10نکته مهم برای ارتباط با کودکان اوتیسم

تعامل با کودکان دارای اختلالات ارتباطی و اوتیسم اولین حق کودک، حق ارتباط است. ارتباط لاجرم به معنای گفتار نیست. گفتار، نوشتار، زبان اشاره و ارایه تصاویر و ... انواع روشهای ارتباطی هستند. مشکل این طیف کودکان گفتار نیست بلکه ارتباطست.
1) سعی کنید کودک در شرایط ایجاد رفتارهای چالش برانگیز قرار نگیرد. اگر قرار گرفت برای رفع مشکل به او باج ندهید،سعی کنید سوییچ کنید. برای حساسیت زدایی و کاهش این رفتارها شناخت آنها، علت یابی و مدیریت آنها میتواند کمک کننده باشد.
2) وقتی کلمه ای گفته شد یا ارتباطی شکل گرفت برای تقویت آن از تشویقهای مورد علاقه که بهتر است از جنس خواسته باشد و با حالت جشن گرفتن شروع و با کاهش ارایه مشوقها در جهت تثبیت آن گام برداشت.

3) اولین حق کودک، حق ارتباط است. ارتباط لاجرم به معنای گفتار نیست. گفتار، نوشتار، زبان اشاره و ارایه تصاویر و .. انواع روشهای ارتباطی هستند. مشکل این طیف کودکان گفتار نیست بلکه ارتباطست.
4) عجله ای برای ایجاد ارتباط نداشته باشید. ارتباط گیری با افراد امین کودک و سپس ارتباط غیر مستقیم میتواند کمکتان باشد.
5) برای ایجاد یک ارتباط امن و مستمر، ایجاد اطمینان الزامیست. حین گفتگو و بازی سعی کنین خود را هم قد کودک کنید.
6) برای اینکه به نامش توجه کند از نامیدن بیهوده پرهیز کنید. میتوانید با در دست داشتن وسیله مورد علاقه اش برای توجه به نامش استفاده کنید.
7) با الگو برداری از روشهای کودک محور رفتاری مانند PRT میتوان حتی از خود اکولالیا برای ایجاد و تداوم ارتباط کلامی بهره مند شد.
8) پیشرفت کودک در ارتباط، تعامل و بازی از رفتارهای چالش برانگیز،کلیشه ای و .. خواهد کاست.
9) از موارد علایق، چسبندگیهای کودک میتوان برای ایجاد ارتباط و شروع تعامل استفاده کرد.
10) الگوسازی، مدلسازی و گروه همگن و غیر همگن میتواند در تثبیت پاسخها موثر باشد.