خود شیفتگان فوتبال ما

در علم روانشناسی اصطلاحی استفاده می شود که به آن خود شیفتگی narcissism می گویند و همان گونه که از اسمش پیدا است حکایت همان مادر سوسک کوچولو را دارد که عاشق دست و پای بلورین فرزندش است

در علم روانشناسی اصطلاحی استفاده می شود که به آن خود شیفتگی (narcissism)می گویند و همان گونه که از اسمش پیدا است حکایت همان مادر سوسک کوچولو را دارد که عاشق دست و پای بلورین فرزندش است در این فوتبال همگان دارای حق بوده و دیگران هیچ محلی از اعراب ندارند در فوتبال فارسی ما تعداد کسانی که خود را عاقل و عادل و بی اشتباه می دانند بی اندازه زیاد است و شاید یکی از دردهای اصلی فوتبال ما حضور این همه خود شیفته است نگاهی به چند نوع خود شیقتگی در این فوتبال بیاندازید

۱) امیر قلعه نوئی با حسرت می گوید که چرا که در ایران برای پیش کسوت تنها اتهام و پرونده سازی وجود دارد در حالیکه دنیا اوضاع این گونه نیست ؟ سخن جناب ژنرال کاملا متین است اما از خود شما می پرسیم چند بار احترام به پیش کسوت را رعایت کردید ؟ شما نبودید که در ماههای اخیر با مایلی کهن که روزگاری در تیم ملی ایران مربی و کمک علی پروین بود و شما بازیکن آن تیم بودید آن گونه رفتار کردید ؟ شما نبودید که علیه اصغر حاجیلو پیش کسوتتان پرونده ای باز کرده و آن را به دادسرا فرستادید ؟ حکایت شما و بی توجهیتان به ناصر حجازی را از یاد برده اید ؟ یادتان رفت بعد از نتایج ضعیفتان با تیم ملی چگونه با منتقدینتان که بر خی چون امیر حاج رضائی سمت استادی بر شما را داشت صحبت کردید ؟ براستی چرا مرگ خوب است ولی برای همسایه ؟

۲) از سوی محمد علی آبادی رئیس پیشین سازمان تربیت بدنی عنوان می شود که علاقمند نبوده که رئیس فدراسیون بشود اما سیاست کاری این گونه تنظیم شده بود که یک نفر از بالا ( کدام بالا ؟) بر فوتبال مدیریت کند ؟ می پرسیم این بالا شما بودید ؟ شما از بعد تجربه و علم و دانش و .. چگونه می توانستید بر فوتبال و دادکان مدیریت کنید ؟ این خود شیفتگی را از کجا به شما داده اند ؟و وقتی که آن بالا باعث تعلیق فوتبال شد چرا باید یک مهره ای چون کفاشیان بیاورد که بر فوتبال ما بر اساس مدیریت بالا این گونه پایین روی حکم فرما شود ؟

۳) افشین قطبی هم سخنان جالبی دارد او باخت به قطر را تقصیر کعبی و اشتباهات فردی می گذارد و نمی گوید که در فوتبال که بازی دسته جمعی است نمی توان تمامی تقصیر ها را به گردن افراد گذاشت و حالا هم سخنان جالبتری دارد و عنوان می کند با برد محکم بر سنگاپور پتکی بر سر منتقدین می کوبیم ؟!! این اظهار نظر امپراتور خود شیفته فوتبال ما چیزی شبیه امپراتور کوچک تاریخ ,نرون امپراتور روم است که همگان را می خواست له کند و سر انجام رم را به آتش زد یکی نیست به این جناب امپراتور بین المللی بگوید چگونه برد بر تیم سنگاپور می تواند انتقادها را خاموش کند ؟ شما که آنقدر فرافکنی را به اوج رسانده که تیمی را که چند ماه پیش به خودما و آن هم با ۶ گل باخته را آنقدر بزرگ نموده که از داوری آن بازی وحشت کرده و از خود تیم ترس دارید و برد آن را پتک می دانید چگونه می توانید صحبت از آگاهی از ورزشی به نام فوتبال و آن هم از نوع بین المللی آن کنید ؟خود شیفتگی تا چقدر؟

۴) حکایت کفاشیان هم بهتر از دیگران نیست او می گوید که ما خبری از ۶ میلیارد پولی که دادکان مدعی آن است نداریم ایشان در قبال صحبتهائی که مبنی ر اخراج دائی از تیم ملی بود بار دیگر اعلام کرد که اختیاری نداشته است حکایت اعتراض مردم به شرایط تیم ملی و نحوه اداره کردن فدراسیون فوتبال که باعث افتضاحاتی چون حذف از جام جهانی و باخت به بحرین و قطر و اردن و مالی شده را هم می خواهد با یک عذر خواهی تمام کند و از سوئی افتضاح فرستادن ای میل تبریک را هم با مستعفی کردن اجباری رئیس روابط عمومی پوشش می دهد و از سوی دیگر وقتی از او در مورد مدارک مربیگری قطبی می پرسند می فرمایند اختیار انتشارش با من نیست و خودش باید تصمیم بگیرد ( گوئی یک سند محرمانه و امنیتی است ) و.. آنگاه می فرماید که ما با تمامی قدرت پشت سر قطبی هستیم از این آقای می پرسیم این ما کیست ؟ شما که خود اذعان دارید که توان مدیریت شما این مقداراست پس خود شیفتگی خود را اندکی کم کنید و به آن ما و یا به قول علی آبادی بالا بگوئید دست از این جنازه ای که نامش فوتبال ایرانی است لطفا بردارند

۵) دادکان می گوید که واعظ آشتیانی چه دانشی دارد که در مورد ضعف کارشناسی در تربیت بدنی سخن می گوید با او موافقیم که اظهار نظرهای بی دلیل سیاسیون آمده به ورزش و خصوصا فوتبال ما را به اینجا و این قهقرا رسانده است امروز شاهدیم همین سیاسیون بار دیگر جولانگاهی بهتر از ورزش برای شهرت و… بدست نیاورده اند و هر روز هم تعداد آنها بیشتر می شود اما از دادکان می پرسیم شما که این گونه فضا را می دیدید چرا با این آقایان سیاسی همکاری کردید ؟ براستی اگر در جام جهانی از کار بر کنار نمی شدید باز هم این گونه با خشم سخن می گفتید ؟ سکوت شما در آن سالهای مسئولیت به چه دلیل بود ؟آیا آن سکوت در هنگام مسئولیت و این فریاد در هنگام کنار گذاشتن ها نوعی دیگر از حکایت خود شیفتگی ها متداول فوتبالی ها اعم از سیاسی و غیر سیاسی نیست ؟

تورج عاطف