به آن مبتلا شده بود. با این تفاوت که این بار شریک خارجی دیگری پا به عرصه شراکت با همتای ایرانی نگذاشت و شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی (شستا) به تنهایی در این طرح سرمایه گذاری کرد. پس از فروکش کردن تب کنار گذاشتن اتصالات و در حالی که به تدریج وضعیت برای تامین تلکام عادی به نظر می رسید، در اردیبهشت ماه ۸۹، پروانه اپراتور سوم صادر شد و پس از فراز و نشیب فراوان این اپراتور مکلف شد تا نخستین سری سیم کارت های خود را از ۲۲ بهمن ۸۹ عرضه کند. اما ۹ پس از این زمان، هم چنان از اپراتور سوم خبری نبود و مسئولان در مواجهه با پی گیری رسانه ها و افکار عمومی به آن ها صرفا وعده «در دست بررسی است» را می دادند. سرانجام روز تاریخی فرا رسید و در اول آذرماه ۹۰، نخستین نشست خبری رسمی مسئولان رایتل با اصحاب رسانه که همگی از طرف سازمان تنظیم مقررات دعوت شده بودند نه رایتل (!) برگزار شد و اپراتور تاخیری ایران، پس از مدت ها انتظار مورد رونمایی قرار گرفت.

● ارتباطِ فراتر از مکالمه، کافی هست؟

سال هاست که ایجاد وقفه میان ثبت نام و واگذاری سیم کارت از مد افتاده است و فعال سازی سیم کارت بلافاصله بعد از خرید به یک حق مسلم برای مشترکان تبدیل شده است. اما به نظر می رسد این موضوع برای اپراتور سوم، هم چنان حل نشده باقی مانده است، به طوری که مشاهده می شود میان ثبت نام سیم کارت های رایتل و فعال سازی آن ها فاصله قابل توجهی وجود دارد که این قضیه حقوق مشترکان این اپراتور را به زیر سوال می برد. این در حالی است که دو سال از تاخیر اپراتور سوم تلفن همراه مبنی بر واگذاری سیم کارت می گذرد و از طرفی توقع عرضه بدون وقفه، منظم و در عین حال فاقد محدودیت مکانی سیم کارت، کوچک ترین توقعی است که یک مشترک از اپراتور خود می تواند داشته باشد. اما چنانچه که به نظر می رسد، رایتل با در دست داشتن حمایت های نهاد قانونگذار در صدد نیست سیم کارت های خود را به طور جدی، هم زمان و یکنواخت در میان متقاضیان ایرانی در سراسر کشور توزیع کند، بلکه بر آن است تا با عملکرد استانی به توزیع تدریجی سیم کارت بپردازد که البته این قضیه ابهاماتی را نیز در پی دارد.

بر اساس این گزارش، طی نشست خبری رایتل که در حضور وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، رییس سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی و مدیرعامل شرکت تامین تله کام برگزار شد، یکی از مهم ترین مسایلی که مورد بحث و پی گیری قرار گرفت، نحوه واگذاری سیم کارت بود. طبق اعلام نظر مسئولان رایتل، ثبت نام سیم کارت های رایتل از ۲۴ آذرماه و در استان البرز آغاز شد و واگذاری سیم کارت های آن از آغاز دهه فجر صورت گرفت و هم چنین قرار است در فازهای بعدی تهران، قم و شیراز میزبان سیم کارت های رایتل باشند. طی این اقدام ۱۰ هزار مشترک ثبت نام کردند، اما شواهد حاکی از این است که استقبال متقاضیان از سیم کارت های رایتل چندان پررونق نبوده است و در واقع اپراتور سوم در ابتدای راه، به نوعی مورد بی مهری مشترکان بالقوه اش قرار گرفت.

البته برخی از کارشناسان علت ناکامی ابتدایی رایتل را وجود مرحله ثبت نام و فعال سازی سیم کارت با تاخیر می دانند. البته برخی دیگر بر این باورند که با توجه به این که محور اصلی سیم کارت های رایتل بر اساس تبادل دیتاست و به قول شعارهایی که از این اپراتور بر روی بیلبوردهای بزرگراه ها مشاهده شده است، ارتباط، تنها یک مکالمه نیست، از این روی متقاضیان با توجه به پایین بودن کیفیت اینترنت در کشور، نظر مساعدی نسبت به این قضیه ندارند و رایتل پیش از هر چیز به اعتماد سازی در این خصوص نیازمند است. اما به هر ترتیب نکته ای که در این مطرح است، این است که با توجه به تاخیر قابل توجه رایتل در عرضه سیم کارت، بهتر نبود دوره پایلوت این اپراتور در زمانی پیش از رونمایی صورت می گرفت و حال که پای رایتل به بازار رقابتی سیم کارت باز شده است، فروش فاز به فاز سیم کارت واقعاً چه مفهومی می تواند داشته باشد؟ رایتل، برندی با به نقش لوکس برندینگ، یکی از اصلی ترین موضوعاتی است که می تواند فنا و یا بقای یک محصول و یا شرکت را رقم بزند. چنانچه برندینگ با مطالعه و بررسی های هوشمندانه صورت بگیرد، می تواند شانس قابل توجهی را برای موفقیت یک کالا ایجاد کند، اما اگر این اقدام، ناشیانه و غیرحرفه ای انجام شود، همانند زدن گل به خودی است که پس از به وقوع پیوستن، جبران آن بسیار سخت و تا حدودی غیرممکن است. نمی توان گفت، برندینگ در حوزه ICT مغفول واقع شده است، اما می توان گفت آن طور که باید و شاید تا کنون مورد توجه دست اندرکاران دولتی و خصوصی قرار نگرفته است. در مورد اپراتور سوم، با این موضوع اندکی متفاوت تر از سایر موارد برخورد شد و شاید برگزیدن نام تجاری در حوزه ICT، برای نخستین بار در اپراتور سوم به صورت جدی مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

بر اساس این گزارش، زمانی که مقرر شد کنسرسیوم تامین تلکام به عنوان اپراتور سوم، واگذاری سیم کارت های نسل ۳ را به عهده بگیرد، مقدمات مرتبط با برندینگ اپراتور سوم آغاز شد. به موجب این اقدام که با همکاری هشت شرکت داخلی و خارجی انجام شد، نام تجاری و لوگوی اپراتور سوم نهایی و به تصویب رسید. اما به دلیل تغییرات مکرر در ترکیب بندی هیات مدیره و نواقص فنی، اطلاع رسانی این برند با تاخیراتی مواجه شد. سرانجام نام تجاری رایتل برای اپراتور سوم تلفن همراه برگزیده شد و به طور رسمی توسط شاهین آرپناهی، مدیر برندینگ و بازاریابی این اپراتور که از قضا جزو مجریان سابق تلویزیونی نیز هست، اعلام شد. به گفته وی، نام رایتل از رای به معنای خرد سرچشمه گرفته است و از طرفی مشتقات آن در ایجاد کلمه رایانه به کار رفته است و بیانگر اپراتور خردمند و هوشمند است که البته امیدواریم در عمل نیز مانند اسمش عمل کند. نام تجاری رایتل، که دیکته انگلیسی آن به صورت Rightel محل مناقشات و حرف و حدیث های فراوانی است، موافقان و مخالفان بسیاری دارد.

لوگوی این اپراتور که اندکی تامل برانگیزتر از برند آن است، از نظر بصری شباهت بسیاری به تیوب بنفش رنگی دارد که به گفته مسئولانش، هر یک از حلقه های این لوگو به مفهوم یک نسل از تلفن همراه است که در رایتل این سه نسل با یکدیگر گره خورده اند و تشکیل یک حلقه را داده اند. از این روی، مخالفان نمایه مذکور، معتقدند لوگوی رایتل دارای مصرف دوره ای و مدت دار است. چرا که در صورتی این اپراتور اقدام به عرضه خدمات نسل ۴ و یا ۵ کند، لوگوی موجود برایش قابل استفاده نخواهد بود و ناگزیر به تغییر آن خواهد بود. در ادامه می توان گفت، رنگی که رایتل برای خود انتخاب کرده است رنگ بنفش است که شباهت بسیاری به بنفش یاهو دارد که به گفته طراحانش به دلیل القای لوکس بودن انتخاب شده است. گفتنی است به طور کلی ارایه دهندگان سیم کارت در ایران، دارای برندهای جالب و بعضاً مسمایی هستند که در این میان می توان به همراه اول، ایرانسل، رایتل و تالیا اشاره کرد که از میان آن ها تالیا در زمان رونمایی، دارای بیشترین بازتاب مثبت از منظر افکار عمومی بود. اما این پیمانکار، علی رغم برگزیدن عنوان تجاری مناسب، نتوانست توفیقی جهت تداوم حیات اقتصادی در بازار سیم کارت کسب کند.

● تعرفه، دوراهی شورای رقابت و رگولاتوری

یکی از اصلی ترین چالش هایی که رایتل در آغاز راه با آن مواجه شده است و علی رغم واگذاری نخستین سری سیم کارت های این اپراتور، هم چنان از ابهام آمیزترین نقاط عملکرد آن به شمار می رود، بحث تعرفه است. بر اساس این گزارش، تا پیش از رونمایی سیم کارت های رایتل هیچ اطلاعاتی از میزان تعرفه سیم کارت های نسل سوم در دسترس نبود و تصور بر این بود که به شیوه بسیاری از کشورهای منطقه، واگذاری سیم کارت به صورت رایگان باشد و تعرفه ای منطقی برای آن در نظر گرفته شود. اما سرانجام مهندس تقی پور، وزیر ارتباطات، سکوت دو ساله خود در خصوص تعرفه مکالمات اپراتور سوم تلفن همراه را شکست و اظهار داشت، به دلیل این که پهنای باند اپراتور سوم زیاد است، تعرفه مکالمه دقیقه ای ۸۰ تا ۸۵ تومان در نظر گرفته شده است. وی با بیان این که پالس مکالمات این اپراتور به صورت ثانیه ای و دقیقه ای بنا به انتخاب مشترک خواهد بود، تصریح کرد، از آنجایی که به مشترکان اپراتور سوم شش برابر پهنای باند، نسبت به مشترکان اپراتور اول و دوم تخصیص داده می شود هزینه استفاده از این سیم کارت ها متفاوت خواهد بود و به صورت خطی و نسبت به استفاده از پهنای باند افزایش می یابد. علاوه بر بالا بودن تعرفه های رایتل، آنچه که بر ابهامات تعرفه این اپراتور می افزاید، چگونگی تعرفه گذاری و نهاد مربوطه است.

به عبارت دیگر، بیش از یک سال است که به خاطر موضع گیری های سفت و سخت شورای رقابت، قضیه تعرفه گذاری به پاشنه آشیل وزارت ارتباطات و به طور مستقیم رگولاتوری تبدیل شده است. در این خصوص، حال که رایتل به صورت جدی وارد بازار عرضه سیم کارت شده است، این اپراتور نیز نظیر به صورت خواسته یا ناخواسته همانند مخابرات وارد بازی تعرفه گذاری شده است و به احتمال فراوان در پروانه آن، سازمان تنظیم مقررات به عنوان نهاد تصمیم گیر در زمینه تعرفه معرفی شده است. در صورتی که آنچه که بدیهی است شورای رقابت به ریاست جمشید پژویان در خصوص قضیه تعرفه از موضع خود عقب نشینی نخواهد کرد و این جریان می تواند تعرفه ۸۵ تومانی رایتل را با چالش های احتمالی مواجه کند. چه بسا در این زمینه می توان به اظهارات اخیر جمشید پژویان، اشاره کرد که به طور صریح خاطر نشان ساخت، تعرفه مکالمات سیم کارت های اپراتور سوم تلفن همراه، باید توسط این شورا مورد بررسی و تصویب قرار بگیرد و اجرایی شود. به گفته رییس شورای رقابت، زمانی که اپراتور سوم تلفن همراه تعرفه هایش را برای نهایی و تصویب شدن به رگولاتوری ارائه داد، این وظیفه سازمان تنظیم مقررات ارتباطات بود که آن ها را با این موضوع آشنا کرده و به آن ها راهنمایی کند که کار نهایی کردن تعرفه ها، وظیفه شورای رقابت است.

پژویان که در مصاحبه اخیر خود با خبرگزاری ایسنا، گویی بر آن بوده که رسانه ها و افکار عمومی و صد البته رایتل را از جدی بودن خط مشی های شورای رقابت در خصوص تعرفه ها مطلع سازد، اظهار داشت، قوانین به ما اختیارات لازم را داده است و اگر در این زمینه اقدامی صورت نگیرد و سیم کارت های رایتل با تعرفه های مصوب رگولاتوری واگذار شوند شاید در نهایت به اقدام قانونی و قضایی مجبور شویم اما تمایل داریم که این موضوع دوستانه حل شود. اما باز هم آنچه که بر ابهامات رایتل می افزاید این است که با توجه به این که تکلیف تعرفه رایتل هنوز به طور مشخص نهایی نشده است، پس مسئولان رگولاتوری و مدیران رایتل در طول این دو سال تاخیر به چه اموری می پرداخته اند؟

● آزمون سخت برای رایتل

همان طور که اشاره شد، لوگوی اپراتور سوم ترکیبی از حلقه های سه نسل است. اما به تعبیر دیگر می توان این حلقه ها را تلفیقی از امید و نگرانی دانست که در لوگوی این اپراتور مجتمع شده اند. ورود رایتل به بازار سیم کارت، گرچه به علت عرضه خدمات نسل سوم تلفن همراه مانند ارسال و دریافت موزیک و ویدیو به شیوه مشترکان موبایل در کشورهای توسعه یافته، باعث شکل گیری امیدهایی در حوزه کاربری تلفن همراه و اینترنت به صورت هم زمان است اما نگرانی هایی را نیز در پی دارد که بعضاً چندان هم بیراه نیست. یکی از اصلی ترین نگرانی هایی که رایتل را تهدید می کند وضعیت کنونی پهنای باند در کشور است. بر این اساس، سرویس دسترسی اینترنت در شبکه های نسل سوم این قابلیت را دارد که سرعت دسترسی به اینترنت را تا ۲/۷ مگابایت در ثانیه افزایش دهد. این در حالی است که ایران در زمینه دسترسی به اینترنت از طریق تلفن همراه، با چالش جدی و محدودیت روبروست و با بستر کنونی، ارایه اینترنت با سرعت مطلوب و مطابق با استانداردهای جهانی، روی سرویس تلفن همراه غیر ممکن به نظر می رسد. چه بسا بنا به گفته حمید فرنگ، مدیر عامل رایتل سرعت اینترنت رایتل ۱۲۸ کیلوبایت است که این سرعت جزو سرعت های بالا در حوزه اینترنت محسوب نمی شود و شاید فقط اندکی از اینترنت دایل آپ، سریع تر باشد. چالش بعدی در این زمینه ظرفیت های مخابراتی در کشور است. به عبارت دیگر، اکنون تنها شرکتی که در ایران مجاز به ارایه خدمات ارتباطی زیربنایی است، شرکت ارتباطات زیرساخت است. بنابراین تمامی شرکت های خصوصی سرمایه گذار در این حوزه تابع سیاست گذاری ها و خدمات این شرکت هستند و در واقع اپراتورها چیزی بیشتر از فروشنده سرویس های تولید شده در شرکت ارتباطات زیرساخت به شمار نمی آیند. از این روی امید آن می رود که رایتل نیز مانند بسیاری از فعالان دیگر، تحت تاثیر فراز و نشیب هایی که این شرکت برای خدمات گیرندگان خود ایجاد می کند، قرار نگیرد. اما سومین چالش پیش روی رایتل، همان موضوعی است که همراه اول و ایرانسل نیز به نوعی با آن مواجهند. معضل نصب آنتن های BTS قضیه ای نیست که در حال حاضر کسی بتواند آن را انکار کند. در این خصوص وزارت ارتباطات، وزارت بهداشت، شهرداری، سازمان استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، سازمان انرژی اتمی و نهادهای دیگر، متولیانی هستند که هر یک به نوعی ادعای تصمیم گیری برای کم و کیف چگونگی نصب آنتن های BTS را به دوش می کشند. از این روی چنانچه رایتل بخواهد به تقویت کیفیت آنتن دهی سیم کارت های خود بپردازد و وارد حلقه رقابتی با سیم کارت های ایرانسل و همراه اول شود که این روزها بسیار نیز تنگ تر شده است، از این روی می بایست به فکر یک چاره اساسی در این زمینه باشد.