توصیه‌هایی برای درمان بی‌اختیاری ادرار

در بسیاری از مواقع بی‌اختیاری ادرار می‌تواند به علت آسیب‌هایی ناشی از زایمان‌های مکرر یا زایمان‌های سخت ایجاد شود و در نهایت این آسیب‌ها منجر به بی‌اختیاری ادرار در بیمار …

در بسیاری از مواقع بی‌اختیاری ادرار می‌تواند به علت آسیب‌هایی ناشی از زایمان‌های مکرر یا زایمان‌های سخت ایجاد شود و در نهایت این آسیب‌ها منجر به بی‌اختیاری ادرار در بیمار شود.

در این صورت، نیاز است به جز عواملی مانند عفونت ادراری، کاهش حجم مثانه، بیماری‌های التهابی و آلرژیک که همگی می‌تواند منجر به شدت علایم بیماری شود، سایر علل نیز بررسی شود. سپس پس از اطمینان از نبود سایر علل می‌توان در جهت تقویت عضلات ناحیه لگن و مثانه ورزش‌هایی را برای بیمار توصیه کرد. انجام این ورزش‌ها، می‌تواند به افزایش قدرت عضلات ناحیه لگن و به ویژه عضلات مثانه منجر شود و در بسیاری از موارد در بهبود تخلیه ادرار و رفع علایم کمک‌کننده باشد. اما توجه داشته باشید که حتما بررسی سایر علل در رفع بی‌اختیاری ادرار ضروری است. حتی در مواقعی نیز نیاز است از روش‌های یوروداینامیک جهت بررسی حرکات مثانه و چگونگی هدایت عصبی مثانه قبل از شروع درمان استفاده شود تا در بهبود علایم موثر باشد.

در صورتی که بی‌اختیاری ادرار به دلیل ضعف عضلات یا حرکات موزون مثانه باشد، انجام ورزش‌های مناسب که باعث تحریک عضلات اصلی مثانه و جداره شکم می‌شود باعث افزایش تدریجی قدرت عضلات و حفظ قوام خواهد شد و علایم بیمار به تدریج رو به بهبودی خواهد رفت.

ورزش‌های لگنی، پیاده‌روی، شنا و فشار متقابل روی هر پا به منظور تقویت عضلات لگن و جلوگیری از بی‌اختیاری ادراری به زنان توصیه می‌شود. فراموش نکنید که از انجام ورزش‌های سنگین به دلیل افزایش فشار بر کف لگن خودداری کنید. برخی از حرکت‌های دیگر عبارتند از حرکات دراز و نشست که به سفت شدن عضلات قسمت زیر جداره شکم منجر می‌شود که بهتر است به طور منظم و روزانه به مدت ۱۰ دقیقه تکرار شود. همچنین انجام حرکاتی که همراه با عضلات قسمت کمری باشد، نیز باعث بهبود تخلیه ادرار و رفع بی‌اختیاری در بیمار می‌شود.

دکتر آریا جنابی

فوق تخصص نفرولوژی، عضو هیات علمی دانشگاه