دایاسپورای ارمنی

ارمنستان با جمعیتی در حدود سه میلیون و دویست هزار نفر ( برآورد برای سال 2008) دارای یکی از بزرگترین جمعیت های دایاسپورایی به نسبت ساکنان در سرزمین اصلی خود را دارد. البته برآوردها در این زمینه بسیار متفاوت اند ، اما عددی که اغلب مطرح شده است ، 8 میلیون نفر است که به نظر مبالعه آمیز می آید ولی آمار دولت های ملی دقیق تر هستند: از این تعداد چهار کشور در جهان بیشترین شمار ارمنیان را در خود جای داده اند: روسیه و ایالات متحده ( هر یک با حدود یک میلیون نفر) فرانسه با حدود 400 تا 500 هزار نفر، ایران با حدود 200 تا 300 هزار نفر. همانگونه که در نقشه دیده می شود، سایر ارمنیان جهان عمدتا در کشورهای خاور میانه به ویژه سوریه (190 هزار) و لبنان(140 هزار)، قققاز به ویژه در گرجستان (250 هزار) و در اروپای شرقی به ویژه لهستان(100 هزار) و اوکرائین(100 هزار)، در آمریکای لاتین به ویژه آرژانتین (130 هزار) متمرکز هستند. بنا بر برآوردها تنها بین یک سوم تا یک پنجم جمعیت ارمنیان جهان در ارمنستان زندگی می کنند. دلیل اصلی مهاجرت ارمنیان و پراکندگی شان در جهان ناآرامی های سیاسی این منطقه از اواخر قرن نوزده و نسل کشی ارمنیان در سال های ابتدای قرن بیستم در ترکیه بود که با حکم اخراج آنها همراه بود و به کشتار صدها هزار ارمنی در عمدتا در فاصله 1914 تا 1916 منجر شد که کمترین رقم مطرح شده 600 هزار و بیشترین رقم یک میلیون و پانصد هزار نفر را مطرح می کند. رقمی که بیشتر از سایر ارقام مورد اجماع بوده یک میلیون دویست هزار نفر است. ارمنیان جهان و دولت ترکیه سالیان سال است بر سر به رسمیت شناختن این مسل کشب با یکدیگر درگیر هستند. انقلاب روسیه و به زیر سلطه رفتن این کشور نیز از دلایل مهم پراکنتش ارمنیان بوده است. نقشه فوق که از ویکیپدیا برداشته شده است پراکنش ارمنیان را در جهان نشان می دهد. رنگ قهوه ای تیره کشورهایی با رقم بیش از 90 هزار ارمنی را نشان می دهد و سپس کشورهایی با جمعیت های دایاسپورایی کمتر به ترتیب رنگ های روشن تری دارند( به ترتیب 30 تا 70؛ 10 تا 25؛ 5 تا 9؛ زیر 5 هزار تا هزار و زیر هزار).