زنگ تفریح جام چهاردهم

درباره مالزی, سومین حریف ایران در جام ملت های آسیا ۲۰۰۷

● شناسنامه فوتبال مالزی

در جام های جهانی

▪ از ۱۹۳۰ تا ۱۹۷۰ : شركت نكرد

▪ از ۱۹۷۰ تا به حال: شركت كرد و به دور نهایی راه نیافت.

▪ در جام ملت های آسیا

▪ ۱۹۵۶ تا ۱۹۷۲: به دور پایانی راه نیافت.

▪ ۱۹۷۶ و ۱۹۸۰ : حذف در مرحله اول (گروهی)

▪ ۱۹۸۴ تا ۲۰۰۴: به دور پایانی نرسید.

▪ ۲۰۰۷: حضور مستقیم در دور نهایی به خاطر میزبانی

▪ در مسابقات قهرمانی جنوب شرق آسیا (تایگر كاپ)

▪ ۱۹۹۶: نایب قهرمان

▪ ۱۹۹۸ : توقف در مرحله گروهی

▪ ۲۰۰۰: رتبه سوم

▪ ۲۰۰۲ : چهارم

▪ ۲۰۰۴: سوم

▪ ۲۰۰۷: چهارم

● آخرین مسابقه تداركاتی قبل از جام ملت ها

شكست ۰ـ۲ در برابر جاماییكا (همان تیم جاماییكایی كه به تهران هم آمد و ۰ـ ۸ به ایران باخت)

روزی، روزگاری فوتبال مالزی باعث رشك و حسادت سایر تیم های شرق آسیا بود و حتی از عهده ژاپن و كره جنوبی هم برمی آمد و ۲ بار به بازی های المپیك و ۲ مرتبه هم به مرحله نهایی جام ملت های آسیا راه یافت.

امروز آن خاطرات حتی برای فوتبالدوستان قدیمی مالزی نیز گنگ و غیرقابل باور نشان می دهد و لیگ این كشور ضعیف و كم بار است و تیم ملی ای كه از دل این لیگ بیرون آمده، نیز در جدیدترین جدول جهانی فیفا در جای صدوچهل ونهم نشسته است و از این بابت حتی زیر دست چاد، لسوتو و سوازیلند قرار دارد. اگر هم به دلایلی جدیدتر برای قبول رایزنی فوق و سقوط شدید فوتبال مالزی نیاز دارید، به نتایج ۲ مسابقه نخست این كشور در رقابت های جاری جام ملت ها توجه مبذول كنید. در این ۲ دیدار مالزی ۱-۵ به چین و ۰-۵ به ازبكستان باخته است و قضیه زمانی بدتر می شود كه در نظر بگیریم مالزی یكی از ۴ میزبان مشترك جام چهاردهم است و بازی های فوق را در كوالالامپور برگزار می كند ولی امتیازات میزبانی هم این تیم را از خوردن ۱۰ گل از ۲ تیم كه خود از بزرگان درجه اول آسیا در حال حاضر محسوب نمی شوند، رهایی نبخشید.

● بدون هیچ امیدی

با این حساب مالزی به عنوان سومین (و آخرین) حریف ایران در مرحله اول جام ملت های آسیا، بازی امروز (چهارشنبه) را در حالی شروع می كند كه هیچ امیدی به صعود ندارد و حذفش از قبل قطعی شده و تنها هدف و امیدش این است كه كمتر از دیدارهایش با چین و ازبكستان گل بخورد و شكستی سبك تر را متحمل گردد. این در حالی است كه بركناری نوریزان باكار مربی مالزی در پایان جام قطعی است و اگر این كار در پایان بازی روز شنبه با ازبك ها صورت نگرفت، به این خاطر بود كه تأثیری به حال مالزیایی ها نداشت و هر مربی تازه ای هم كه مصدر كار می شد، نتیجه دیدار سوم آنان (مسابقه امروز با ایران) تفاوتی را برایشان ایجاد نمی كرد.

یك سیاست خاص «نوریزان باكار» كه مانند سایر كارهای او با شكست و انتقادات بعدی همراه شد، تلاش او برای یافتن بازیكنان بلندقد و بالا بردن قد و قامت ملی پوشان مالزی از این طریق بود كه لابد در راستای تقویت جسمانی این تیم و استفاده بهتر از بازی هوایی صورت پذیرفت. چیزی كه چین و ازبكستان به هیچ وجه اجازه استفاده از آن را به طرف مالزیایی ندادند و تك گلی هم كه مالزی در رقابت های امسال زده (و در برابر چین بود) از راه زمین و با شوتزنی مهایدین ایندرا پوترا از پشت ۱۸ قدم به دست آمد و نه با ضربه سر و بازی هوایی.

● وعده های اجرانشده

باكار و سایر مدیران فوتبال مالزی حتی این بهانه را هم ندارند كه بگویند تماشاگران و هواداران فوتبال این كشور به تماشای مسابقات نیامده و ورزشگاه بوكیت جلال شهر كوالالامپور را سرشار از حضور خویش نساخته اند، زیرا برعكس استادیوم در زمان برگزاری ۲ دیدار قبلی مالزی و بویژه مسابقه نخست و پیش از آن دیدارهای تداركاتی، لبریز از هوادارانی بود كه پس از دیدن گلهای خورده پرشمار مالزیایی ها ناامیدشده و محل را ترك گفتند.

معیرالدین عمر یكی از مطرح ترین مهاجمان مالزی پیش از شروع مسابقات وعده داده بود كه بدرخشد و باعث پیروزی كشورش در برابر چین شود، اما ضعف چشمگیر خط دفاعی مالزی در هر ۲ مسابقه كار دست این تیم داد و تعدادی از گلهای پرتعداد چین و ازبكستان بیش از آن كه محصول قوت این حریفان باشد، از ضعف و اشتباهات مردان خط دفاعی مالزی برمی خاست.

این مدافعان هیچگاه نتوانستند مهاری بر حركات هان پنگ و وانگ دونگ دو حمله ور اول چین بزنند، همان طور كه در برابر ازبكستان راهی برای كنترل ماكسیم شاتس كیخ مهاجم بازگشته و نامدار این كشور پیدا نكردند.

● برخلاف ۳ میزبان دیگر

بدتر از همه این كه ۳ میزبان دیگر جام درخشیده و تا آخرین روزهای مرحله اول پیكارها درمعرض و مسیر صعود از گروه های مربوطه باقی ماندند. در این ارتباط باید از ویتنام، تایلند و اندونزی نام برد كه وقتی دیدارهای دوردوم در داخل گروه ها به پایان رسید، مجموعاً فقط یك باخت را دركارنامه داشتند و ۲ تیم اول هركدام ۴ امتیاز و اندونزی ۳ پوئن اندوخته بودند. در چنین شرایطی ۱۰ گل خورده در كارنامه مالزی و فقط یك گل زده حاصل كار این كشور را غیرقابل بخشش و توجیه ناپذیر نشان می دهد.

در آستانه دیدار با ایران تنگ كو عبدالله سلطان احمدشاه كه نایب رئیس فدراسیون فوتبال مالزی بوده است هم از تمام مردم این كشور به خاطر نمایش های بسیار ضعیف تیم ملی مالزی عذرخواهی نموده و هم از سمت خود استعفا كرده است. او به رسانه های كشور گفته است: «قبول دارم كه بازیهای ما دربرابر چین و ازبكستان شرم آور و اسباب تأسف بود و حتی نیمی از قابلیت های خود را رو نكردیم، ولی درحال حاضر از بررسی علمی موضوع عاجزیم و فقط می توانیم عذرخواهی كنیم و كار را به آینده بسپریم و در پایان این رقابتها، یك تیم ملی نو بسازیم.»

● ما مانده ایم و...

باكار نیز در آخرین روزهای حضورش در تیم ملی مالزی به خبرنگاران خارجی دركوالالامپور گفته است: «این درست نیست كه روز به روز و در هر یك از مسابقاتمان این گونه توسط حریفان محو شویم، اما این اتفاقی است كه افتاده و برای خودمان هم قابل ریشه یابی و فهم نیست. وقتی تیمی با این نتایج می بازد، همگان سعی می كنند خودشان را از آن دور نگه دارند و از آن فاصله بگیرند و به این خاطر ما مانده ایم و خیل فوتبال دوستان ناراضی كشور. من سعی كرده ام ظرف ۳-۲ روز اخیر غم ناشی از شكست سنگین در برابر ازبك ها را از ذهن شاگردانم بزدایم تا تیم با روحیه ای خوب به بازی با ایران قدم بگذارد اما شك دارم كه در این كار موفق بوده باشم!»

همچون مسابقه دوم مالزی كه در برابر ازبكستان بود و با نتیجه ای بدتر از بازی اول (۰-۵) برای این تیم پایان گرفت. باكار تغییراتی را برای مسابقه امروز در نظر گرفته است، اما از بداقبالی او چون ایران در دیدار دومش به نتیجه ای بهتر از تساوی ۲-۲ با چین نایل نشد و به بردی قاطع و پرگل در دیدار چهارشنبه محتاج است، بعید است كه روز آرامی در انتظار باكار و شاگردانش باشد و برعكس باید روز پرزحمت دیگری را محتمل ببینند و شاید هم برای خوردن گل های متعدد دیگری مهیا شوند، با این حال تغییرات قبلی مورد نظر باكار در دیدار با ازبك ها جواب نداد و انتقادات از این مربی به حد كمرشكنی می رسد و فقط با پایان كار مالزی در این رقابت ها او خلاص خواهد شد و مربی جدیدی جای وی را خواهد گرفت.

● به بدی همیشه

مجموعه مسائل فوق است كه باعث شده فوتبالدوستان مالزی به روزهای خوش گذشته بیاندیشند و درباره زمان هایی به تحقیق بپردازند كه این كشور جایی در میان بزرگان فوتبال آسیا داشت. نیواستریت تایمز یكی از مطرح ترین روزنامه های مالزی كه از تأثیرگذاری بین المللی زیادی بهره می برد و در سطح جهان مورد توجه قرار دارد، پس از شكست دوم مالزی در رقابت های امسال و تبدیل شدن مجدد آن به كیسه بوكس حریفان و زنگ تفریح آنان طی ستیز با ازبك هایی كه خود در برابر ایران كم آورده بودند، این تیتر را زد: «مالزی؟ به ویرانی همیشه.»

پیشتر گفتیم كه اصل حمایت مردم مالزی از تیم ملی كشورشان و حضور گسترده آنها در استادیوم نیز طی این پیكارها جریان داشته و در نتیجه نمی توان به این فرضیه و دفاعیه نیز پناه برد كه مردم تیم ملی مالزی را تنها گذاشته اند. با این وجود ناامیدی ناشی از شكست اول به حد و شكلی بود كه در دیدار دوم استادیوم كوالالامپور پر نشد و قسمت هایی عمده از سكوها خالی ماند.

● زمانی خاص

همه این اتفاقات منفی در حالی روی داده است كه مالزی این روزها پنجاهمین سالگرد استقلالش از بریتانیا را جشن گرفته است و حداقل انتظارش این بود كه تیم ملی فوتبال این كشور برایش نتایجی محترمانه را در جام ملت ها كسب كند. ویجش رای یك ورزشی نویس مالزی در مطلبی تازه نگاشته است: «فوتبال كشورمان بدترین دوران خود را سپری می كند و باید اعتراف كنیم كه هر شوخی و جوك متصوری را راجع به فوتبال ما ساخته اند.»

درست است كه نایب رئیس فدراسیون فوتبال مالزی از سمت خود استعفا كرده اما باید پذیرفت كه ایرادهای فوتبال این كشور فقط به تیم ملی منحصر نمی شود و سران و مدیران فوتبال مالزی نیز با تصمیم گیری ها و اقدامات خود بارها مسأله ساز شده اند، جدیدترین نمونه چندی پیش رؤیت شد كه مالزی می خواست همزمان با برپایی پیكارهای جام ملت های آسیا در این كشور پذیرای منچستریونایتد در تعدادی دیدار دوستانه هم باشد و فقط زمانی از این كار بازماند كه كنفدراسیون فوتبال آسیا از این امر ممانعت و عنوان كرد كه اگر یونایتد همزمان با برگزاری جام ملت ها به مالزی بیاید دیگر كمتر كسی به این جام توجه خواهد كرد و آثار و تبعات سفر شیاطین سرخ همه چیز را تحت الشعاع خود قرار خواهد داد. حتی پس از لغو همزمانی سفر یونایتد به مالزی با جام ملت های آسیا باز هم این كشور و مدیران فوتبال آن در تلاش بوده اند تا این سفر را در هفته های آینده سازماندهی و اجرا كنند و چنین چیزی را از دست ندهند.

● عوارض مختلف

مالزی از اعضای بنیانگذار AFC بود و در سال های ۱۹۷۲ و ۸۰ به فوتبال بازی های المپیك راه یافت و در جام ملت های آسیا ۱۹۷۶ و ۸۰ هم حاضر بود، حال آن كه حضور امسالش در این رقابت ها محصول مستقیم میزبانی این پیكارها بوده است. پس از آن سال های خوب و بالنسبه شیرین، عوارض مختلف به سراغ فوتبال مالزی آمد و آن مشكلات را می توان به سوءمدیریت، كمبود حمایت های دولتی، تقلب و تبانی در رقابت های داخلی و نبود برنامه هایی مؤثر برای پیشرفت فوتبال كشور در سطح بین المللی ارتباط داد و البته آن معضلات هنوز هم ادامه دارد. ریزال هاشم یك ورزشی نویس پرسابقه مالزی كه برای نشریه «مالای میل» مطلب می نویسد، این گونه اظهار نظر می كند: «اكثر تیم های باشگاهی مالزی با بودجه های دولتی هدایت می شوند و با این حساب نمی توان نام های مستقل و حرفه ای را بر فوتبال ما نهاد. معمولاً مقام های دولتی ذینفع، مدیران و مربیان باشگاه ها را تعیین می كنند و مربیان نیز به نوبه خود بازیگرانی را برای تیم خود برمی گزینند كه موافق با میل و دیدگاه های آنها باشند. به واقع خبری از اقتصاد آزاد و آثار متنوع آن در فوتبال كشور نیست.»

● مردم بی خبرند

حتی میزبانی «یك چهارم» از رقابت های امسال جام ملت های آسیا هم سبب نشده است كه شور و اشتیاقی وسیع مالزی را دربربگیرد و تلویزیون این كشور زحمت زیادی را برای پخش مسابقات بر خود هموار نكرده و شماری از مردم حتی از برگزاری این رقابتها در كشورشان بی خبرند. یك روزنامه نگار شاخص مالزی می گوید: «اینجا دلیل برای دلگرمی كم است . مردم ، شهر النظام مصطفی را كه از بازیكنان مطرح مالزی است، با رایان گیگز (گوش چپ ولزی منچستر یونایتد) قیاس می كنند، ولی به محض دیدن بازی های خودشان و مسابقات اروپا در یأس فرو می روند، زیرا تفاوت ها شگرف است و همین تفاوت ها، باخت های سنگین اخیر را در جام ملت های قاره رقم زده است.»

● دست بردن در نتایج انگلیس

رسوایی ها و بدنامی های ناشی از تبانی و گاوبندی های غیرقانونی هم كمر فوتبال مالزی را به كرات شكسته است. نقطه اوج این بحران در اواسط دهه ۱۹۹۰ بود كه بیش از ۱۰۰ فوتبالیست در مالزی به خاطر چنان خطاهایی تا پایان عمر از حضور در مسابقات محروم شدند. اگر ماجراهای تقلب به فوتبال مالزی ختم می شد باز تا حدی قابل قبول و تحمل بود، اما مسأله این است كه شبكه های غیرقانونی شرط بندی دراین كشور حتی در رخدادهای فوتبال كشوری مثل انگلیس دست می برده اند تا در مسابقات لیگ آن كشور نتایجی به دست آید كه موافق بامیل شرط بندان مالزی بوده است. كار به جایی كشید كه در سال ۱۹۹۹ مزدوران این سندیكا در پروژكتورها و نورافكن ورزشگاهی كه باید میزبان یكی از رقابت های لیگ انگلیس می بود، دست برده و آن را از كار انداختند و در آوریل (فروردین) امسال نیز «چوكوای لام» مربی سابق تیم ملی مالزی چون در سنگاپور هم دست به تقلب و تبانی زده بود و می خواست در نتایج برخی دیدارها دست ببرد، توسط مقام های قضایی آن كشور بازداشت و جریمه نقدی شد.

● در انتظار یك شكست دیگر

با این مقدمات و پس زمینه ها جای تعجبی ندارد كه مردم مالزی تماشای مسابقات لیگ های خارجی را بر لیگ داخلی ارجح بشمرند و حتی تیم ملی كشورشان را هم تحویل نگیرند. یك شكست محتمل دیگر برای مالزی در دیدار امروز با ایران ، میزبان را به دردسرهای بیشتر و جدی تری خواهد انداخت و سردی مردم را نسبت به فوتبال و تیم ملی كشور بیشتر ساخته و به اندازه ای كم سابقه خواهد رساند.

وصال روحانی