زمان استفاده از آی یو دی کی است؟

شرایط لازم برای گذاشتن آیودی (IUD)
گذاشتن آیودی یکی از راه‌های مطمئن برای پیشگیری از بارداری است. در این روش با گذاشتن یک جسم خارجی در رحم زن با مکانیسم ویژه‌ای از بارداری پیشگیری می‌شود و باید با رعایت اصولی همراه باشد. از جمله‌ی این موارد، زمان مناسب برای قرارگیری این جسم در رحم زن است. چنان‌چه به این مورد توجه شود، می‌توان نتیجه‌ی مطلوبی از این روش به دست آورد.
زمان گذاشتن آیودی
در زمان قاعدگی
اگر از باردار نبودن خود اطمینان دارید، کارگذاری  IUD در 5 روز اول قاعدگی و به دلیل نرمی سرویکس و راحت‌تر بودن کارگذاری، انجام می‌شود. (خونریزی و درد ناشی از کارگذاری IUD، با خونریزی و درد دوران قاعدگی پوشیده خواهد شد)
پس از زایمان (طبیعی، سزارین)
6 هفته پس از زایمان طبیعی یا سزارین می‌توان IUD را کار گذاشت. شیردهی هیچ مانعی برای IUD ندارد و IUD اثری بر شیر مادر نخواهد داشت.
پس از سقط یا کورتاژ
پس از سقط یا کورتاژ زیر 12 هفته و به شرط عفونی نبودن آن می‌توان در 5 روز اول پس از سقط IUD را کار گذاشت. در موارد سقط بالای 12 هفته، این کار باید با 6 هفته تأخیر و پس از بررسی‌های لازم توسط متخصص انجام شود.
در مادران شیردهی که قاعدگی آن‌ها برنگشته است
IUD را می‌توان 6 هفته پس از زایمان با انجام آزمایش بارداری و اطمینان از عدم بارداری کار گذاشت.

 

آزمایش‌ها و معاینه‌های لازم برای قبل و بعد از گذاشتن آیودی

در اولین مراجعه موارد زیر بررسی می‌شوند:
معاینه‌ی لگن برای بررسی اندازه‌ و وضعیت رحم و تخمدان‌ها؛
اندازه‌گیری هموگلوبین خون؛
بررسی موارد منع مصرف مطلق و نسبی؛
 
در مراجعات بعدی موارد زیر بررسی می‌شوند:
دیدن نخ IUD: بررسی نخ IUD پس از اتمام اولین دوره‌ی خونریزی قاعدگی بعد از گذاشتن IUD انجام می‌شود و کنترل‌های بعدی آن هر 6 ماه یک‌بار (در زمان غیر قاعدگی) صورت می‌گیرد. در چند ماه اول پس از گذاشتن IUD و به ویژه در دوران قاعدگی احتمال خروج خود به خود آن وجود دارد و در صورت افزایش طول نخ و یا در حال خروج بودن IUD، در خواست سونوگرافی خواهد شد. اگر نتیجه‌ی سونوگرافی تأییدکننده‌ی جابجا شدن IUD باشد، باید برای خروج کامل آن اقدام شود. بلافاصله پس از خروج IUD و در صورت مناسب بودن شرایط (حامله نبودن، نداشتن عفونت و تقاضا برای ادامه‌ی روش) می‌توان نسبت به گذاشتن IUD جدید اقدام کرد.