کودک سه ساله ام، گاهی شب ادراری دارد

پرسش: دختری 3سال 6 ماه دارم که گاهی اوقات شب ادراری دارد چه کار کنیم؟
پاسخ: شب ادراری که به معنای ادرار کردن در خواب می باشد از جمله مشکلات اصلی اطفال به حساب می آید. معمولاً این عمل به عمد نبوده و بخاطر تنبلی کودک نمی باشد.
یادگیری دستشوئی رفتن معمولاً در حوالی سن 4 سالگی رخ می دهد و این امر معمولاً با دوره ای از خیس کردن در طول روز یا شب دنبال می شود. اگر خیس کردن رختخواب کماکان در سن 6 یا 7 سالگی رخ می دهد، باید حتماً با پزشک مشورت شود اگر خیس کردن در طول روز باشد و یا همراه با اختلالات روده ای باشد می تواند نشانگر یک مشکل جدی بوده و باید حتماً در این زمینه با پزشک مشورت نمود.
علل شب ادراری می تواند یکی از مسائل زیر باشد. زمانیکه مثانه پر و است کودک بیدار نشود. تولید مقادیر بیشتری ادرار در خواب در مقایسه با سایرین. داشتن مثانه ای که در مقایسه با سایر کودکان مقدار کمتری ادرار را در خود جای می دهد.
در اکثر موارد این اختلال یک مشکل ذهنی یا یادگیری نمی باشد و تنبیه کودک راه حل آن نیست و حتی ممکن است سبب مشکلات عاطفی نیز شود.
در 5 سالگی 15 درصد كودكان و در 6 سالگی 10 درصد مبتلا به شب‌ادراری‌اند كه 60 درصد آنها را نیز پسرها تشكیل می ‌دهند. اگر والدین کودک هر دو در زمان کودکی خود را خیس می کردند، شانس بروز این حالت در کودک 70 درصد خواهد بود. و اگر یکی مبتلا بوده است شانس بروز 40 درصد خواهد بود.
دادن دارو به كودك کمتر از 6 یا 7 سال كار بیهوده‌ و اشتباهی است. شب ادراری یك نوع بیماری نیست در نتیجه نیازی به دارو ندارد، اما اگر كودکتان از مرز 7 سالگی گذشت و باز هم دچار شب ‌ادراری بود، توصیه می ‌كنیم روش‌های دارویی را با مشاوره با پزشك به كار گیرید.
برای كودكانی كه دچار مثانه‌ ناقص هستند، داروهایی وجود دارد كه در كامل شدن مثانه به آنها كمك می‌ كند، اما در مورد كودكانی كه دچار مشكلات خوابند، درمان‌ها كاملاً رفتاری است.
به هر حال درمان زمانی جواب می ‌دهد كه كودك، خود برای "مداوا شدن”، هیجان داشته باشد. وقتی خود او تصمیم گرفت باید بازی را شروع كنید!
به طور معمول شب ‌ادراری در پی یك واقعه یا ناراحتی درونی حل نشده رخ می‌ دهد. تولد یك خواهر یا برادر، طلاق، رفتن به مدرسه، اسباب كشی و… همگی از دلایل شب ادراری كودكانی هستند كه تا مدت‌ها شب‌ها رختخوابشان تمیز بوده، ولی ناگهان همه چیز عوض می‌ شود. متخصصان بیماری‌های كودكان، به این نوع شب ‌ادراری، "شب ادراری ثانوی”می ‌گویند.
برای یك مدت كوتاه شما می‌ توانید از روش‌های كلاسیك استفاده كنید. برای مثال از ساعت 18 به بعد به او نوشیدنی ندهید. فرمول همیشگی "دستشویی ، مسواك، بوس، لالا” را به او یادآوری كنید.
به او یاد دهید كه باید در طول شب دستشویی‌اش را نگه دارد، نه اینکه او را تهدید به تنبیه کردن کنید و نه تحقیرش كنید.
شما باید حس مسئولیت را به او القا كنید. باید كاری كنید كه این موضوع نه تنها دغدغه ذهنی شما، بلكه دغدغه ذهنی او شود.
یك چراغ خواب روشن كنید تا او شب‌ها بدون ترس بتواند به دستشویی برود و شما را بیدار نكند.
روی یك تقویم، شب‌هایی را كه دچار شب ادراری شده و شب‌هایی را كه تمیز بوده با خود او علامت بزنید و او را تشویق كنید كه این موضوع را خود حل كند.
مبادا روزها "فرزند دلبندم” خطابش كنید و شب‌ها "احمق كودن” به او بگویید!‌
شب ادراری معمولاً‌ خود به خود برطرف می گردد. اما تا زمانی كه وجود دارد می تواند برای كودكتان ناراحت كننده و شرم آور باشد بنابراین حمایت و تشویق در طول این دوره مهم است.
اطمینان بخشیدن به كودك از اینكه شب ادراری بخش عادی ای از رشد و نمو است و برای همیشه ادامه ندارد فكر خوبی است. اگر به كودكتان بگویید اعضای دیگر خانواده هم در زمان بچگی با این موضوع روبرو بودند برای كودك آرامش بخش ممكن است باشد.
ممكن است بخواهید به كودكتان یاد آوری كنید كه پیش از خواب به دستشویی برود بعضی والدین سعی می كنند نیمه شب كودكشان را بیدار كنند اما اكثر مواقع به شب ادراری ختم نمی شود.
وقتی كودكتان بیدار می شود در حالیكه ملحفه اش خیس است به كودك در عوض كردن ملحفه كمك كنید . توضیح دهید نیازی به تنبیه نیست اما بخشی از این دوره است. ممكن است حتی با دانستن اینكه كودك كمك كند احساس بهتری پیدا كند.
براي عضويت در خبرنامه ني ني بان و اطلاع از بهترين و پربيننده ترين مطالب، کافي است يک بار فرم عضويت ما را از اينجا پر کنيد.