فرزندان تجربه های تلخ والدین را به ارث می برند

آنچه از پدر و مادر به ارث می‌بریم، بسیار پیچیده است.

تجربه‌های ترسناک و تلخ زندگی افراد بر دی‌ان‌ای آنها تاثیر می‌گذارد و این تاثیرات می‌تواند به نسل‌های بعدی منتقل شوند.

دانشمندان در دانشکده پزشکی اِموری - آمریکا تحقیقاتی انجام داده‌اند که نتیجه آن در نشریه نیچر منتشر شده است. این تحقیقات به این صورت بود که محققان بوی شکوفه گیلاس را با یک شوک الکتریکی خفیف همراه کرده و موش‌های آزمایشگاهی را در معرض این شوک قرار می‌دهند. پس از مدتی، موش‌ها هر وقت بوی شکوفه گیلاس را استشمام می‌کردند، علائم ترس از خود نشان می‌دادند.

اما نکته جالب این تحقیق اینجا است که فرزندان و نوه‌های این موش‌ها که از بدو تولد از پدر یا مادر جدا شده بودند نیز با استشمام بوی شکوفه گیلاس دچار همین ترس می‌شدند، بدون اینکه تجربه پدر ومادر خود را داشته باشند.

پروفسور کری رسلر، استاد روانپزشکی دانشکده اموری می‌گوید: "من فکر می‌کنم شواهد روز افزونی از مطالعات مختلف بدست آمده که نشان می‌دهد آنچه از پدر و مادر به ارث می‌بریم، بسیار پیچیده است. چرا که گامت‌ها (اسپرم و تخمک) تا جایی که ممکن است اطلاعات نسل قبلی را در خود ذخیره می‌کنند".

مهم‌ترین نتیجه‌گیری این تحقیقات می‌تواند این باشد که ویژه‌گی‌های خاصی بر اثر تجربه‌های ترسناک و وقایع ناگوار از والدین به نسل‌های بعدی منتقل می‌شوند. نتایج این تحقیق موجب شده است که یکی از نظریه‌های بی اعتبار شده، دوباره مطرح شود. در قرن هجدهم، ژان باپتیست لامارک، زیست شناس فرانسوی نظریه "وراثت خصوصیات اکتسابی" را مطرح کرد.

بر اساس این نظریه ویژگی‌های جسمانی که در طول زندگی شکل می‌گیرند، می‌توانند به نسل‌های بعد منتقل شوند. به همین خاطر، لامارک درازی گردن زرافه را نتیجه کشیدن گردن برای رسیدن به سرشاخه‌های بلند درختان می‌دانست که به نسلهای بعد منتقل شده بود. اما نظریه تکامل انواع که چارلز داروین سی سال بعد از مرگ لامارک در کتاب معروف "منشا انواع" مطرح کرد و کشف قوانین ژنتیک که مندل اصول آن را شش سال به چاپ رساند، باعث شد نظریه لامارک مردود تلقی و کنار گذاشته شود.

در حال حاضر، تحقیق اخیر دوباره نظریه لامارک را مطرح کرده است که محیط می‌تواند مستقیما بر دی‌ان‌ای تاثیر بگذارد. پروفسور رسلر می‌گوید؛ تاثیر محیط، توالی ژن‌هایی را که حامل رمز گیرنده‌های بو هستند، تغییر نمی‌دهد بلکه نحوه تنظیم ژن است که تغییر می‌کند. همچنین، شواهدی وجود دارد که تاثیرات کلی تغدیه، تغییرات هورمونی و ضربه‌های روحی هم ممکن است به نسل بعدی منتقل شوند.

پروفسور مارکوس پمبری متخصص ژنتیک کودکان دانشگاه لندن نیز اهمیت تحقیق را دراین می‌بیند که نتایج آن نشان می‌دهند که خاطره تجربه‌های ترسناک به نسل بعدی منتقل می‌شوند. از نظراو این تحقیقات ارتباط نزدیکی با فوبیا (ترس‌های بیمارگونه)، اضطراب و اختلال تنش‌زای پس از آسیب روحی دارد. او در این باره می‌گوید؛ من فکر می‌کنم بدون نگاه فرا نسلی نمی‌توانیم، افزایش بیماری‌های روانی، عصبی یا بیماری‌هایی مثل چاقی، دیابت و اختلالات متابولیک را بخوبی درک کنیم.