دوشنبه, ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 6 May, 2024
ایران، میراث در خطر: باستان شناسی و میراث فرهنگی از منظری بلند مدت
مقدمه: سازمان عریض و طویل «میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری» پیشینه ای به اختصار «شعبه عتیقات» در دولت فخیمه قاجار دارد. این شعبهی دولتی چنانکه از نامش اش پیداست به مسئله و معضل عتیقات رسیدگی می کرده! معضلی وارداتی که در فرآیند تجّدد وارد خاورمیانه شده و در بین مردم و طبقات بالای سیاسی- اجتماعی فراگیر شد. آنگاه که شاهان قاجار خود پیشروان تجسس عتیقات بودند از خارجی و داخلی گرفته تا دولت های استعمارگر چشم طمع به گنجینه های سرزمین ایران دوخته بودند. دولت فخیمه در اواخر دوران قاجارها در اقدامی ناسنجیده امتیاز کاوش در تمام ایران را برای پنجاه سال به دولت فرانسه واگذار کرد. این اقدام روشنفکران و ملی گرایان را به واکنش واداشت: که تاراج میراث نیاکان به مصلحت سرزمینی چون ایران نیست! همزمان با جابجایی قدرت بین احمد شاه قاجار و رضاخان، شاه تازه بر تخت نشسته ایران و مشاوران اش نارضایتی ملی گرایان و روشنفکران بطور کلی جامعه ایران را تیزبینانه رصد می کردند. در نتیجه در سال های دههی نخست همین قرن (1300 خورشیدی) مجلس ملی ایران انحصار امتیاز کاوش پنجاه ساله فرانسویان را لغو کرد. قانون عتیقات را به تصویب رساند و به زعم خویش دست استعمارگران و یغماگران را از میراث نیاکان در ایران کوتاه کرد. این اقدامی فرهیحته بود و قانون عتیقات هنوز که هنوز است پس از هشتاد سال (آیین نامه های اجرایی این قانون مصوب آبان ماه 1311 خورشیدی است) محل رجوع و مورد استفاده است. البته استعمار به شکل دیگر یعنی با مهره چینی در ساختار دولت منافع خود را در ایران پی گرفت و طبق قراردادی "آندره گدار" را در راس امور اداری- اجرائی باستان شناسی ایران گذاشت. اما سه تجربه پس از تصویب و اجرای قانون عتیقات، کسر و کمبودهای آن را نشان داد. اول فراگیر شدن حفاری های مجاز و غیر مجاز، تجارتی و علمی، بوسیله خارجیان(تصویر) و مردم ایران در داخل بود. دوم نبود کارشناسان و متخصصان داخلی با دانسته های روزآمد که در قانون عتیقات نظارت شان برای تامین منافع ملی پیش بینی شده بود، اما در ایران چنین کارشناسانی وجود خارجی نداشتند. سوم نادیده گرفتن مردم ایران به عنوان بافت اجتماعی زنده پیرامون آثار و فعالیت های باستان شناسی در حال انجام است. به نظر می رسد انحصار گرایی دولت در مدیریت و بهره برداری از عتیقات مردم را به واکنش واداشته بود! این هر سه کسر و کمبود، مانند خود قانون عتیقات تا دههی پایانی قرن حاضر(1390 خورشیدی) هنوز پابرجاست و در نتیجه آن هدف اصلی از فعالیت های علمی – فرهنگی در مورد میراث فرهنگی به حاشیه رفته است. در این مقاله راهکارهایی برای کسر و کمبود های یاد شده مد نظر قرار گرفته است.
برای خواندن متن کامل در زیر کلیک کنید
پیوست | اندازه |
---|---|
19159.docx | 58.69 KB |
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران آمریکا مجلس شورای اسلامی شورای نگهبان انتخابات دولت حسین امیرعبداللهیان حجاب جنگ دولت سیزدهم حسن روحانی انتخابات مجلس دوازدهم
فضای مجازی قتل هواشناسی تهران شهرداری تهران شورای شهر تهران سیلاب سامانه بارشی آموزش و پرورش سازمان هواشناسی باران شهرداری
خودرو بازار خودرو بانک مرکزی قیمت دلار قیمت طلا قیمت خودرو دلار یارانه مسکن ایران خودرو حقوق بازنشستگان تورم
تلویزیون سینما مهاجرت نمایشگاه کتاب سینمای ایران دفاع مقدس صدا و سیما مسعود اسکویی صداوسیما موسیقی سریال مهران غفوریان
معماری
رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه فلسطین حماس جنگ غزه روسیه اوکراین امیرعبداللهیان ایالات متحده آمریکا نوار غزه جنگ اوکراین
فوتبال پرسپولیس استقلال لیگ برتر جواد نکونام رئال مادرید سپاهان بارسلونا بازی لیگ برتر انگلیس باشگاه استقلال باشگاه پرسپولیس
باتری گوگل آیفون اینستاگرام مایکروسافت سامسونگ اپل عکاسی ناسا
ویتامین چای کاهش وزن توت فرنگی سیگار فشار خون کبد چرب