همه خواص دارچین، ادویه اشتهاآور

تبیان:دارچین اشتها آور ، نشاط آور بوده و نفس را باز می کند. پادزهر خوبی برای سموم حیوانی و نباتیاست. دلهره و وسواس را ار بین می برد. کبد و معده را تقویت می کند. ضد سکسکه است و رعشه را تسکین می دهد.

 

 

نام دارچین ، مخصوص پوستهای معطری است که بهترین آنها در سیلان به عمل می آید و انواع دیگر آن که در خارج از سیلان می روید به مرغوبی دارچین سیلان نیست. فارسی آن دارچین سفید است

 

اعراب آن را دارصینی می نامند. سلیخه نوع چینی آن است که به آن دارچین ختایی هم می گویند و در هند و عمان کاشته می شود. بوی آن کمتر از داچین سفید بوده و رنگ آن کمی سرخ است و در خواص مانند دارچین سفید است منتها کمی ضعیف تر.

 

قرفه نوع دیگری از دارچین است که خارج از سیلان روییده و دارای پوست ضخیمیاست و در لغتت عرب قرفه به معنی پوست درخت است و اختصاصا نام این پوستاست. قرفه نیز دارای تمام خواص دارچین بوده و قدرت آن در تقویت بیشتر از دارچین سفید است ولی منافع دیگر آن کمتر از دارچین است.

 

اشتها آور بوده ، غذاهای سنگین را لطیف می کند. ایرانیان دارچین را مانند چای دم کرده و قبل و بعد از غذا می نوشند و چای دارچین معروف است.

 

نفس را باز می کند و تنفس را آسان می کند و نشاط آور بوده و قلب را جلا می دهد. من پادزهر سموم حیوانی و نباتی و معدنی بوده و ضد خفقان و وحشت است.

 

دلهره و وسواس را از بین می برد و برای درمان جنون تجویز شده است. کار دارجین تقویت اعضای رئیسه بدن مخصوصا معده و کبداست. این پوست بوی بد دهان را از بین می برد ، تنگ نفس و سرفه خلطی را درمان می کند و آواز را تصفیه می کند.

 

پخته دارچین با سرکه و مصطکی جهت درمان سکسکه تجویز شده است.

 

مالیدن مخلوط کوبیده دارچین با عسل زخمهای چرکی را خشک کرده و کک و مک را از بین می برد و چنانچه با سرکه همراه شود باز هم مفید است.

 

اگر دارچین را در روغن بجوشانید مالیدن این روغن به تنهایی یا با زرده تخم مرغ پخته ، جهت رعشه و تسکین درد عضلات مفید است و برای درمان اعضای بی حس شده به کارمی رود.

 

چکاندن این روغن در گوش سنگینی انرا از بین می برد و برای یرقان و بواسیر نافع است. در صنعت دارو سازی از اسانس دارچین در طب سنتی ایران از عرق و عطر دارچین استفاده می کنند.