خودروهای بدون راننده

در بسیاری از مواقع ایده ساخت گجت و دستگاه‌های مختلف از آثار علمی ـ تخیلی گرفته می‌شوند. شاید اگر داستان‌های علمی ـ تخیلی و ذهن خلاقانه پشت آنها نبودند، هیچ‌گاه خبری از تلفن‌های همراه، سفر به ماه و بسیاری از اتفاقات فناورانه دنیای امروزی نبود؛ رویدادهایی که ما معمولا آنها را مدیون ذهن خلاق دانشمندان و محققان می‌دانیم.

در بسیاری از مواقع ایده ساخت گجت و دستگاه‌های مختلف از آثار علمی ـ تخیلی گرفته می‌شوند. شاید اگر داستان‌های علمی ـ تخیلی و ذهن خلاقانه پشت آنها نبودند، هیچ‌گاه خبری از تلفن‌های همراه، سفر به ماه و بسیاری از اتفاقات فناورانه دنیای امروزی نبود؛ رویدادهایی که ما معمولا آنها را مدیون ذهن خلاق دانشمندان و محققان می‌دانیم.

مطمئنا تبدیل این ایده ها به واقعیت اصلی ترین بخش ماجرا بوده و در واقع هیچ کس ارزش کاری ساخت گوگل گلس، تبلت ها و گجت های این چنینی را متعلق به ژانر علمی ـ تخیلی نمی داند. از یاد نبریم مدت ها پیش، شرکتی مانند سامسونگ برای رهایی از شکایت های اپل در زمینه طراحی محصولاتش حتی به فیلمی همچون اودیسه فضایی نیز متکی شده بود. ما در این سلسله مطالب تلاش خواهیم کرد تا با نگاهی سریع به فیلم های علمی ـ تخیلی اکران شده در سال های گذشته، تاثیر خیالپردازی نویسندگان این فیلمنامه ها بر محصولات و پیشرفت های فناوری دیجیتالی در عصر حاضر را مرور کنیم؛ خیالپردازی هایی که با پیشرفت فناوری، کم کم به واقعیت تبدیل شده و امروزه ما از آنها استفاده می کنیم.

آرنولد و راننده تاکسی رباتیک

هر چند توتال ریکال، ۲۳ سال پیش اکران شد، اما هنوز هم فکرکردن به ایده های مطرح شده در آن هیجان انگیز و دور از دسترس به نظر می رسد. نباید از یاد ببریم که خط اصلی داستان پیرامون زندگی در سطح مریخ و البته قرار دادن رویا های غیرواقعی تحت عنوان سفر های تفریحی بود. با این حال در میان تمام ایده های عجیب و غریبی که پل ورهون موفق به پیاده سازی آنها در توتال ریکال شده بود، امروزه شاهد هستیم که یکی از المان های علمی ـ تخیلی فیلم اشاره شده به واقعیت تبدیل شده است. اگر به یاد داشته باشید در بخشی از فیلم قهرمان داستان داگلاس کوید با نقش آفرینی آرنولد شوارتزنگر سوار یک تاکسی می شد که کنترل آن را رباتی به عهده داشت.

چندی پیش شرکتی اروپایی با نام ۲GetThere سیستمی را در یکی از شهر های امارات پیاده سازی کرد که طی آن ده تاکسی که توسط ربات کنترل می شوند، مسافر ها را جا به جا می کنند. نکته ای که باید به آن توجه کرد این است که تمام مسیر های تعیین شده برای این تاکسی ها از قبل برنامه ریزی شده است. از زمانی که این تاکسی های بدون راننده در یکی از شهر های امارات فعالیت خود را آغاز کرده اند، ۲۵ هزار مسافر سوار بر آنها به مقصد رسیده اند.

باید دید در آینده ای نزدیک با معرفی و عرضه رسمی اتومبیل های بدون راننده گوگل چه تحولی در این زمینه به وجود می آید. مطمئنا اکنون شرکت های بسیاری مشغول بررسی طرح های اولیه خودروی بدون راننده هستند، اما این موضوع که بتوان از آنها استفاده ای درست کرد، نکته کلیدی است. جالب است که طی بازسازی توتال ریکال در سال گذشته، ایده های جدیدی نیز مطرح شدند که مطمئنا ذهن بسیاری از طراحان را به خود مشغول کرده است و شاید روزی به واقعیت تبدیل شوند. کسی چه می داند شاید ایده اصلی فیلم ـ یعنی زندگی در سطح مریخ ـ نیز روزی رنگ واقعیت به خود بگیرد.

محمد طالبیان