چهار راه

بی بی چراغ قرمز ! دختر بچه به پشت !
دود اسفند تو رو ترس کدوم ستاره کشت ؟
فالای حافظ ت رو باد کدوم بهانه برد ؟
سیب سرخت رو کدوم سایه ی سر بریده خورد ؟
گل یخ شاخه یی چنده ؟ گل بی برگ بهار …

بی بی چراغ قرمز ! دختر بچه به پشت !

دود اسفند تو رو ترس کدوم ستاره کشت ؟

فالای حافظ ت رو باد کدوم بهانه برد ؟

سیب سرخت رو کدوم سایه ی سر بریده خورد ؟

گل یخ شاخه یی چنده ؟ گل بی برگ بهار !

چشمای خیست رو بستی به کدوم جاده ی تار ؟

برو اسفندت رو دود کن سر چار راه شلوغ !‌

تا شاید وا بشن این چشمای کور بی فروغ !

چشم آدمایی که حتی یه خوابم ندیدن

فکر بچه هایی نیستم که تو کارتن خوابیدن

اونا که از اول هستی به ماتم می شینن

وقت بارون زیر پل خواب یه کرسی می بینن

اسفند دونه دونه ، گریه نکن شبونه

شهر قشنگ رؤیا ، مقصد قصه مونه

آخرش یکی میاد گل هات رو یکجا می خره

تو رو ترک اسب نور به شهر رؤیا می بره

اون جا که آدماش رو نمی شه با سکه خرید

می شه با بال صدا تا اوج قله ها پرید

اون جا هیچکس نمی خوابه زیر سقف سرد پل

در جعبه های جادو وا می شه به نام گل

اون جا فال عاشقا یه فال سبز و روشنه

هر یه قرص نون جو سهم هزار تا دهنه

برو اسفندت رو دود کن سر چارراه شلوغ

تا شاید وا بشن این چشمای کور بی فروغ

اسفند دونه دونه ،‌گریه نکن شبونه

شهر قشنگ رؤیا . مقصد قصه مونه

یغما گلرویی