زاهد بنی اسرائیل

آورده اند که در بنی اسرائیل یکی از زهاد در کوهی صومعه ساخته بود و از خلق عزلت گرفته و با هیچکس در نیامیختی. و هر سال، در یک روز معین، جماعتی از رنجوران و مبتلایان در دامن آن کوه جمعیت کردندی، و او از بالای کوه برون آمدی و چشم بر ایشان انداختی، در حال جمله صحت یافتندی. و هیچکس بر بالای آن کوه نرفتی که وقت او پریشان کردی.
پس یکی از طالبان را هوس خاست که بر بالای آن کوه رود، و از کیفیت ریاضت او چیزی معلوم کند و به روزگار عزیز او تقرب نماید. پس به صومعه او رفت و او را خدمت کرد. زاهد مقدم او را به غخوشروییفتلقی کرد، و از مقصد و مقصود او پرسید. طالب گفت؛ «مدتی است تا می خواستم که سعادت خدمت تو دریابم، و از اذکار و اوارد تو چیزی حفظ کنم و طریق و روش تو پیش گیرم، و خود را سعادت آخرت حاصل کنم. و می اندیشیدم که نباید که غمباداف وقت تو مشوش شود، تا اکنون که اشتیاق از حد بگذشت، و هم به اعتماد کرم تو این جرات کردم. اگر از راه کرم مرا قبول کنی و رد نفرمایی از کرم تو بدیع نبود غدر بزرگواری تو نکته غریبی نیستف.»
پس در خدمت او می بود، و از افعال و اقوال او تفحص می نمود. جمله افعال و اقوال او از جاده شرع دور دید. آن مرد متعجب شد و او را وداع کرد، و از کوه فرو آمد و به خدمت نبی آن عهد رفت، و آن حال در خدمت او تقریر کرد و باز نمود غبیان کردف که «چون افعال و اقوال او از حلبت غزینتف صواب عاری و عاطل است، کرامت اجابت دعوت او از کجا حاصل است؟»
بدان پیغمبر وحی آمد که «مدتی است تا او در این کوه سکونت ساخته است، و از همه طاق شده غکناره گیری کردهف و در شکاف آن سنگ وثاق غاتاقف ساخته، و آنچه می کند آن را عبادت می داند و بر آن ثبات می نماید. کرم ما دعای او را اجابت گردانید.»تا عاقلان را معلوم شود که هرکس که در حضرت او ثبات می نماید، و در عبادت و طاعت او جد واجب می دارد، اگرچه زبانش خطاگوی است، اما کرم الهی خطای زبان او را در کار دل راست بین او می گرداند غکرم خدا به سبب اخلاص، خطاهای گفتار او را می بخشدف. پس آنکه در سلوک بر منهج غراهف ثاب ثبات نماید، از خلعت قبول هرگز محروم نگردد.

جوامع الحکایات

منبع : روزنامه کارگزاران