پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
کرواتها ایرانی هستند
پژوهشگر انگلیسی ، نوئل مالکوم در کتاب خود به اسم"تاریخچه مختصر بوسنی" مطالعه ذیقیمتی در مورد روابط ایرانیان و گذشته اقوام یوگوسلاوی سابق انجام داده است. وی در این کتاب مینویسد: "واژه کراوات ، یا هراوات (Hravat) در زبان صربی" ریشه در این زبان ندارد. این واژه از شبیه به نامی ایرانیاست که که در لوحی سنگی در ناحیه یونانی نشین جنوب روسیه یافته شده است. ریشه آن نام، خراوات("Khoravat") در اوستا به معنای " دوستانه" است.مطالعات تاریخی نشان میدهد که نژاد فعلی کرواسی ، کرواتها، از ۱۷۰۰ سال پیش شروع به مهاجرات از سرزمین مادریشان ، ایران به سمت کرواسی، صربستان و بوسنی مهاجرت نمودهاند. احتمالاً علت این مهاجرت سرکوب مومنین به آئین مانوی در دوران ساسانیان بوده است. بر مبنای اسناد قدیمی، اقوام صرب و کروات دارای اصلیت ایرانی هستند که بعدها به اقوام اسلاو ملحق شدهاند.نوئل مالکوم معتقد است که تئوریهای جدید در این زمینه با شواهد تاریخی مطابقت دارد. برخی از تئوریسینهای ملیگرای کروات، ترجیح میدهند که اصلیت خود را با ایرانیان مرتبط سازند تا همسایگان اسلاو خود. چنین تئوریهایی خصوصاً در زمان جنگ جهانی دوم ، در هنگامی که نژاد ایرانیان در طبقهبندی نژادها از سوی آلمانیان بالاتر از نژاد اسلاو قرار گرفت ، تقویت شد. هرچند بر طبق نظر مالکوم ، هم کرواتها و هم صربها مهاجرینی از ایران بودهاند که تقریباً به صورت همزمان از ایران به بالکان مهاجرت کردهاند .یک نکته کاملاً مشخص است: مهاجرین اولیه برای آنکه از سایر اقوام آن ناحیه تمیز داده شوند خود را "خراوات" یا همان کروات مینامیدهاند. همچنین این مهاجران ایرانی تبار ، برای آنکه وجه تمایز خود را از نشان دهند، دستمالی بدور گردنشان میبستند، چیزی که بعدها محبوبیتی جهانی یافت و به کراوات مشهور گشت.در سال ۱۶۵۶ ، لوئی چهاردهم ، هنگی از داوطلبان کروات را در ارتش خود تشکیل داد. اعضای این هنگ، برسم پیشینیان خود، دستمالی ابریشمین را بدور گردن خود میبستند که در انتهای آن گرهای داشت. همچنین این دستمال برای بستن زخم مجروحین مورد استفاده قرار میگرفت. از آن به بعد این حمایل ابریشمی به عنوان بخشی از زیور نظامی در ارتش فرانسه پذیرفته شد و واژه a la croate وارد زبان فرانسه گشت. ۱۷۰ سال بعد بستن کراوات به گردن رسمی جهان شمول گردید.
● کراوات
در فرهنگهای انگلیسی و فرانسه مینویسند که واژهی «کراوات» از نیمهی دوم قرن هفدهم در زبان فرانسه رواج گرفته است؛ چون سربازان کروآت (اهل کرواسی) که در هنگ پادشاهی کروآت در زمان «لوئی چهاردهم» بودند دستمال گردن میبستند و این رسم از آن دوره آغاز یافته است.
برای همین مردم فرانسه دستمال گردن را از روی نام این سربازان، «کراوات» نام نهادند !
پس واژهی «کراوات» و رسم بستن آن پیشینهی کلاسیک (یونانی و لاتین) ندارد و به همین سبب بوده که اروپاییان «ریشهی عامیانه» برای آن ساخته و آن را به سربازان کروآت نسبت دادهاند.
در اوستا (وندیداد - فرگرد ۱۴ - بند ۹) دوازده چیز را که مرد جنگی به آنها نیازمند است نام میبرد و میگوید :
«... هفتم زره، هشتم کـُئـِرس ، ...»
این واژه از ریشهی کـُـئـِرت است و در برابر آن در پهلوی «گریوپان» آمده است و در شرح آن میگویند که «کُئرت» به زره بسته میشود.
با یک نگاه به نگارهای که در تخت جمشید کنده شده (شکل ۱) و به نظر «هرتسفلد» که آن را در Iran in the Ancient East - fig. ۴۰۲ آورده است؛ پاپک پدر اردشیر است که رخت مادی بر تن دارد. به خوبی روشن میشود که «کئرت» کدامست و واژهی کراوات از کجا گرفته شده است.
(شکل ۱)
این کراوات بیشتر به صورت پهنتر و پیش سینهای دیده میشود که پادشاهان و بزرگان سپاه میبستند و در همهی صورتهای کنده شده روی سنگ و سکههای باستانی یافت میشود.
برای نمونه سنگ نگارهای را در طاق بستان (شکل ۲) میتوان آورد.
(شکل ۲)
این پیش سینه که تا دورهی صفویه و بعد از آن هم رسم بوده (شکل ۳) که در صورتهای شاه عباس دیده میشود؛ همان است که به زبان فرانسه «cuirasse» میگویند که از «corazza» ایتالیایی گرفته شده است و ریشهی آن «کئرس» اوستایی است.
(شکل ۳)
بنا به گفتهی اروپاییان «cuirasse» از قرن پانزدهم در اروپا رواج گرفته شده و چون پیشینهی کلاسیک نداشته برای آن ریشها تراشیدهاند و آن را از واژهی حدسی «coracea» که در لاتین نیست گمان کردهاند و آن را ز ریشهی لاتینی «coriaceus» به معنی «چرمی» و از ریشهی لاتینی «corium» یعنی «چرم» دانسته و ناچار شدهاند بگویند که این قسمت زره را در ابتدا از چرم میساختهاند !!!
در مازندران تا چند سال پیش که هنوز لباسهای محلی میپوشیدند، رسم بود که داماد شب عروسی، دستمال گردن سرخ یا سبز ببندد و این رسم مانند حلقهای که به انگشت میکنند علامت دلبستگی به چیزیست.
به نظر نگارنده کراوات هم در ایران باستان مانند «کـُستی» علامت دینی و بستگی به جایی بوده است.
«کستی» رشتهای بوده که به کمر میبستند و کراوات رشتهای بوده که «بر گردنم لفکنده دوست»؛ بیجهت نبود که وقتی بستن کراوات دوباره در ایران رسم شد آن را «زُنـّار» نام نهادند.
امپراطوری آرین
http://www.aryanempire.com/home.htm
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران نیکا شاکرمی رهبر انقلاب روز معلم معلمان دولت سیزدهم مجلس شورای اسلامی مجلس شهید مطهری حجاب شورای نگهبان قوه قضائیه
تهران هواشناسی زلزله معلم شهرداری تهران سیل قوه قضاییه آموزش و پرورش پلیس سلامت سازمان هواشناسی دستگیری
خودرو قیمت خودرو دولت قیمت دلار ایران خودرو دلار قیمت طلا سایپا بانک مرکزی بازار خودرو کارگران تورم
مشهد رضا عطاران رادیو فضای مجازی تلویزیون سریال سینمای ایران سینما دفاع مقدس تئاتر موسیقی فیلم
دانشگاه علوم پزشکی مکزیک
رژیم صهیونیستی غزه اسرائیل فلسطین جنگ غزه آمریکا نوار غزه روسیه چین حماس عربستان یمن
استقلال پرسپولیس فوتبال سپاهان تراکتور لیگ برتر ایران رئال مادرید بایرن مونیخ باشگاه استقلال لیگ قهرمانان اروپا لیگ برتر باشگاه پرسپولیس
همراه اول دبی واکسن تبلیغات اپل ناسا گوگل وزیر ارتباطات پهپاد
کبد چرب بیماری قلبی کاهش وزن دیابت داروخانه ویتامین طول عمر بارداری