بازي با پازل، تقویت مهارت فضايي - مكاني کودک

ايسنا: بر اساس يافته‌هاي پژوهشي محققان دانشگاه شيكاگو، بازي با پازل، اگر تفاوت‌ها در ميزان درآمد، سطح تحصيلات و ورودي زبان والدين كنترل شوند، يک عامل مهم در پيش‌بيني مهارت فضايي کودکان به شمار مي‌آيد.

پژوهشگران در بررسي ضبط هاي ويديويي تعامل ميان والدين و کودکان در فعاليت‌هاي روزانه در خانه دريافتند: کودکاني که بين 26 تا 46 ماهگي با پازل‌ها بازي مي‌کنند، هنگامي که در 54 ماهگي مورد آزمون قرار مي‌گيرند، داراي مهارت‌هاي فضايي بهتري هستند.

«سوزان لوين»، پژوهشگر در زمينه رشد رياضي در ميان کودکان نوپا، اظهار كرد: کودکاني که با پازل‌ها بازي مي‌کردند، در مقايسه با آنهايي که بازي نمي‌کردند، در وظايفي که توانايي آنها در چرخاندن و تغيير شکل‌ها را ارزيابي مي‌کرد، عملكرد بهتري داشتند.

توانايي تبديل ذهني اشكال، شاخصه مهمي در كودكان بزرگتر براي انتخاب رشته‌هاي علوم، فناوري، مهندسي و رياضيات و دريافت مدرك و انتخاب شغل محسوب مي‌شود.

بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش، فعاليت‌هايي نظير بازي با پازل در سال‌هاي اوليه زندگي ممکن است پايه گذار رشد اين توانايي باشد.

اين پژوهش، که نتايج آن در مجله «علوم رشد» منتشر شده است، اولين مطالعه‌اي است که تاثير بازي پازل را در يک شرايط طبيعي بررسي كرده است.

به اين منظور، 53 جفت کودک - پدر/ مادر با پس زمينه‌هاي اجتماعي - اقتصادي گوناگون در يک مطالعه درازمدت شرکت كردند که در آن پژوهشگران تعامل‌هاي ميان کودک - پدر/ مادر را در نشست‌هاي 90دقيقه‌اي که هر چهار ماه يک بار و بين 26 تا 46 ماهگي برگزار مي‌شد ضبط مي‌كردند.

در اين پژوهش، از پدر و مادرها خواسته مي‌شد که با کودکان خود همان‌گونه کنش-واکنش کنند که در حالت عادي انجام مي‌دادند و مشاهده شد که حداقل نيمي از کودکان اين مطالعه با پازل بازي مي‌كردند.

يافته‌هاي اين پژوهش حاكيست: پدر و مادرهاي با درآمد بالاتر تمايل دارند تا با تناوب بيشتري کودکان خود را با پازل سرگرم کنند. هم دخترها و هم پسرهايي که با پازل بازي مي‌کردند، مهارت‌هاي فضايي بهتري داشتند، اما پسرها نسبت به دخترها با پازل‌هاي پيچيده‌تري بازي مي‌کردند و پدر/مادران پسرها در طول بازي با پازل زبان فضايي بيشتري را به کار مي‌بردند و بيشتر از والدين دخترها درگير بازي بودند.