درستایش بیسوادی

در منطق آرزوها باژگونی حیرت انگیزی رخ داده است و آن این که تجمل آینده با اسراف و ریخت و پاش نمایشی وداع می گوید و به طرف چیزهای ضروری ای کشیده می شود که بیم آن می رود در آینده فقط معدودی از آن برخوردار باشند.

در منطق آرزوها باژگونی حیرت انگیزی رخ داده است و آن این که تجمل آینده با اسراف و ریخت و پاش نمایشی وداع می گوید و به طرف چیزهای ضروری ای کشیده می شود که بیم آن می رود در آینده فقط معدودی از آن برخوردار باشند. این نعمات اصلی و حیاتی را در هیچ فروشگاه بخر و ببری نمیتوان تهیه کرد:

- وقت : مهمترین کالای تجملی

- توجه و دقت

- جا : امروز اتاقی تجمل آمیز است که خالی و خلوت باشد

- آرامش

- محیط زیست : میدانیم که مدت هاست استشمام هوای بدون دود و خوردن آبی بدون کلر دیگر جزو مسلمات زندگی نیست، بلکه امتیازی است که هر روز انسانهای بیشتری از آن محروم می شوند.

- امنیت : احتمالا شکننده ترین کالای تجملی است و هر اندازه دولت در تضمین آن عاجزتر باشد، تقاضای خصوصی آن بیشتر و قیمتش گرانتر می شود.

مشکل میتوان گفت کالاهای کمیاب آینده به چه شیوه ای تقسیم و توزیع خواهد شد. با این حال یک چیز روشن است: کسی که فقط از یکی از این کالاها برخوردار باشد، از هیچ چیز برخوردار نیست. این جا هم جای خالی عدالت خالی است و دست کم از این حیث تجمل آینده همان خواهد بود که تجمل گذشته بود : مخالف سرسخت برابری و عدالت.

سید شاهین غدیری

برگرفته از کتاب در ستایش بی سوادی نوشته هانس ماگنوس انسنس برگر