پیامدهای آلودگی صوتی برای دانش آموزان

سر و صدای محیط، مانع تمركز دانش آموزان در مدرسه و خانه می شود
گوش دادن به موسیقی هنگام انجام آن دسته از كارهای روزانه كه نیازی به فكر كردن ندارد، مانند نظافت یا پوست كندن سیب زمینی، سرعت عمل شخص را افزایش می دهد، ولی در صورت به كارگیری سلولهای خاكستری مغز این امر صدق نمی كند و موسیقی حتی مانعی بر سر راه فعالیتهای فكری است؛ به عبارت دیگر، سر و صدای ناشی از صحبت كردن یا موسیقی مانع تمركز و یادگیری فرد می شود.
دانشمندان دانشگاه اُلدِن بورگ ادعای دانش آموزان را مبنی بر اینكه موسیقی یا صدای تلویزیون نه تنها در انجام تكالیف مدرسه اختلالی ایجاد نمی كند، بلكه بالعكس اثر مطلوبی بر فعالیت آنها دارد را رد می كنند.
سر و صدای ناشی از صحبت كردن و آواز خواندن افراد و حتی بیان كلمات متقاطع و كوتاه نیز به بهره هوشی شخص آسیب وارد می كند و این امر باعث ضعف دانش آموز در خواندن، نوشتن، انجام عملیات ریاضی، فهم مطالب مشكل و یادگیری لغات می شود؛ بنابراین در مكانی كه دانش آموز تكالیفش را انجام می دهد، باید سكوت و آرامش برقرار باشد.
به گفته پروفسور آگوست شیك - متخصص شنوایی سنجی و محقق در زمینه یادگیری - هیچ گاه فرد به سر و صدای محیط عادت نمی كند. وی با آزمایش بر روی بزرگسالانی كه اعتقاد داشتند سر و صدا بندرت مانع تمركز آنها می شود یا اصلاً اختلالی در روند كاری شان ایجاد نمی كند، نشان داد كه هنگام پخش موسیقی توانایی آنها كمتر می شود.
موضوع اصلی تحقیق دانشمندان اُلدِن بورگ، پژواك صدا در كلاسهای درس بود و پس از بررسی معلوم شد كه پژواك صدا در كلاسهای درس بسیار زیاد است و كلام به حد لازم به گوش دانش آموزان نمی رسد. در كلاسهایی كه فرش و پرده وجود ندارد و صندلیهای آن چوبی یا فلزی است و در آنها از پارچه استفاده نشده است، صدا مدت زمان بیشتری در فضا می ماند. از این رو كلاس پر از صدای سرفه، پچ پچ، خش خش كاغذ و برخورد مداد با صندلی است و معلم برای اینكه این صداها را تحت الشعاع قرار دهد، غالباً با صدای بسیار بلند صحبت می كند كه برای دانش آموزان نامطلوب و بد است.
آموزش و یادگیری در محیط آرام، بندرت امكان پذیر است. اغلب دانش آموزان صدای معلم را تقریباً واضح می شنوند ولی تمركز تحت این شرایط، بسیار دشوار است و توانایی دانش آموز را كاهش می دهد. در طول ساعات تدریس در دبستان میزان صدا ۷۰ تا ۷۷ دِسی بل اندازه گیری شده است، در حالی كه در مكانهای اداری كه به فعالیتهای ذهنی می پردازند، سر و صدای محیط را حدود ۵۵ دِسی بل بیش از مرز پیش بینی كرده اند.
دانش آموزی كه خوب گوش می كند، می تواند صدای معلمش را از میان سر و صداهای موجود در كلاس درس بشنود، ولی دانش آموزی كه ضعف شنوایی دارد، این كار برایش مشكل و گاه غیر ممكن می شود. البته وی نیز با نشستن در ردیف اول می تواند درس را دنبال كند، ولی با افزایش فضای میان دانش آموز و معلم، درك مطالب با مشكلات بیشتری روبرو می شود و چون دانش آموز نمی تواند خوب بشنود، بنابراین قادر نیست آنچه را معلم برایش توضیح می دهد، بفهمد؛ از اینرو نمی توان انتظار داشت كه دانش آموز تكالیف مدرسه اش را به نحو احسن انجام دهد. تحقیقات آمریكاییان نشان می دهد كه ضعف شنوایی پیامدهای منفی به دنبال خواهد داشت. به طور مثال از هر سه دانش آموزی كه ضعف شنوایی دارند، یكی مردود می شود و در بررسی سایر دانش آموزانی كه تصور می شد عادی می شنوند، معلوم شد كه ضعف شنوایی خفیفی میان آنها وجود دارد.
به طور كلی از هر ۱۰ دانش آموز یك نفر مشكل شنوایی دارد
( ۳/۱۱ درصد ) و بسیاری از دانش آموزان خود نمی دانند كه نمی توانند خوب بشوند. بنابراین به والدین عزیز توصیه می شود كه با مراجعه به پایگاههای شنوایی سنجی یا پزشك متخصص گوش، حلق و بینی میزان شنوایی كودك خود را مشخص كنند

منبع : سایر منابع