صبوری کردن, از حرف تا عمل

صبر واژه ای ستودنی و با ارزش است چرا که معنایی ارزشمند دارد و برخورداری از این نعمت, راه های دشوار را هموار می سازد

صبر واژه‌ای ستودنی و با ارزش است. چرا که معنایی ارزشمند دارد و برخورداری از این نعمت، راه‌های دشوار را هموار می‌سازد. صبور بودن را می‌توان یکی از راه‌های به‌آرامش رسیدن و دوست داشتن خویشتن نامید. افراد صبور بیش از سایرین مورد پذیرش هستند. آنچه مشخص است اینکه زندگی هر انسانی مملو از بالا و پائین ها، تلخی‌ها و شیرینی‌هایی است که نیاز به صبوری دارد و اگر صبر نباشد، احساس سرخوردگی، آزرده خاطری و ناراحتی ایجاد می‌شود.قدرت صبر و تحمل به آرامش بیشتر در زندگی منجر می‌شود. هرچند آرامش باید درون هر کسی وجود داشته باشد و این آرامش درونی است که به فرد کمک می‌کند تا قدرت تحمل بیشتری داشته باشد. چرا که طی‌کردن زندگی بدون صبر و تحمل ممکن نیست. وقتی تحمل شما افزایش یابد، قلب شما حتی به روی آنچه دوست ندارید، گشوده می‌شود.

موقعیت‌های ناخوشایند ممکن است در زندگی شما زیاد باشند. مثلا زمانی که در ترافیک هستید یا برنامه‌ریزی سفر شما به هم خورده یا فرزند شما ناگهان مریض می‌شود، همه اینها شرایطی است که ممکن است برای هر کسی پیش بیاید و اگر این موقعیتها با صبوری همراه باشند، به شما کمک می‌کنند تا بهتر و راحت‌تر سپری شوند.مزیت دیگری که صبور بودن دارد این است که موجب می‌شود تا دیگران را بی گناه ببینید. مثلا تماشای عملکرد کودکان اگر با صبر همراه باشد موجب می‌شود تا هر لحظه بیشتر به این موضوع فکر کنید که کودکان چقدر بی گناه و معصومند. این نوع نگرش زمانی به وجود می‌آید که مشغول تماشای اذیت‌ها و مزاحمت‌های کودک‌تان هستید. بهتر است اینطور فکر کنیم که با صبور بودن می‌توان زیبایی‌های بیشتری را تماشا کرد و از زندگی بهره بیشتری برد.صبور بودن یک کیفیت قلبی است که می‌تواند با تمرین‌کردن تولید شود. برای تمرین هنر صبر، یک دوره زمانی در مغزتان تعیین کنید. در واقع زندگی یک کلاس درس و دوره تحصیلی آن صبور بودن است.

به هر حال بهتر است از خودتان شروع کنید تا به طور تدریجی متوجه شوید که ظرفیت شما هم برای صبوری کردن، بالاست.صبر، کیفیت خاصی دارد که موفقیت می‌تواند عاملی برای تقویت آن باشد. احتمالا تمرین صبر برای آن دسته از افرادی که صاحب فرزندی شده اند، راحت‌تر است و چرا که در این موقعیت، احتمالات بیشتری برای تمرین هنر صبر به وجود می‌آید. مثلا در برابر سوالات بی‌حد و حساب یک کودک سه ساله، باید صبوری کرد و البته برای بازیها و شیطنت‌های او هم همین طور.به خاطر داشته باشید که می‌توان به راحتی با یک مشکل کوچک معامله کرد.

به شرط اینکه چاشنی صبر و تحمل وجود داشته باشد. چه‌بسا که این سناریو بدون صبر و تحمل، به اضطرار، استرس و فریاد کشیدن‌هایی تبدیل شود که اصلا ارزش ندارد. آنچه مهم است اینکه مسائل کوچک را در زندگی با نگاه ذره بینی بررسی نکنید و سطح تحمل خود را بالا ببرید و بدانید که صبور بودن موجب تغییر نگرش شما در زندگی می‌شود. با صبوری کردن می‌توان وقایع زندگی را به سمت خوشایندی هدایت کرد. با صبر کردن موفق خواهید شد تا موقعیت‌های ناخوشایند و تنش زا را از خود دور کنید. با صبور بودن، یک انسان ساخته می‌شود و شخصیت او صیقل داده می‌شود و چنین فردی در لحظه به لحظه زندگی اش، رشد و کمال یابی را در پیش رو دارد. پس تمرین کنید صبور بودن را.

فاطمه ناظم زاده