بگذار این زمستان هم سخت باشد... بهار دور نیست

چه ساده‌ای که می‌اندیشی زمستان همین سه ماه ساده است. می‌آید، می‌رود و ما به همین زودی‌ها عرق‌های شرم‌مان را در سایه‌ی سوزان خویش، به گردن خورشید می‌اندازیم؛ که ببین پیشانیم …

چه ساده‌ای که می‌اندیشی زمستان همین سه ماه ساده است. می‌آید، می‌رود و ما به همین زودی‌ها عرق‌های شرم‌مان را در سایه‌ی سوزان خویش، به گردن خورشید می‌اندازیم؛ که ببین پیشانیم را، هوا چه گرم است این روزها...

می‌گویند زمستان فرصت اندیشیدن است. می‌گویند واژه‌ها در سرمای آن یخ می‌زنند. پس می‌شود جمله به جمله عاشق شد بی آنکه بدانی. می‌شود کلمه به کلمه واژه‌ی دوست داشتن شد بی آنکه بخوانی. می‌شود حرف به حرف گریست بی آنکه ببینی و بعد بهار که بیاید و یخ‌ها که ذوب شود، می‌شود این ذهن زمستانی را خواند.

مگر جز این است که چون زمستان آید، بهار چندان دور نخواهد بود؟ حالا بگذار سخت باشد این زمستان هم...