او یک انسان بود

سه روز قبل, خبر تاسف انگیزی توسط برخی رسانه ها منتشر شد که موضوع آن, خـودسـوزی یـکـی از هموطنان در برابر مجلس بود یک روز پس از انتشار وسیع این خبر, رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس به نـحـوه انـعـکاس خبر اعتراض کرد

سه روز قبل، خبر تاسف انگیزی توسط برخی رسانه ها منتشر شد که موضوع آن، خـودسـوزی یـکـی از هموطنان در برابر مجلس بود. یک روز پس از انتشار وسیع این خبر، رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس به نـحـوه انـعـکاس خبر اعتراض کرد. علی لاریجانی رئیس مجلس هم ضمن تایید اظهارات همکار خود، برای مردم توضیح داد که » فرد مورد نظر، معتاد بوده نه جانباز« رئیس مجلس در تکمیل اظهارات خود، ادعاهایی در خصوص سوابق منفی این فرد مـطـرح کـرد. مـتـاسـفـانه شرایط کسب اطلاعات در کشور ما به گونه‌ای است ‌که معمولاً برای روزنامه ها - جز روزنامه هایی که به اسناد مربوط به نیمه پنهان همه افراد دسترسی دارند - بررسی اسناد و مدارک، امکان پذیر نیست. لذا بایستی فرض را بر صحت اطلاعاتی گذاشت که از تریبون مـجلـس مـنعکس شده است. بر همین اساس تذکر چند نکته ضروری است.

‌ ۱) ‌گفته اند که این فرد معتاد بوده نه جانباز. آیا یک معتاد به عنوان عضو بیمار جامعه، بیش از سایر افراد به مراقبت نیاز ندارد؟ آیا هر یک از آحاد جامعه به ویژه کـسانی که مسئولیت های بزرگ به آنها سپرده شده است نبایستی خود را در انحراف و لغزش افرادی مانند کسی که او را معتاد دانسته اند، مسئول بدانند؟ آیا با تاکید بر معتاد بودن یک فرد، مسئولیت قانونی، شـرعی و اخلاقی هر یک از ما به پایانمی رسد؟آیا کسی که امروز با مرگی فجیع دنیا را ترک کرده است، انسان نبوده و اعضای خانواده او، داغدار نیستند؟ ‌ ‌

آیا برای تسکین خانواده داغدار، راه بهتری وجود نداشت؟ لابد آقای لاریجانی سخن چند روز پیش همکار خود در نطق میان دستور مجلس را به یاد دارد که کلام مـهـرورزانـه شـیـخ ابـوالحسن خرقانی را یادآوری کرد: »هرکه در این سرا درآید نانش دهید و از ایمانش نپرسید. چه، آنکه به درگاه باریتعالی به جان ارزد البته برخوان بوالحسن به نان ارزد«‌.

‌ ۲) رئیس مجلس در اثبات سخنان خود، به سوابق فرد مورد نظر اشاره کرد و اظهار داشت: براساس سوابقی که حراست مجلس به دست آورده است او دارای سوابق زندان و... بوده است.

آیا بهتر نبود این »سابقه‌یابی« و کشف اطلاعات مربوط به این هموطن، چند ماه قبل و پس از ملاقات او با دو تن از نمایندگان مـجلـس انـجـام می‌شد و راه حلی برای مـشـکلات او کشف می‌گردید؟ آیا آقای لاریــجــانــی گـمـان نـمـی‌کند که این کار می‌توانست از انجام یک اقدام ناپسند و در عین حال تأسف‌آور جلوگیری کند؟

‌ ۳) ‌کسانی که سخنان دکتر لاریجانی را شنیدند، شاید تصور کنند که اگر یک جانباز در مقابل مجلس حاضر می‌شد برای او شتر قـربـانی می‌کردند و بلافاصله برای حل مشکلات او تدبیری اندیشیده می‌شد. برای آنکه این توهم برای هموطنان ایجاد نشود آنها می‌توانند به گزارشی توجه کنند که دو روز قبل - هـمـزمـان بـا سخنان رئیس مجلس - در سایت جهان منعکس شده است. لابد آقای لاریجانی می‌داند که مدیریت این سایت به عهده یکی از همکاران اصولگرای ایشان می‌باشد.

‌ ۴) ‌سوال پایانی نیز آن است که آیا اگر افراد و اقشار دیگری برای انعکاس مشکلات خود به مجلس مراجعه کنند، مشکلات آنها به خوبی مورد توجه قرار خواهد گرفت؟آیـا مـعلمان، بازنشستگان و سایر اقشارمورد احترام جامعه - که هیچ‌گونه سابقه منفی از قبیل اعتیاد هم ندارند- تاکنون از عنایت ویژه‌ای برخوردار بوده‌اند که اکنون بتوان با ادعای معتاد بودن یک فرد، پرونده یک حادثه ناگوار را بست؟

البته ذکر این نکته نیز لازم است که آنچه در این یادداشت آمده به معنای تایید عـملـکـرد فـردی نـیـسـت کـه دسـت بـه خودسوزی زده است. همچنین انجام یک خـودسـوزی بـه تنهـایـی نشـانـه کم‌کاری نمایندگان یا سایر مسئولان مربوطه نیست. اینگونه اتفاقات در سایر کشورها - حتی کشورهایی که ادعاهای فراوانی در خصوص حل مشکلات مردم دارند - نیز به وقوع می‌پیوندد. اما آنچه که موجب نگارش این جملات شد اعتراض به تلاش برای بستن پرونده یک حادثه، با پاک کردن صورت مسئله از طـریـق »مـعـتـاد دانستن« فرد حادثه دیده می‌باشد.