آیا ایدز درمان می‌شود؟

حدود ۳۰ سال از زمانی که علم پزشکی ویروس ایدز را به جامعه بشری معرفی کرده است، می‌گذرد و در این مدت تلاش‌های شبانه‌روزی دانشمندان برای به زانو در آوردن این سایه شوم هر روز و هر ساعت بی‌وقفه ادامه یافته است. پرسش مهم و اساسی که همیشه مطرح می‌شود این که آیا این بیماری درمان می‌شود؟

حدود ۳۰ سال از زمانی که علم پزشکی ویروس ایدز را به جامعه بشری معرفی کرده است، می‌گذرد و در این مدت تلاش‌های شبانه‌روزی دانشمندان برای به زانو در آوردن این سایه شوم هر روز و هر ساعت بی‌وقفه ادامه یافته است. پرسش مهم و اساسی که همیشه مطرح می‌شود این که آیا این بیماری درمان می‌شود؟

پاسخ این است که با وجود تمام تلاش ها هنوز نمی توانیم با تجویز یک دارو یا انجام یک جراحی این بیماری را از بدن بیمار به طور کامل پاک کنیم و به عبارت دیگر وقتی فردی به ویروس اچ آی وی آلوده می شود تا پایان عمر این آلودگی و تبعات آن را تحمل خواهد کرد. اکنون پرسش دیگری را باید پاسخ دهیم که با این وصف فایده تشخیص آلودگی به ویروس ایدز چیست؟ آیا بهتر نیست فرد بدون اطلاع از بیماری زندگی عادی خود را ادامه دهد؟

پاسخ این است که دو دلیل مهم و قطعی برای اهمیت تشخیص سریع و بموقع این بیماری وجود دارد؛ اول این که با تشخیص آلودگی یک فرد به ویروس ایدز می توان از آلوده شدن اطرافیان، بخصوص همسر و فرزندان آینده اش به ایدز پیشگیری کرد و دوم این که با شروع داروها که مهم ترین کارشان ضعیف کردن ویروس است، روند بیماری به طور قابل ملاحظه ای بهتر و از قدرت بیماری زایی ویروس ایدز به میزان زیادی کاسته می شود.

داروهایی که در درمان ایدز به کار می رود چند دسته است؛ دسته اول داروهایی است که بر ضد خود ویروس اچ آی وی است. این داروها باعث مرگ این ویروس می شود، ولی متاسفانه قادر به پاکسازی کامل ویروس نیست.

بعد از تشخیص آلودگی می توان با استفاده از این داروها تا چند سال شروع بیماری ایدز را به تاخیر انداخت.

بعد از شروع علائم بیماری هم این داروها با کم کردن تعداد ویروس های در گردش خون در کنترل علائم و بالا بردن سطح ایمنی بیمار بسیار موثر است.

دسته دوم داروهایی است که بر علیه عفونت های فرصت طلب استفاده می شود. به عنوان مثال برای پیشگیری از عفونت ریه ها با انگل پنوموسیستیس در تمام بیمارانی که به حد معینی از ضعف ایمنی رسیده باشند از قرص کوتریموکسازول به مدت نامحدود استفاده می شود.

برای پیشگیری از سل بیماران، مدام تست پوستی می شوند و در صورت مثبت شدن این تست درمان با داروی «ایزونیازید» یا «ریفامپین» و «پیرازینامید» شروع می شود.

در کسانی که آزمایش انگل توکسوپلاسما مثبت شود نیز از قرص کوتریموکسازول برای پیشگیری از ظهور این بیماری استفاده می شود. اگر بیمار با فرد دچار بیماری آبله مرغان تماس داشته باشد از ایمونوگلوبولین مخصوص برای جلوگیری از ابتلا استفاده می شود.

با وجود همه این تلاش ها در نهایت، بیماری های فرصت طلب ظاهر شده و بیمار را زمینگیر می کند، در این مرحله است که داروها به کمک بیمار می آید و برای درمان این عفونت ها به کار می رود.

دکتر رضا کریمی

فوق تخصص بیماری های غدد