Memantine | اطلاعات دارویی | اطلاعات عمومی دارو

Memantine

ممانتين

موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
دمانس متوسط تا شديد از نوع آلزايمر.
بزرگسالان: در ابتدا mg 5 روزانه از راه خوراكي مصرف مي‌شود. سپس هر هفته مقدار mg 5 به دوز روزانه اضافه مي‌شود تا زماني كه دوز هدف حاصل شود.
حداكثر دوز mg 10 دو بار در روز مي‌باشد. دوزهاي بيش از mg 5 بايد در دو دوز منقسم داده شود.
مكانيسم اثر
اثر ضد آلزايمر: اين دارو رسپتورهاي NMDA را كه فعاليت مداوم آنها احتمالاً در تشديد علائم آلزايمر نقش دارد، آنتاگونيزه مي‌كند.

موارد منع مصرف و احتياط:
تداخل دارويي
مصرف ممانتين همراه ديگر داروهاي آنتاگونيست NMDA (آمانتادين، دكسترومتورفان، كتامين) مطالعه نشده است و بايد با احتياط باشد.
داروهاي قليايي كننده ادرار (مهار كننده‌هاي كربنيك انهيدراز، سديم بيكربنات) ممكن است كليرانس ممانتين را كاهش دهند.
مصرف سيگار ممكن است سطح ممانتين را تغيير دهد.

عوارض جانبي:
ملاحظات اختصاصي
ممانتين براي بيماري آلزايمر خفيف و ديگر انواع دمانس انديكاسيون ندارد.
نكات قابل توصيه به بيمار
1- ممانتين آلزايمر را درمان نمي‌كند و تنها علائم را بهبود مي‌دهد.
2- دوزهاي بيش از mg/day 5 بايد در دو دوز منقسم مصرف شده و فاصله افزايش دوزها بايد حداقل يك هفته باشد.
3- دارو را بدون توجه به زمان مصرف غذا مي‌توان استفاده كرد.
4- بدون اطلاع پزشك، از مصرف داروهاي گياهي يا داروهاي بدون نسخه (OTC) خودداري كنيد.
مصرف در سالمندان: در اين گروه، ‌حتي در صورت نرمال بودن سطح كراتينين سرمي، ممكن است كاركرد كليه مختل باشد. ابتدا كليرانس كراتينين را تخمين زده و در صورت اختلال متوسط كليوي، دوز را بايد كاهش داد و در بيماري شديد كليوي نبايد از اين دارو استفاده نمود.
مصرف در كودكان: اثر درماني و ايمني دارو در اين گروه تأييد نشده است.
مصرف در شيردهي: ترشح دارو در شير مشخص نيست.
مصرف در بارداري: مطالعات در اين زمينه كافي نيست.

تداخل دارويي:
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
ممكن است سطح آلكالين فسفاتاز را افزايش و سطح Hgb و هماتوكريت را كاهش دهد.

مکانيسم اثر:
فارماكوكينتيك
جذب: پس از مصرف خوراكي دارو به خوبي جذب مي‌شود. غذا بر جذب دارو اثري ندارد.
پخش: حجم پخش متوسط، L/kg 11-9 است. اتصال پروتئيني دارو %45 است.
متابوليسم: دارو به ميزان جزئي متابوليزه مي‌شود. %82-57 از يك دوز مصرفي به‌صورت تغيير نيافته در ادرار ترشح شده و مابقي به متابوليت تبديل مي‌شود.
دفع: عمدتاً در ادرار ترشح مي‌شود. كليرانس كليوي از طريق ترشح توبولي صورت مي‌گيرد و مقداري از داروي ترشح شده به‌ صورت وابسته به pH باز جذب مي‌شود. نيمه عمر دارو حدود 80-60 ساعت است.

فارماكوكينتيك:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: حساسيت به دارو يا ساير اجزاي فرمولاسيون، در نارسايي شديد كليوي نيز مصرف اين دارو توصيه نمي‌شود.
موارد احتياط : نارسايي كليوي متوسط، بيماراني كه ممكن است افزايش pH ادرار (به دليل دريافت داروها، رژيم غذايي، اسيدوز توبولي كليه يا عفونت ادراري شديد) داشته باشند.

اشكال دارويي:
اشكال دارويي:
Tablet: 5, 10 mg

اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: آنتاگونيست گيرنده NMDA.
طبقه‌بندي درماني: داروي ضد آلزايمر.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده B
نام‌هاي تجاري: Ebixa
عوارض جانبي
اعصاب مركزي: پرخاشگري، بي قراري، ‌اضطراب، آتاكسي، گيجي، سكته، افسردگي، گيجي، خستگي، توهم، سردرد، كاهش حركات، بي خوابي، درد، ‌خواب آلودگي، سنكوپ، حمله ايسكميك گذرا (TIA)، سرگيجه حقيقي.
قلبي ـ ‌عروقي: ادم، نارسايي قلبي، هايپرتانسيون.
چشم: آب مرواريد، كونژنكتيويت.
دستگاه گوارش:‌ بي اشتهايي، يبوست، اسهال، تهوع، استفراغ.
ادراري ـ تناسلي: تكرر ادرار، عفونت ادراري.
خوني: آنمي.
متابوليك: كاهش وزن.
عضلاني ـ اسكلتي: درد مفاصل، درد پشت.
تنفسي: برونشيت، سرفه، تنگي نفس، علائم شبه آنفلوانزا، پنوموني، ‌عفونت تنفسي فوقاني.
پوست: بثورات پوستي.
ساير عوارض: عدم تعادل در راه رفتن، ‌افتادن.
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: در يك بيمار مسموم شده با mg 400 از اين دارو، بي قراري، سايكوز، ‌توهمات بينايي، خواب آلودگي، کانفيوژن و از دست رفتن هوشياري رخ داده است.
درمان: درمان علامتي و حمايتي است. براي افزايش حذف ممانتين مي‌توان ادرار را اسيدي نمود.