فوتبالیست ایرانی روزی یک تا دو میلیون درآمد دارد

حتما شما هم با ما هم عقیده هستید که فوتبالیستی که در فصل گذشته ۷۷۷ یا ۶۶۶ میلیون دریافتی داشته امکان نداره این فصل رو با رقمی معادل ۴۰۰ میلیون در بهترین حالت سر کنه و صداش هم در نیاد

بله. تیتر بالا رو اشتباه نخوندید یک خط بالا کل واقعیات این فوتبال رو نشون میده.

چشممون به کلمه پول و فوتبالیست میخوره به ناگاه یاد کلمه ی معرف سقف قراردادها می افتیم سقفی که مثلا قرار بود ارقام نجومی بازیکنان لیگ ما رو بیاره پایین اما غیر از اینکه ریاح کاری و رد و بدل شدن پول های زیر میزی رو رواج بده فایده ی دیگری نداشت به قول محمد مایلی کهن مربی همیشه منتقد فوتبال ایران این سقف برای بازیکنان ما تبدیل شده به کف قرار داد بگذریم هدف ما پرداختن به مقوله ی سقف قرارداد نیست.

حتما شما هم با ما هم عقیده هستید که فوتبالیستی که در فصل گذشته ۷۷۷ یا ۶۶۶ میلیون دریافتی داشته امکان نداره این فصل رو با رقمی معادل ۴۰۰ میلیون در بهترین حالت سر کنه و صداش هم در نیاد.

امروز که نزدیک به دو ماه و هفت هفته از آغاز لیگ دهم میگذره احتمالا خود بانیان و مجریان این قانون نیز قبول دارند که در بسیاری از موارد این سقف نادیده گرفته شده البته شاید بخواهند در ظاهر قضیه منکر بشوند اما خودشون عالم تر از ما هستند و میدونند چه پول هایی از بیت المال به جیب بازیکنان رفته مبالغی که به دو برابر و گاها بیشتر از سقف تعیین شده از سوی آنهاست.

چندی پیش عزیز محمدی باعث و بانی اصلی این طرح در برنامه های تلویزیونی و مصاحبه های خودش تاکید داشت و بر این یقین بود که سقف قرار دادها در ۸۵% موارد رعایت شده اما احتمالا کمی در محاسباتش دچار اشتباه شده چون با یک آمار سر انگشتی میتوان به این نتیجه رسید آن ۱۵% چیزی در حدود ۶۰/۷۰ نفر هستند.

یعنی در همین لیگ نزدیک به ۶۰ بازیکن بالای ۴۰۰میلیون و پول گرفته اند (تا ۸۸۸ میلیون). این ارقام در بین خود اهالی فوتبال شاید ارقام زیادی نباشد به طوریکه علی دایی در برنامه نود ۸۰۰ میلیون را پولی ندانست اما این رقم در جامعه ما جزو ارقام نجومی به عنوان کسب در آمد از یک شغل است. همه و همه قبول دارند فوتبالیست های ما نصف پولی هم که میگیرند کاربرد ندارند و بعضا برخی از آنها ۵۰ میلیون هم نمیارزند اما چنین دریافتی های هنگفتی دارند یه مقایسه اجمالی بین بازیکنان امروزی با بازیکنان سه دهه قبل داشته باشید به خیلی چیز ها میرسید به نظر شما امثال حسن روشن - ناصر حجازی - احمد رضا عابدزاده - علی پروین - حمید درخشان و...... با کدام یک از بازیکنان امروز برابری میکنند؟ حالا یه مقایسه در پول هایی که این افراد نسبت به استعدادها و توانایی هایشان میگرفتند داشته باشید. صرف نظر از گذر زمان از این مقایسه نتایج جالبی بدست میاد.

شاید تعداد بازیکن هایی که در لیگ ما ارزش دریافت این ارقام عجیب را داشته باشند از انگشتان یک دست هم کمتر باشند.

فوتبالست های ما به طور میانگین روزی دو میلیون تومان (توجه کنید تومان نه ریال) در آمد دارند یعنی ماهی ۶۰ میلیون تومان ماهی ۶۰ تومان در شرایطی که نه از تمرینات سخت و حرفه ای خبری هست نه از کنترل های فوتبال حرفه ای و خیلی چیز های دیگر.

همین الان اگر یه نگاه به لیست ۲۵ نفره تیم ملی بندازید میبینید ۹۰ درصد آنها قراردادی ۳۰۰ تا ۶۰۰ میلیونی دارند اگر این رقم را به طور میانگین تقسیم بر تعداد روز های یک سال بکنیم میبینید این بازیکنان روزی ۱ میلیون تومان میگیرند یعنی ۲۵ بازیکن تیم ملی کشور ما در پایان طول یک روز ۲۵ میلیون دریافتی دارند و این روند به همین صورت ادامه دارد چه در تعطیلات چه در زمان محرومیت چه در زمان مصدومیت و....

تازه این مبلغ برای یک سال نیست چون فوتبالیست ها در مجموع چیزی در حدود ۲/۳ ماه تعطیلند.

این سیر تا حدود زیادی در مورد مربیان ما نیز صدق پیدا میکند اما برای بازیکنان صدقیت بیشتری دارد چون اینگونه مربیان انگشت شمار هستند اما این طیف مربوط به اکثر بازیکنان ماست.

هر جوری فکر میکنیم این مبالغ در هیچ قاموصی نمیگنجد و ما از توانایی هضم این مبالغ قاصریم.

اصلا اگر از تمامیه این مطالب تا به اینجا بگذریم بازیکنان ما اکثرا از جهت اخلاق حرفه ای هم مشکل دارند برای مثال بازیکنی که در تیم های سرخابی سابقه ی بازی دارد و امسال در یک تیم شهرستانی توپ میزند و زمانی اسم و آوازه او گوش فلک رو کر میکرد چندین بار به خاطر بد مستی ها و دعواهای خیابانی اش با طرفداران تیم خودش که حداکثر خواسته شان یک امضا و یک عکس یادگاری است پاش به کلانتری باز شده و هر بار بنا بر لابی های مختلف آزاد شده بدون اینکه اخبارش رسانه ای شود.

زیاد داریم بازیکنانی که در مجالس شبانه به دام نیروهای انتظامی افتادند اما بنا بر حرفه شان بدون هیچ سر و صدایی آزاد شده اند هر چی نباشه اینا بازیکنان ملی و حرفه ای کشور ما هستند.

البته طبیعی هم هست کسی که زمانی به نان شب خودش هم محتاج بود وقتی به چنین ثروتی میرسد بنا بر فقدان فرهنگ طرز استفاده از این پول به مسیر های نادرست میرود سر از پارتی های شبانه در میاورد یا اسیر دام اعتیاد میشوند.

آمار بازیکنان معتاد ما اینقدر بالا رفته که یک بازیکن ملی یعنی جواد نکونام در یک مصاحبه به صورت کاملا روشن این مسئله رو بیان میکنه و میگه مصرف شیشه در فوتبال ما زیاد شده.

این بازیکنان در مملکتی چنینی پولی میگرند که حداکثر در آمد یک پزشک فوق تخصص با بهترین شرایط ماهیانه ۶۰ تا ۸۰ میلیون تومان است (تعداد این افراد در کشور ما شاید به ۵۰ تا هم نرسد) اما فوتبالیست ما با ذکر تمام موارد بالا چنین پول هایی دریافت میکنند.

اگر فوتبالیستی واقعا و به معنای کلمه فوتبالیست باشد و روزی دو میلیون تومان پول بگیرد حرفی نیست اما ۹۹ درصد فوتبالیست های ما در سطح معمولی هستند به طوریکه تفاوت بسیار کمی بین آنهاست همین الان ما در لیگ دو دفاع چپ مطمئن نداریم یا مدت هاست که ما به دنبال یک مهاجم ششدانگ مثل علی دایی میگردیم در چنین شرایطی بازیکن ما روزی ۲ میلیون تومان میگیرد.

بله این رخداد رو فقط میتونیم فاجعه بنامیم فاجعه ای که نهایتا به یک مصاحبه یا یک سریال تلوزیونی یا یک مستند ختم میشود.

خدا عاقبت فوتبال ما رو به خیر کنه....

عرفان بروغنی