گفت و گو با یک زن عراقی : فقدان آرامش در سرزمین داعش

فرزانه سجادپور

زنی سفید روی با چشمانی مهربان اما بر آشفته پیش رویم می نشیند . قرار مصاحبه با شرط و شروط های فراوان گذاشته شده است :عکس نگیر ، صدایم را ضبط نکن ، اسم واقعی ام را ننویس ، به نکاتی که می تواند برایم دردسرساز شود اشاره نکن و.... . همه شرایطش را پذیرفته ام زیرا می توان حدس زد این همه اضطراب از کجا سرچشمه گرفته است. روی میز روبرو می نشیند و مختصری در مورد خود می گوید:

سی ساله ام  ساکن بغداد ، سال گذشته برای همراهی با همسرم جهت ادامه تحصیل  در مقطع دکترا به مالزی آمدم. در عراق معلم دبیرستان هستم و دو دختر دارم . والدینم تحصیلکرده نبودند اما بسیار محترم و معتقد به اخلاق اسلامی هستند من چهارمین و فرزند خانواده و بزرگترین دختر خانواده ام یک خواهر و برادر دیگر نیز بعد من هنوز مجرد هستند.

 

برای مطلب کامل فایل همراه را بخوانید

پیوست	اندازه
27661.docx	16.98 KB