تغییرات فیزیولوژیک دوران بارداری

نخستين علامت فرضي حاملگي قطع قاعدگي به مدت يک هفته است ساير علايم فرضي عبارتند از احتقان و حساس شدن پستانها، تغيير شکل و اندازه پستان، تهوع با يا بدون استفراغ(بيماري صبحگاهي)، تکرر ادرار و خستگي.
10 تا 15 روز پس از لقاح از آزمايش گنادوتروپين جفتي انسان hCGکه از جفت ترشح مي شود مي توان حاملگي را تشخيص داد. تشخيص قطعي مستلزم دو برابر شدن ميزان HCG و شنيدن صداي قلب جنين است. به کمک اسکن سونوگرافي از طريق مهبل 4 هفته بعد از لقاح مي توان رحم حامله را شناسايي کرده و ساک حاملگي را مشاهده نمود. حاملگي اغلب به سه دوره سه ماهه تقسيم مي شودکه از نخستين روز آخرين قاعدگي شروع شده و تا زمان تولد نوزاد خاتمه مي يابد.براي بدست آوردن زمان تخميني زايمان به تاريخ اولين روز آخرين قاعدگي 7تا به روز اضافه 3 تا از ماه کم و يکي به سال اضافه مي کنيم به طور مثال اگر تاريخ اولين روز آخرين قاعدگي فردي 20/4/90 باشد تاريخ تخميني زايمان وي 27/1/91 خواهد بود. فقط حدود 10 درصد زنان در زمان تخميني حاملگي وضع حمل مي کنند و مابقي زنان باردار در فاصله يک هفته قبل و يک هفته بعد از زمان تخميني زايمان مي کنند. زن باردار ممکن است بسته به دوره هاي سه ماهه بارداري در مورد مسايل مختلفي اضطراب شديدي پيدا کند.در دوران بارداري تغييراتي در خلق و خوي واحساس و رفتار زن باردار ظاهر مي شودکه برحسب ماههاي بارداري از شدت و ضعف برخوردار است. اين تغييرات رفتار در افراد مختلف متفاوت است . حتي در حاملگي هاي مختلف در يک زن نيز ممکن است متفاوت باشد. اغلب زناني که دچار مسائل و مشکلاتي در زندگي خصوصي خود هستند اين تغيير خلق و خوي را بيشتر نشان مي دهند.از طرفي واکنشهاي زن به بارداري خود مي تواند با عوامل مختلفي از موقعيتهاي حال و گذشته او از جمله روابطش با شوهر، پدر و مادر همسرش، احساساتش نسبت به زن بودن خود، تمايلش به ايفاي نقش مادري و شناخت او از ارزشهاي اجتماعي و توقعات او از خودش به عنوان يک زن باردار همراه شود.عوامل گوناگوني با اختلال عاطفي وهيجاني در طول بارداري ارتباط دارند که اين عوامل شامل: نگرشهاي مساعد نسبت به بارداري ، نشانه هاي محيطي و علائم جسماني در طول بارداري (براي مثال زنان با نگرش منفي نسبت به خود ، در مقايسه با زناني که به خود نگرش مثبت دارند بيشتر عصبي و پرخاشگر هستند)
در سه ماهه نخست زن باردار بايد با تغييرات بدني خود انطباق حاصل کند. بسياري از زنان دچار خستگي شديدمي شوند. افزايش سطوح استروژن سبب حساس شدن پستانها و بي ثباتي خلق مي شود. يبوست بر اثر مقادير زياد پروژسترون ايجاد مي شود و تهوع و استفراغ در واکنش به افزايش سطوح( hCG)بروز مي کند.بسياري از زنان در اوايل بارداري از خطر سقط مي ترسند و ممکن است در مورد حامله شدن خود به اعضاي خانواده و دوستانشان چيزي نگويند.سه ماهه دوم اغلب بیش از سایر مراحل بارداری برای زن باردار ارضاءکننده است. بازگشت انرژی و پایان یافتن تهوع و استفراغ به زن امکان می دهد احساس بهتری پیدا کند و هیجان باردار بودن را تجربه کند. اما برخی زنان در این دوره ممکن است بدن خود را غیر جذاب بدانند. رویداد مهم سه ماهه دوم بارداری احساس حرکات جنین است که بین هفته 16 تا 20 بارداری روی می دهد.این حالت تصویر ذهنی کودک آینده را در مادر تقویت می کند. با این حال اکثر زنان احساس حرکات جنین را معادل داشتن جنین زنده و تجربه ای فرح بخش می دانند و اغلب این احساس فرح بخش را با شریک زندگیشان در میان می گذارند. اگر در خانواده کودکان دیگری وجود داشته باشند اجازه دادن به آنها برای احساس حرکات جنین به آنها کمک می کند تا خود را برای ورود خواهر یا برادر جدید و حل مسایل رقابت خواهر و برادر ها آماده کنند.
سه ماهه سوم در بسیاری از زنان با ناراحتی جسمی همراه است همه دستگاههای بدن (قلبی عروقی، کلیه، تنفس، گوارش و غدد درون ریز) دستخوش تغییرات عمیقی می شوند که ممکن است سبب بروز سوفل قلبی، افزایش وزن، تنگی نفس کوششی و سوزش سر دل (پیروزیس) شوند. در برخي موارد لازم است به زن باردار اطمینان داد که مدت کوتاهی پس از زایمان (عموماً ظرف 4 تا 6 هفته) به حالت عادی باز می گردد.با نزدیک شدن زایمان مسایل عملی مربوط به تولد نوزاد(مانند مراقبت از کودک ،لباسهای بچه و مسایل مالی)مطرح می شوند. علاوه بر این آمادگی های لازم برای زایمان و مراقبت پس از زایمان (مانند اطلاع دادن به پزشک،مراجعه به بیمارستان، مصرف داروی بی حسی و تغذیه با شیر مادر در مقابل تغذیه با بطری) به عمل می آید. والدین اغلب در مورد برخی مسایل خاص سلامتی مثل احتمال بدشکلی نوزاد نگرانند اما در بسیاری موارد این نگرانی ها به زبان آورده نمی شوند. اگر یکی از والدین یا هر دوی آنها با نزدیک شدن تاریخ تخمینی زایمان اضطراب فزاینده ای از خود نشان دهد این موضوع و سایر مسایل اضطراب برانگیز نظیر زایمان مهبلی در مقابل سزارین بایستی با پزشک در میان گذاشته شود.