یک پیروزی عجیب

در کوشش و شایستگی ژیمناست های کشورمان تردیدی نداریم و آنها با امکانات ناکافی و در حالی که این ورزش هیچ گاه در ایران از اقبال و حمایت لازم برخوردار نبوده, به کار و تلاش خود و حضور در صحنه های اندک و کوچک این ورزش ادامه داده و از هیچ کاری فروگذار نکرده اند و هرگز نیز به حق خود که توجه بایسته و وسیع مسوولان ورزش به آنها است, نرسیده اند

در کوشش و شایستگی ژیمناست های کشورمان تردیدی نداریم و آنها با امکانات ناکافی و در حالی که این ورزش هیچ گاه در ایران از اقبال و حمایت لازم برخوردار نبوده، به کار و تلاش خود و حضور در صحنه های اندک و کوچک این ورزش ادامه داده و از هیچ کاری فروگذار نکرده اند و هرگز نیز به حق خود که توجه بایسته و وسیع مسوولان ورزش به آنها است، نرسیده اند. اما وقتی خبر رسید که پیکارهای اخیر ژیمناستیک قهرمانی جوانان آسیا با پیروزی ایران در هر دو قسمت تیمی و مجموع انفرادی پایان یافته است آنها که در جریان امر قرار نداشتند و برخی مسایل مهم را نمی دانستند فکر کردند که سرانجام تحول عظیمی در این ورزش حادث شده و همه چیز دگرگون گشته است . اما لازم است بدانید که قدرت های سنتی و حقیقی ژیمناستیک آسیا که جملگی از شرق قاره می آیند (چین، ژاپن و کره جنوبی را هم در بر می گیرند و در سطح جهان نیز حرف اول را می زنند و انبان شان پر از طلاهای المپیک، جهان و آسیا است، اصلا به پیکارهای امسال که محل برپایی آن کشور سوریه بود نیامده بودند و سبب آن اختلافاتی است که با کنفدراسیون ژیمناستیک آسیا دارند و نتایج انتخابات اخیر این نهاد را قبول ندارند و آن را غیر قانونی می شمرند.

در نتیجه فقط تیم های عربستان، کویت، سری لانکا، هند، قزاقستان، هنگ کنگ، عراق، سوریه و البته ایران در اردوگاه دمشق حضور به هم رسانده بودند و بزرگان غایب بودند و نتیجه همان شد که گفتیم.

به این ترتیب بود که در قسمت تیمی ایران اول شد و قزاقستان و هند به رتبه های دوم و سوم رسیدند و در بخش انفرادی نیز هادی خبازی نژاد از ایران در مجموع امتیازات ۶ وسیله در صدر ایستاد و حتی نایب قهرمانی هم به یک ایرانی (محمد مهدی گایینی) رسید و عناوینی از آن ما شد که در شرایط طبیعی در صورت حضور مدعیان شرق در رویا هم برای ما ممکن نیست.

در میان ۱۰ کشوری که پس از تحریم شرقی ها به دمشق آمدند، فقط قزاق ها بودند که ژیمناستیک بالنسبه خوبی دارند و بقیه در این ورزش معمولی و حتی از سطح متوسط هم پایین تر هستند . در نتیجه بهتر است با این پیروزی عجیب و نادر به طور اصولی برخورد شود و از آن چه هست (که یک نتیجه قابل پیش بینی در حضور مشتی تیم متوسط بود) بزرگتر جلوه داده نشود.

حرکت رو به جلو و رشد نسبی ژیمناستیک در کشورمان واقعه ای خوب است، اما اگر می خواهیم این حرکت به آن جا منجر شود که فردا و فرداهای بعد در حضور بزرگان شرق قاره هم حرف هایی ولو اندک برای گفتن داشته باشیم، مکررا از اولین قهرمانی های خود در تاریخ ژیمناستیک آسیا نگوییم، زیرا راه و کار درست تر از سوی کنفدراسیون ژیمناستیک آسیا این بود که این مسابقات را اصولا تعطیل می کرد و به زمانی واگذار می نمود که همه تیم های قاره تمایل به شرکت داشته باشند و نه در زمانی که دعوا بر ژیمناستیک آسیا حاکم است وغایبان بسیارند. حال که چنین نشده و مدال هایی به ما رسیده که نه قبلا رسیده بود و نه بعدا احتمالا خواهد رسید، از آن فقط برای افزودن بر تلاش خود در یکی از سه رشته پایه و مادر سود جوییم و این ورزش را صاحب امکانات و شرایط بهتری در سطح کشور و رشد عمومی آن را به خصوص در مدارس و در سطوح سنی پایه بیشتر کنیم.

وصال روحانی