اگزما Eczema

پیچهای قرمز, تاولی و خارش دار پوستی هستند كه تحت عنوان درماتیت هم خوانده میشوند

پیچهای قرمز، تاولی و خارش‌دار پوستی هستند كه تحت عنوان درماتیت هم خوانده میشوند

سن، جنس،ژنتیك و نحوه زندگی: عوامل خطر بستگی به نوع بیماری دارد.

تظاهر اصلی اگزما، پوست قرمز، ملتهب و خارش‌داریست كه اغلب با تاولهایی مبتلا ممكن است به دلیل خاراندن مكرر ضخیم شود. اگزما تمایل دارد كه متناوباً در طول حیات عود كند.

انواع بیماری:

انواع مختلف و متعددی از اگزما وجود دارند. بعضی از آنها با عوامل خاصی شعله‌ور میشوند. ولی بقیه مثل اگزمای سكه‌ای. بدون هیچ علت مشخصی رخ می‌دهند

اگزمای آتوپیك:

این حالت شایعترین شكل اگزماست. معمولاً برای اولین بار در شیرخوارگی ظاهر میشود و ممكن است شعله ور شدن آن در طول نوجوانی و بلوغ تداوم یابد (رجوع به اگزمای آتوپیك) علت این وضعیت نامشخص است. اما افرادی كه یك تمایل ارثی به آلرژی دارند. از جمله آسم، نسبت به این وضعیت حساسترند.

درماتیت تماسی:

تماس مستقیم با یك ماده محرك یا یك واكنش آلرژیك به یك ماده می‌تواند باعث این نوع از اگزما شده كه درماتیت تماسی خوانده میشود. این وضعیت در هر سنی می‌تواند رخ دهد.

درماتیت سبورئیك:

این شكل از اگزما شیرخواران و بالغین را مبتلا می‌كند. علت دقیق درماتیت سبورئیك ناشناخته است. هر چند این وضعیت اغلب همراه با یك ارگانیسم شبه مخمر بر روی پوست میباشد

اگزمای سكه‌ای (نودولر):

نام دیگر آن اگزمای دیسكوئید است. این وضعیت در مردان خیلی شایعتر از زنان می‌باشد. در اگزمای سكه‌ای، پچهای خارش‌دار سكه‌ای شكل بر روی بازوها و ساقها ایجاد شده و نواحی مبتلای پوست ممكن است دارای ترشح بوده و دچار پوسته‌ریزی یا تاول شوند. علت این بیماری ناشناخته است.

اگزما آستئاتوتیك:

در افراد مسن خیلی شایعتر بوده، به علت خشك شدن پوست درنتیجه افزایش سن، به وجود می آید. بثوارت پوست دار در هر جایی از بدن بروز كرده و زود ترك بر می‌دارند.

اگزمای دیس هیدروتیك:

این شكل اگزما در قسمتهایی از پوست كه ضخمیترند، ایجاد میشود، مثلاً بر روی انگشتان، كف دستها و پاها. تاولهای خارش‌دار متعددی ایجاد شده، به طوریكه گاهی اوقات به هم متصل می‌گردند تا نواحی بزرگ و ترشح‌داری را ایجاد نمایند. علت نامشخص است.

درمان:

سعی كنید پوستتان را توسط نرم‌كننده‌ها نرم نگه دارید. حمام با دمای نه چندان بالا و كوتاه مدت بگیرید و صابون كمی مصرف نمایید. كورتیكواستروئیدهای موضعی به كاهش التهاب و خارش كمك می‌كنند. از تماس با موادی كه ممكن است باعث تحریك پوست شوند، اجتناب ورزید. اگر درماتیت تماسی ایجاد گردد، می‌توان از پچ تست جهت شناسایی ماده محرك استفاده نمود. بیشتر اشكال اگزما را می‌توان با موفقیت كنترل كرد.

اگزمای آتوپیك:

التهاب خارش‌دار پوست است كه معمولاً به صورت پچهایی در چینهای پوستی ظاهر میشود.

سن: معمولاً اول در شیرخوارگی ظاهر میشود؛ بعضی اوقات تا بزرگسالی تداوم

می‌یابد.

ژنتیك: معمولاً به صورت خانوادگی دیده

می‌گردد.

نحوه زندگی: ممكن است در نتیجه حرارت بیش از حد، غذاهای خاص یا استرس تشدید شود.

جنس: عامل خطر قابل توجهی نمی‌باشد.

بثورات شدیداً خارش‌دار كه مشخصه اگزمای آتوپیك می‌باشند معمولاً برای اولین بار در شیرخوارگی ظاهر شده و غالباً بعدها در كودكی ناپدید می‌گردند. با این وجود، شعله‌ور شدن بثورات، گاهی در طول نوجوانی و بلوغ رخ می‌دهد. اگزمای آتوپیك اغلب در افراد دارای سابقه خانوادگی آسم یا سایر اختلالات آلرژیك مثل تب یونجه ایجاد میشود. شعله‌ور شدن بیماری در بلوغ، گاهی در ارتباط با استرس، تغییرات دما یا یك واكنش آلرژی نسبت به غذاهای خاص می‌باشد. اغلب، هیچ علت مشهودی برای این شعله‌ور شدنها، یافت نمیشود.

اگزمای آتوپیك، بثورات خارش‌دار، خشك و ملتهب اگزمای آتوپیك به طور مشخص در چینهای پوستی، مثلاً در قسمت داخلی آرنج، ایجاد می‌شوند.

علایم بیماری:

بثورات معمولاً بصورت پچهایی كه به طور مشخص بر روی دستها، همچنین چینهای پوستی در قسمتهائی مثل مچها، پشت زانوها و داخل آرنج ظاهر می‌گردند.

علایم ممكن است شامل موارد زیر باشند:

- قرمزی و تورم پوست

- تاولهای كوچك و پر از مایع

- خارش به ویژه در هنگام شب

- ضخیم شدن پوست در نتیجه خاراندن مداوم

گاهی اوقات عفونت باكتریایی در نواحی مبتلا، به وجود می‌آید كه منجر به تورم و ناراحتی بیشتر می‌گردد

كارهایی كه باید انجام شوند:

پزشك شما، احتمالاً قادر خواهد بود اگزمای آتوپیك را با توجه به علائمش تشخیص دهد. پزشك ممكن است، جهت كاهش التهاب یك كورتیكواستروئید موضعی را پیشنهاد نماید. شما باید این دارو را با فاصله زمانی زیاد به كار برده و هنگامیكه بثورات شروع به ناپدید شدن كردند، تعداد دفعات استفاده را كم كنید. از به كار بردن كورتیكو استروئیدها بر روی صورت خودداری نموده، مگر اینكه پزشكتان توصیه كند. آنتی هیستامین‌های خوراكی ممكن است به تسكین خارش كمك نمایند. اگر بثورات عفونی شوند، به شما آنتی بیوتیكهای خوراكی یا موضعی تجویز خواهد شد.

شما می‌توانید علائم را با به كار بردن نرم‌كننده‌ها و روغنهای تركیبی مورد استفاده در حمام كه بدون نسخه فروخته می‌شوند، تسكین دهید. روشهای كمك به خود را می‌توان در فواصل تشدید بیماری به كاربرد (به قسمت درمان اگزمای دست به صفحه بعد مراجعه كنید).

پیش‌آگهی بیماری:

اگزمای آتوپیك را می‌توان كنترل كرد، ولی درمان قطعی ندارد و پچهای جدید پوست مبتلا، ممكن است در هر زمانی ظاهر شوند. با این وجود، این بیماری با افزایش سن بهبود می‌یابد و در افراد مسن نادر است

درمان اگزمای دست:

اگزمای دست می‌تواند پایدار، دردناك و ناخوشایند باشد، نكات زیر ممكن است به كنترل اگزما و كاهش شعله‌ور شدن، كمك نماید:

- از فرو بردن دستهایتان در آب برای مدت طولانی، اجتناب ورزید. در صورت امكان، برای حفاظت، از دستكش پنبه‌ای در داخل دستكش لاستیكی استفاده كنید.

- از دستهایتان با پوشیدن دستكش یا استفاده از كرمهای محافظ قبل از انجام نظافت، باغبانی یا كارهای تعمیراتی در منزل یا برخورد با مواد محرك، محافظت كنید.

- انگشترها را قبل از استفاده از شوینده‌ها یا مواد شیمیایی در آورید تا از به دام افتادن این مواد و آسیب به پوست، جلوگیری شود.

- مكرراً از كرمهای نرم‌كننده برای مرطوب كردن پوست استفاده كنید و دستهایتان را با صابونهای ملایم بشوئید.