تاثیر بارداری بر کبد، چیست؟

 اثرات بارداري روي سيستم كبدي و احشاء شكمي

طي بارداري ارزيابي شكمي تغيير مي‌كند. رحم بزرگ شده طي بارداري مي‌تواند باعث جابه‌جايي احشاء شكم شود و در نتيجه باعث پنهان ماندن يك توده شكمي در معاينه فيزيكي شود. طي بارداري فشار خون به طور طبيعي در حد متوسط افت مي‌كند، افزايش فشار خون طي بارداري ممكن است پيش درآمد پراكلامپسي يا اكلامپسي باشد.

 

تغييرات فيزيولوژيك آزمايشگاهي طي بارداري شامل لوكوسيتوز خفيف، آنمي فيزيولوژيك ناشي از بارداري- تغييرات الكتروليتي مخصوصاً هيپوناترمي خفيف مي‌باشند. طي بارداري خطر ترومبو آمبوليك به طور متوسط افزايش مي‌يابد كه ثانويه به افزايش خفيف انعقاد پذيري ناشي از بارداري است كه خود ثانوي به هيپراستروژنمي و استاز عروقي ناشي از فشردگي عروق توسط رحم حامله بزرگ شده مي‌‌باشد.

 

تغييرات سطح گلوكز سرم طي بارداري پيچيده مي‌باشد. كنترل دقيق سطح گلوكز سرم در بيماران ديابتيك براي رشد مناسب جنين مهم است.

 

بارداري اندازه كبد را تحت تأثير قرار نمي‌دهد. كبد ممكن است توسط رحم باردار به سمت بالا جابجا شود اما اندازه كبد بيشتر از cm 12 به عنوان انديكاتور قوي هپاتومگالي در نظر گرفته مي‌شود.

 

آنژيوم عنكبوتي و اريتم كف دست و ضايعات جلدي كه همراه بيماري‌هاي مزمن كبدي ديده مي‌شود ممكن است طي بارداري طبيعي بدون بيماري كبدي زمينه‌اي به طور موقت ايجاد شود. طي بارداري سطح آلكالن فسفاتاز سرم به طور طبيعي مختصري افزايش مي‌يابد كه ناشي از توليد جفتي آن مي‌باشد.

 

سطح آلبومين سرم طي بارداري به علت ترقيق خون و ثانوي به كاهش سنتز كبدي كاهش مي‌يابد. سطوح بيلي‌روبين سرم تمايل به تغييرات اندكي طي بارداري دارد كه خود به اثرات اختلال تشرح كبدي ناشي از اثرات ضد و نقيض رقيق شدن خون و هيپوآلبومينمي مي‌باشد. اسيدهاي صفراوي سرم طي بارداري به طور پيش‌رونده افزايش مي‌يابد كه ناشي از اختلال انتقال كبدي و ترشح صفراوي مي‌باشد.

 

سطوح سرمي كلسترول، TG، فسفوليپيدها طي بارداري به طور متوسط افزايش مي‌يابد كه ناشي از افزايش سنتز كبدي مي‌‌باشد. سطوح آمينوترانسفرازهاي سرمي طي بارداري تغيير چنداني نمي‌كند.