شب ادراری در کودکان مشکل مادران

شب ادراری در میان کودکان امری شایع است و مرحله ای در روند رشد آنها محسوب می شود. این مسأله در میان پسران بیشتر از دختران به چشم می خورد.
مهمترین عوامل شب ادراری به شرح زیر است:
▪ …

شب ادراری در میان کودکان امری شایع است و مرحله ای در روند رشد آنها محسوب می شود. این مسأله در میان پسران بیشتر از دختران به چشم می خورد.

مهمترین عوامل شب ادراری به شرح زیر است:

عامل وراثت

مشکلات بیدار شدن از خواب

اضطراب

عدم رشد طبیعی سیستم اعصاب مرکزی (که مانع از کنترل تخلیه مثانه می شود)

مشکلات هورمونی

عفونت مجاری ادرار

ناهنجاری در دریچه مجاری ادرار

مشکل در ستون فقرات

کوچک بودن مثانه

شب ادراری یک مشکل روانی یا رفتاری نیست و ارتباطی با تنبلی کودکان در رفتن به دستشویی ندارد.

کنترل مثانه

کودکان در سنین مختلف به توانایی کنترل مثانه دست می یابند. بیشتر آنها از ۶سالگی قادر به کنترل ادرار خود هستند با این حال شب ادراری کودکان بالاتر از ۶سال امری غیرمعمول نیست، هرچند ممکن است باعث نگرانی والدین شود. در ضمن مداوای کودکان زیر ۶سال معمولاً ضرورتی ندارد.

مراجعه به پزشک

هرچند بیشتر کودکانی که رختخواب خود را خیس می کنند. سالم هستند ولی پزشک می تواند به شما درمورد پیدا کردن علت این مسأله کمک کند. او در ابتدا سؤالاتی راجع به عادات فرزندتان در رفتن به دستشویی مطرح می کند و پس از انجام یک آزمایش فیزیکی- و شاید هم آزمایش ادرار- نظر خود را درمورد عفونت یا دیابت فرزند شما اعلام خواهدکرد. پزشک همچنین ممکن است درمورد شرایط کودک در خانه و مدرسه سؤالاتی بپرسد.

هرچند احتمال دارد نگران فرزندتان باشید تحقیقات نشان می دهد کودکانی که شب ها رختخواب خود را خیس می کنند بیشتر از سایرین دچار مشکلات احساسی نیستند.

در ضمن ممکن است پزشک شما درمورد زندگی خانوادگی کودکتان سؤالاتی بپرسد، زیرا امکان دارد درمان او مستلزم تغییراتی در خانه باشد.

درمان

بیشتر کودکان بدون اینکه نیازی به درمان داشته باشند از این مرحله می گذرند، هرچند تصمیم گیری در این باره برعهده شما و پزشکتان است. در این مواقع دو نوع درمان وجود دارد: رفتاری و پزشکی.

با کمک رفتار درمانی کودک شما می آموزد که رختخواب خود را خیس نکند. در رفتار درمانی نکات زیر را درنظر داشته باشید؛

۱) پیش از خواب مایعات کمتری به فرزندتان بدهید.

۲) از فرزند خود بخواهید مدتی قبل از خواب به دستشویی برود و درست قبل از خوابیدن این کار را تکرار کند.

۳) از یک سیستم هشداردهنده استفاده کنید تا کودکتان واکنش نشان دادن به فعالیت شبانه مثانه را یاد بگیرد.

۴) در شبهایی که او رختخواب خودرا خیس نمی کند جایزه ای برایش در نظر بگیرید.

۵) از کودک خود بخواهید در تعویض ملحفه های خیس به شما کمک کند.

۶) کودک شما باید یاد بگیرد که در طول روز تا حد امکان ادرار خود را نگه دارد. بدین وسیله مثانه بزرگتر خواهد شد و گنجایش بیشتری پیدا می کند. کودک باید برای موفقیت در این زمینه تمرین کند.

درمان پزشکی

در صورتی که کودک شما ۷سال به بالا باشد و رفتار درمانی مؤثر واقع نشود ممکن است پزشک برای او دارو تجویز کند ولی استفاده از داروها تأثیر مثبتی نخواهد داشت. با کمک برخی از داروها، مثانه ادرار بیشتری را در خود نگه می دارد و گروه دیگری از داروها نیز باعث می شوند کلیه ها ادرار کمتری تولید نمایند. این داروها ممکن است عوارض جانبی داشته باشند، مثل خشک شدن دهان و سرخ شدن گونه ها.

چند توصیه

ممکن است کودکانی که شب ها رختخواب خود را خیس می کنند احساس گناه و پریشانی نموده و دچار مشکلات رفتاری شوند.

درست است که کودک شما باید با کمک کردن در شستن ملافه ها مسئولیت کار خود را بپذیرد ولی او نباید احساس گناه کند. او باید بداند که مقصر نیست. در ضمن یادتان باشد مجازات کردن وی مشکلی را حل نمی کند.

شاید اگر کودک شما بداند که علت دقیق این مشکل روشن نیست احساس بهتری پیدا کند. به او بگوئید که ممکن است عامل وراثت دخیل باشد. اگر خودتان در کودکی رختخوابتان را خیس می کردید این موضوع را به کودکتان بگوئید.

به فرزندتان یادآوری کنید که در طول شب از دستشویی استفاده کند و در مسیر دستشویی لامپ هایی قرار دهید تا او به آسانی راه خود را پیدا نماید.

شما همچنین می توانید برای تشک فرزندتان از پوشش پلاستیکی استفاده کنید تا آسانتر تمیز شود.

یادتان نرود فرزندتان را به خاطر کمک کردن در شستشوی ملافه ها مورد تمجید قرار دهید.