عید فطر عاشقان لبریز گل

در طلیعه با شکوه «عید سعید فطر»

گل به ذات خود دچار عِطر شد

«عید» روح و جسم انسان «فطر» شد

سهم ما از یار عمری آه بود

فرصت دیدار ما یک ماه بود

در صراط مستقیم این صواب

توشه یک ماهه ما شد «ثواب»

مست ذکر «ربنا» بودیم- ما

محو و «مهمان خدا» بودیم- ما

«ماه روزه» صادقان خاص و عام

لب فرو بستیم از گفت «حرام»

«فکرت» و «نیت» صفایی گشته بود

چشم و دست و دل خدایی گشته بود

سعی سالک راه حق پیمودن است

«تشنه» بودن یا «گرسنه» بودن است

نفس اماره مجالش ضیق شد

«روزه داری» بهترین «توفیق» شد

فیض و فوز این «عبادت» دیگر است

شاهد توفیق «فرق حیدر» است

سر اعظم گه خفی و گه جلی ست

شک ندارم اسم اعظم «یا علی» ست

در «شب قدر»ی که عالم در غم است

«فزت رب الکعبه» ذکر اعظم است...

گسترانیدیم از گل فرش را

«عید اسلامی» اهل عرش را

فطرت نو یافته روح و جسم و جان

در «نماز عید فطر» عاشقان

این حقیقت فطر سری منجلی ست

فطرت شیعی «عترت» از «علی» ست

تا که جان با عشق حق دمساز شد

یا علی گفتیم و عشق آغاز شد

عشق لیلی غیرت مجنونی است

در «مصلا» یک صف میلیونی است

عاشق «مسجد» دخیل «منبر»یم

«فاطمیون» صراط «حیدر»یم

مسجد ما چون که «آدینه» شود

«زینبیه» یا «حسینیه» شود

روی آتش رقص عطر عود ماست

«جمعه» عید «مهدی» موعود ماست

چشم می دوزیم بر سرو و سمن

تا بیایی مثل گل «یا بن الحسن»

وعده ما که: ترانا و نراک

در کجا؟ یا بن الحسن روحی فداک!

گل برای یار عمری چیدنی ست

فطر دین در «عید جمعه» دیدنی ست

در دلم عشق است و بر لب : «چار قل»

«عید فطر» عاشقان لبریز گل...

شجاع الدین ابراهیمی