۶ دسامبر ـ وقتی که دیکته گران کاپیتالیسم، خود از آن عدول می کنند! - پرداخت پول از جیب مردم به خودروسازان

در حالی که برای خودروهای ساخت اروپا و آسیای شرقی، متقاضیان خرید در صف نوبت قرارگرفته اند و برای برخی از مدلها، این نوبتها شش ماهه است و خودروسازان آن مناطق پی در پی در جستجوی …

در حالی که برای خودروهای ساخت اروپا و آسیای شرقی، متقاضیان خرید در صف نوبت قرارگرفته اند و برای برخی از مدلها، این نوبتها شش ماهه است و خودروسازان آن مناطق پی در پی در جستجوی استخدام مهندس و تکنیسین هستند، سه کارخانه اتومبیلسازی آمریکا (جنرال موتورز، فورد و کرایسلر ـ جیپ) در آستانه ورشکستگی قرار گرفته و دست التماس به سوی دولت دراز کرده اند. فروش محصولات این سه کارخانه که تا سال ۱۹۶۶ در جهان کولاک می کرد و از نظر اتومبیلرانان، خودرو ساخت آمریکا حرف نداشت، در ماههای سال جاری (۲۰۰۸) تا ۳۷ درصد کاهش یافته است زیرا که این محصول قادر به رقابت با اتومبیلهای ساخت اروپا و آسیای شرقی نیست. تولیدات یک مدل، اتومبیل هندی که هنوز به بازار آمریکا وارد نشده است قبلا تماما پیش فروش شده است. علت شکت اقتصاد چین تا سال ۱۹۸۲ و شوروی تا سال ۱۹۹۲ این بود که از ادامه کار کارخانه های ورشکست حمایت می کردند، همان کاری را که انگلستان تا اواخر قرن ۱۹ (پیش از انقلاب صنعتی) انجام می داد. آمریکا منتقد روش این سه کشور بود و استدلال می کرد که یک کارخانه ورشکست باید تعطیل و یا ادامه فعالیت آن با مدیریت تازه زیر نظر دادگاه ویژه امور ورشکستی قرار گیرد، ولی اینک می خواهد به سه کارخانه در شرف ورشکستگی خود کمک کند و آن هم از جیب مردم! که عدول از کاپیتالیسمی است که این دولت مبلّغ آن بوده است. مدیران این سه کارخانه که هرکدام دستمزد و پاداش سالانه میلیونی دارند ماه گذشته با جت های اختصاصی کارخانه به واشنگتن رفتند و از کنگره درخواست ۲۵ میلیارد دلار پول برای نجات خود و اصطلاحا «بیل اوت» کردند که روزنامه ها موضوع جتهای اختصاصی آنان را پیش کشیدند و کنگره جرات پرداخت نکرد و خواست که بروند و جزئیات را بیاورند. آنان این بار با خودرو ـ خودرو برق و بنزینی ـ به واشنگتن و کنگره مراجعه و ۳۴ میلیارد دلار مطالبه کردند! (معادل درآمد یک سال یک کشور صادرکننده نفت). تا بازگشت آنان به واشنگتن، کارچاق کن ها (لابی گرها که عمدتا مقامات متنفذ سابق هستند) دست بکار شدند و اعضای مخالف کنگره را که هرکدام ۲۰ تا ۴۰ سال نماینده و سناتور هستند (دمکراسی را ببین!) ملاقات! کردند و به گزارش دیروز رسانه های آمریکا، کنگره این بار ممکن است از جیب مردم (مالیات دهندگان) ۱۵ میلیارد دلار به آنها بدهد و این در حالی است که تنها ماه گذشته (نوامبر ۲۰۰۸) ۵۳۳ هزار تن دیگر بر شمار بیکاران آمریکا اضافه شده و جز تکزاس و آلاسکای نفتدار و دو سه ایالت دیگر، مابقی ایالتها از بی پولی به کارمندان خود ـ جز معلمان و پلیس ـ مرخصی بدون حقوق داده، و به کمپانی های نصب و مدیریت دوربین های خیابانی (نصب در سر چهار راهها و مناطق شلوغ) که فایده بخش هم نبوده اند اطلاع داده اند که آنها را تعطیل کنند چون پولی برای این کار ندارند. چرا پولی ندارند؟، زیرا که یکی از اقلام درآمد ایالتها، مالیات مستقیم از فروش ها است که مردم به علت خرابی اقتصاد و کاهش درآمد از میزان خریدهای خود کاسته اند.