۳۰ مه سال ۱۷۷۸ ـ نگاهی کوتاه به اندیشه ها و کارهای «ولتر» به مناسبت سالگرد فوت او

«ولترVoltaire ( فرانسوا ماری آروون)» از بزرگترین فلاسفه، نویسندگان، طنزنگاران و روشنگران اروپا سی ام ماه مه سال ۱۷۷۸ در آستانه انقلاب فرانسه دیده از جهان فرو بست. وی که افکارش در شکل …

«ولترVoltaire ( فرانسوا ماری آروون)» از بزرگترین فلاسفه، نویسندگان، طنزنگاران و روشنگران اروپا سی ام ماه مه سال ۱۷۷۸ در آستانه انقلاب فرانسه دیده از جهان فرو بست. وی که افکارش در شکل گیری انقلاب فرانسه تاثیر زیاد داشت ۲۱ نوامبر سال

۱۶۹۴ تولد یافته بود. ولتر در بیست و سه سالگی به خاطر طنزی که نوشته بود یازده ماه از عمر خود را در زندان باستیل گذرانید و در سال ۱۷۲۶ به خاطر نوشتن طنزی دیگر به انگلستان تبعید شد و سه سال در آنجا بود. در سال ۱۷۳۴ دوباره او را از پاریس تبعید کردند. ولتر بسال ۱۷۴۹ به دعوت فردریک قیصر پروس (آلمان) به آنجا رفت و مدتها از نزدیکان و معاشران وی بود.

ولتر سرانجام در سال ۱۷۵۹ در فرانسه در نزدیکی مرز سویس جایی را برای خود خرید و نامش را «فری» گذارد که پاتوق و مرکز تجمع روشنفکران اروپا شده بود. او در ۸۳ سالگی به پاریس باز گشت و چنان استقبالی از او شد که از ذوق زدگی بیمار شد و چندی بعد درگذشت.

۲۸ اثر مهم از ولتر به یادگار مانده است که دو اثر او «فرهنگ فلسفی» و «کاندید» معروفترند.

ولتر بیش از هر کس دیگر از آزادی اندیشه و بیان و تحمل دیگران دفاع کرده است. او می گوید که بدون آزادی اندیشه و بیان، انسان بدون روح و روان است و زندگانی اش جسمانی (مانند سایر جانداران) خواهد بود. وی بیش از هر نویسنده ای دیگر بر ضد قلدری و زور گویی و استبداد نوشته است. ولتر ضد رومانتیسیسم و حامی حقیقی نویسی بود. او ثابت کرده است که جنایات بزرگ نتیجه خودخواهی و جاه طلبی افراد است و این جنایات قابل مقایسه با خلافهای آدمهای کوچک نیست. کوچکها تنها برابری و آزادی را می جویند و بزرگها همه چیز را می خواهند و اگر همه دنیا را هم به ایشان بدهند باز هم می خواهند و ولع آنان پایان ندارد.

ولتر در باره نظامهای سلطنتی و جمهوری می گوید: خوبی نظام به رئیس آن بستگی دارد نه به نوع آن. نظامهای جمهوری اگر رئیس و مسئول خوب نداشته باشند از نظامهای سلطنتی بدتر خواهند بود. هر نظام جمهوری لزوما یک دمکراسی و یا عاری از ظلم نیست. به نظر ولتر، میزان دمکراسی یک کشور و رعایت حقوق افراد متناسب است با رشد سیاسی مردم و آگاهی آنان از دمکراسی و دلسوزیشان برای رعایت آن. دمکراسی در کشور های کوچک، ایالت و شهر موفق تر است. ولتر دمکراسی را از میهندوستی که یک احساس طبیعی (ذاتی) است و در خون هر فرد باید باشد جدا نمی داند. این جمله ازوست: وای به روزی که نظام قضایی یک کشور ضعیف و نفوذ پذیر باشد و یا تضعیف شود و ....