دلیل تمایل به اتلاف وقت در محیط کار چیست؟

ریشه یابی تمایل به اتلاف وقت در محیط کار

موضوع مدیریت زمان و جلوگیری از اتلاف وقت در ادارات و سازمان ها جزو مباحث بنیادی و اساسی در چارچوب نظام اداری و سازمانی است. از سوی دیگر در دسترس بودن فناوری های جدید در سازمان ها از دیگر موارد مهمی است که تا اندازه زیادی سبب هدررفتن وقت و زمان در سیستم اداری می شود.

این در حالی است که پیشرفت فردی و اجتماعی مستلزم توجه به زمان است. زیرا جوامع بشری براساس برنامه زمان بندی شده به سمت اهداف استراتژیک حرکت می کنند، در زمان مشخص به اهداف برنامه رسیده و در نتیجه کشوری ثروتمند و مترقی همراه با رفاه اجتماعی می سازند.

اتلاف وقت نوعی «رفتار کاری ضد بهره وری» است که از آن به میل باطنی کارکنان به انجام فعالیت های غیرکاری در طول زمان کار تعبیر می شود. در اتلاف وقت این گونه فرض می شود که تعداد قابل ملاحظه ای از کارکنان، فارغ از میزان درگیری با شغل و حتی در شرایطی که بهره وری در حد قابل قبولی وجود دارد، به اتلاف وقت می پردازند.

عوامل اتلاف وقت در گروه های مختلف اجتماعی، یکپارچه و یکسان عمل نمی کنند. ادعا شده کارکنان در سازمان ها به چهار شکل دست به اتلاف وقت می زنند که مدیران و سرپرستان باید با به کارگیری گونه های مختلفی از فنون مدیریت منابع انسانی هر یک را مدیریت کنند.

همه ما گاهی وقت‎کشی می‎کنیم. این اتفاق به طور خاص در شب‎های قبل از تعطیلات طولانی یا پس از تکمیل یک پروژه بزرگ یا به عنوان عواقب یک موقعیت پرتنش خاص اتفاق می‎افتد.

حتی کسانی که خود را وقف کار هم کرده‎اند گاهی این صدای شیطانی درونی را می‎شنوند که می‎گوید:«برای امروز بیرون برو و دودهای سرت را بیرون کن. می‎توانی این گزارش را فردا تمام کنی.» اغلب این وقفه واقعا احتیاج است که البته دیر به دیر پیش می‎آید. ولی چه اتفاقی می‎افتد اگر دلیل ریشه‎ای اتلاف وقت‎تان، عمیق‎تر و سیستماتیک‎تر باشد و از محل کارتان سرچشمه بگیرد.

 

تمایل به اتلاف وقت نوعی رفتار ضد کاری است

صحبت در مورد تمایل به اتلاف وقت، دلیلی ریشه‎ای می‎خواهد. بگذارید نگاهی به سه مثال محل کار و چگونگی درمان آن بیندازیم:

 

علت تمایل به اتلاف وقت :

1. خستگی از کار

ممکن است کاری که انجام می‎دهید چالش‎برانگیز نباشد یا به شما انرژی ندهد. لورن را به عنوان مثال بیان می‎کنیم. موقعیت سازمانی او در اداره تغییر کرد و وظیفه‎اش مسوولیت‎های اجرایی شد. این به معنی جدایی از کار پاسخگویی به مشتری بود که از آن خیلی لذت می‎برد. او با خودش فکر کرد که این نقش جدید می‎تواند برای کارش خوب باشد و او را برای سازمان ارزشمندتر کند. در ابتدا، کار را قبول کرد اما به مرور زمان فهمید که شخصیت این کار جدید، اشتیاق‎اش را از بین برده است.

اگرچه وظایفی که به تازگی به لورن محول شده‎اند ضروری هستند، ولی چالشی در او به وجود نمی‎آورند و از آن مهم‎تر این‎که دلش برای کار قبلی‎اش تنگ می‎شود. وقتی کار و مسوولیت‎هایش باعث افزایش قدرت او نمی‎شوند، انگیزه‎دار ماندن برایش دشوار است.

درمان:نگاهی عمیق بیندازید به نقش کنونی‎تان برای شناختن آن جنبه‎های شغلی‎تان که باعث انگیزه و توانگرشدن‎تان می‎شوند و همچنین آن وظایفی که خسته‎کننده، تکراری یا باعث بی‎علاقگی‎تان می‎شوند. در این موقع است که باید با رییس خود صادقانه حرفبزنید و بخواهید نقش شما در شرکت را برای تناسب بهتر آن با توانایی‎های شما و نیازهای درون سازمانی، دوباره تعریف کند.

2. زیربار کارها و وظایف شانه خم کرده‎اید

احساس غرق شدن در کار می‎تواند به روش‎های مختلف خود را نشان دهد. می‎تواند شامل داشتن وظایف چندگانه بدون اولویت‎بندی باشد یا بر عکس، وظیفه‎ای باشد که به خوبی تعریف نشده و وقتزیادی باید روی آن بگذارید.

وظیفه توسعه خط تولید جدید در بخشی خاص بر عهده بیل قرار گرفت. رییس‎اش این کار را به او محول کرد و تنها یک جمله گفت:«می‎خواهم تو این وظیفه را بر عهده بگیری.» این وظیفه در کنار کارِ خودشبه او محول شد. هیچ هدف مشخص، محدوده زمانی یا انتظاراتی برای او روشن نشده بود.

اطلاع‎نداشتن از این‎که از کجا شروع کند و تردیدداشتننسبت به توانایی خود باعث شد که بیل دچار بیهودگی شود. توجه او به سمت «چه می‎شود اگر» معطوف شد. «چه می‎شود اگر انتظارات رییسم را برآورده نکنم؟ چه می‎شود اگر نتوانم همه کارها را انجام دهم؟ چه می‎شود اگر پیشرفت نکنم و این آیا شهرتم را خراب می‎کند؟» کارش رنج‎آور بود و هیچ پیشرفتی در وظیفه جدیدش نداشت.

با کمک مدیر خود میتوانید تمایل به اتلاف وقت را درمان کنید
درمان تمایل به اتلاف وقت :

بهترین نقطه شروع، تهیه یک طرح است. این طرح باید شامل هدف، انتظارات، تنظیم محافظه‎کارانه مراحل انجام عملیات و برنامه زمانی باشد. این طرح را با رییس خود و اعضای تیم یا هر کسی که باید در این پروژه شرکت داشته باشد،مطرح کنید و اطلاعات و توافق‎شان را کسب کنید.

 

این کار می‎تواند کمک کند که وظایف را برای این کار تقسیم کنید و برای موفقیت آن از پشتیبانی برخوردار شوید. به علاوه، می‎توانید خط مشی خود را با رییس خود هماهنگ کنید. اگر در نقطه آغاز هستید، بسیار بهتر است هرچه زودتر بدانید که زمان تصحیح روش‎ها چه موقعی‎ست.

3. یافتن خطاها با کمک رییس‎تان

هیچ چیزی به اندازه رییسی که مدام خطاهای‎تان را می‎یابد و آن خطاها هم بسیار مهم هستند، نمی‎تواند قوه ابتکارتان را ویران کند.

به راحتی می‎توان رییس فیلیپ را یک بی‎رحم توصیف کرد. هرکلام که از دهانش خارج می‎شود به منفی‎گرایی آلوده شده است. از نظرش هیچ چیزی به درستی انجام نشده یا به اندازه کافی خوب نیست. فیلیپ از هر کاری می‎ترسد.

 

برای محافظت از خودش، برای درمیان گذاشتن کارش تا آخرین لحظه صبر می‎کند، حتی گاهی به این کار متوسل می‎شود که کارش را در غیبت او به رییس ارائه دهند یا خود رییس، آن را روی میزش بیابد. ارتباط منفی بین فیلیپ و رییسش روی کار، گرایش و ارتباط فیلیپ با ارشد خود تاثیر گذاشته است.

درمان:اشکال‎تراشی مداوم از طرف یک رییس موقعیتی دشوار ایجاد می‎کند. در چنین موقعیتی، تنها چیزی که می‎توانید کنترل کنید این است که چگونه واکنش نشان می‎دهید. اولین کارتان در روز این باشد که قبل از زیادترشدن استرس، کار را با رییس‎تان مرور کنید. به لحن او توجه نداشته باشید، تنها به چیزی که می‎گوید گوش دهید.

 

خیلی وقت‎ها، روش گفتن نظر بیشتر از خود نظر اثرگذار است. از همه مهم‎تر، مثبت باشید، آن نظر رییس را قدمی بزرگ درنظر بگیرید و باور به توانایی‎های‎تان را حفظ کنید. دریافتن دلیل ریشه‎ای اتلاف وقت به شما کمک می‎کند که موقعیت درمانی‎اش را بیابید.

دلیل تمایل به اتلاف وقت در محیط کار چیست؟