سبزترین سفره آفریدگار

خانواده سبزترین سفره‌ای است که دست کرامت آفریدگار در زمین گشود. این اجتماع کوچک، اولین و گسترده‌ترین عرصه رشد و تعالی هر انسان است.
محیط خانواده اولین و بادوام‌ترین عامل تکوین …

خانواده سبزترین سفره‌ای است که دست کرامت آفریدگار در زمین گشود. این اجتماع کوچک، اولین و گسترده‌ترین عرصه رشد و تعالی هر انسان است.

محیط خانواده اولین و بادوام‌ترین عامل تکوین شخصیت کودکان و نوجوانان و زمینه‌ساز رشد جسمانی، اخلاقی، اجتماعی، عاطفی و... است.

خانواده، نهادی است که در همه جوامع بشری وجود دارد و مهم‌ترین تکیه‌گاه و محور زندگی اجتماعی است. خانواده مقدس‌ترین رکن جامعه به شمار می‌آید و سرچشمه سعادت اجتماع و موفقیت مدارس در خانه و خانواده است.

اما حال این سوال پیش می‌آید که به کدام خانواده می‌توان به عنوان مهم‌ترین محور و تکیه‌گاه زندگی اجتماعی نگریست؟

در کدام خانواده شخصیت کودک و نوجوان به بهترین نحو تکوین می‌یابد؟

چگونه خانواده‌ای مقدس‌ترین رکن جامعه بوده و با کدام خانواده آموزش و پرورش موفقی خواهیم داشت.

پاسخ همه این سوالات و مسائلی از این قبیل به سکان‌دار و بنیان خانواده برمی‌گردد.

سکان‌دار و بنیان خانواده دو موجود مقدس به نام‌های «پدر و مادر» هستند.

این دو عضو مهم خانواده هر یک وظایف و نقش‌های مخصوص به خود را دارند.

ولی در این میان نقش مادر در تحکیم بنیان خانواده، فرهنگ‌سازی، تکوین شخصیت فرزندان، ساختن محیطی امن و سالم در خانه و خانواده و... بارزتر و مهم‌تر است.

آری با وجود مادری توانمند، آگاه، ایثارگر و عفیف می‌توان به تمامی این امور جامه عمل پوشانید.

مقام مادری و تحکیم بنیان خانواده

زن ارزشی والا دارد و زمانی که نام مادر بر او نهاده می‌شود، ارج و عظمتش صدچندان می‌شود.

در جوامع اسلامی و با وجود آیات و روایات دین مبین اسلام ارزش و اهمیت زن و جایگاه او بیش از پیش آشکار می‌شود.

همچنین در سخنان ارزشمند بنیانگذار انقلاب اسلامی جایی که می‌فرمایند: «از دامن زن است که مرد به معراج می‌رود» اهمیت نقش زن و مادر خانواده هر چه بیشتر و عمیق‌تر مشخص می‌شود.

در بیان ارزش والای مادر به همین بسنده می‌کنیم که پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «بهشت زیر پای مادران است.»

نقش مادر در خانواده اسلامی

مادری از نظر معارف دینی عنوانی ویژه است. خداوند بین زنان و آفرینش پیوندی ناگسستنی قرار داده است. این پیوند با تولد بچه خاتمه نمی‌یابد، بلکه مادر با توانایی خدادادی عاطفی فرزند را از سر عشق می‌پروراند تا به بار بنشیند.

مادری حقیقی است که بهشت الهی تحت آن قرار دارد و لذات بهشتی پیشکش مادران شده است. مادر در ابراز عطوفت ناقل یک فرهنگ به فرزند خود است که هر چه خودش غنی، آگاه و متخلق باشد، با موانست و مجالست خود خواهد توانست آینده معنوی و علمی فرزند را تضمین کند. حتی گاهی چتر حمایت عاطفی نصیب همسر هم می‌شود.

چنانچه حضرت فاطمه زهرا «س» مـادر پـدر «ام ابیها» بودند.

در واقع مادری یعنی در کمین فرزندبودن و مترصد وجود و صلاح و خیر او شدن. به برکت خلقت الهی اسباب این امر نیز به طور خودکار عمل می‌کند.

از نظر علمی نیز هورمون‌های بدنی مادر چه در دوران بارداری و چه بعد از آن برای انجام فعالیت‌ها و وظایف مادرانه (به طور فطری و الهی) تنظیم شده است.

مادر محور اصلی خانواده

«مسأله مادری، مسأله همسری، مسأله خانه و خانواده مسائل بسیار اساسی و حیاتی هستند. در همه طرح‌ها و برنامه‌ها باید خانواده مبنا باشد.

کانون خانواده، جایی است که عواطف و احساسات باید در آن جا رشد و بالندگی پیدا کند.

بچه‌ها محبت و نوازش ببینند، تربیت شوند و به اوج کمالات انسانی دست یابند و اینها هم ممکن نیست مگر با وجود یک زن، که آن هم مادر خانواده است.

محور اصلی که ‌آن هم خانم و کدبانوی خانه است. اگر نباشد، خانواده یک شکل بدون معنا خواهد بود.»

«مقام معظم رهبری»

بزرگی می‌گوید: «کسی که نسیم گذشت از کوچه دلش می‌گذرد، از قبیله بهار است.»

مادران بهاری‌ترین قبیله‌ای هستند که در طول تاریخ می‌توان مثال زد. آری وجود مادر سرشار از گذشت، فداکاری و اخلاص است. با گذشت‌ترین موجود روی کره خاکی مادر است.

اوست که از همه تعلقات خود می‌گذرد و آن چه دارد در طبق اخلاص می‌نهد تا از فرزندانش به نحو احسن مراقبت و پرستاری کند و کشتی خانواده را به بهترین سواحل رهنمون شود.

مادر، میم تو حکایت از مهر بی‌پایانت دارد

الف تو سرشار از آرامش است

دال تو نشانه دوستی بی‌شائبه است

را تو حاکی از رعفت و عطوفت توست

آری زیباترین نام برای تو همان مادر است.

زینب بهجدی