شاهزاده ای بر بال پرنده

حضرت امام حسن عسکری عله السلام:
« احمِلهُ واحفَظهٌ وَرُدّهُ إلینا فی کُلّ أربَعینَ یَوماً .»
« او را سوار کن و محافظت نما و هر چهل روز یکبار به سوی ما باز گردان. »
شگفتا! چگونه مولودی …

حضرت امام حسن عسکری عله السلام:

« احمِلهُ واحفَظهٌ وَرُدّهُ إلینا فی کُلّ أربَعینَ یَوماً .»

« او را سوار کن و محافظت نما و هر چهل روز یکبار به سوی ما باز گردان. »

شگفتا! چگونه مولودی است این ماه پاره ، لحظه ای افتاده بر فرش خاک مناجات کنان ، و ساعتی دیگر در عرش افلاک با قدسیان، دمی در دامان پدر با او در صحبت و راز و زمانی در پرده سرای عرش برمعبود درراز ونیاز .

چون قنداقۀ مطهّرش را به دست پدر دادند، پرنده ای عظیم با دسته ای از پرندگان بالای سرش پرپر می زدند ، امام عسکری(ع) او را صدا زدند و فرمودند:

« این طفل را برپشت خویش سوار کن و حافظ او باش و به دنبالش گروه پرندگان به پرواز درآمدند .

امام علیه السلام فرمود:« تورا به کسی سپردم که مادر موسی (ع) فرزندش را به او سپرد.»

پس بر بال ملائک می رفت و دل مادر را به دنبال خویش می کشید .

دل به دنبال او می رفت و مادر از دنبال دل ، اما پای جسم را یارای همراهی پای دل نیست، به گریه افتاد.

صدای شیرین شویش بلند شد : « ساکت باش ، او از پستان کسی جز تو شیر نخواهد خورد ، و خداوند چنانچه موسی را به دامان مادر باز گرداندو چشم او را روشن کرد او را نیز به دامان تو بر خواهد گرداند. »

عمّه پرسید : این پرنده کیست؟

فرمود: « او روح القدس است که موکّل بر امامان است آنان را موفّق می کند و تسدید می نماید و به علم پرورششان می دهد.»

پرنده پر کشید و تا سرا پردۀ عرش او را سیر داد تا در پیشگاه خداوندگار عزّوجل ایستاد پس خطابی رسید و او را به مدالی جاودانه مفتخر کرد:

« آفرین بر تو ای بندۀ من (وذخیره) برای یاری دینم ؛ آشکار شدن امرم و هدایت شدۀ بندگانم! قسم خورده ام که بواسطۀ تو بگیرم و اعطا کنم و به وسیلۀ تو ببخشم و عذاب نمایم . »

پس فرمود: او را به نیکویی به سوی پدر برگردانید و این پیغام را به او ابلاغ نمایید که او در ضمانت و حفظ و حراست من و در زیر نظرم خواهد بود، تا حق را بوسیلۀ او احقاق کنم ، و باطل را نابود سازم تا این که دینِ خالص برای من باشد ...

برگرفته از سایت همایش بین المللی وبلاگنوبسی منتظر