بهترین اوقات دعا

دعا در همه اوقات خوب و پسندیده است. با این همه در انتخاب «خوب» و «خوب تر» لحظات و ساعاتی برتر شمرده شد و به دعا در آن اوقات بیشتر شده است. از جمله آنها شب قدر است که بر طبق روایات، درهای …

دعا در همه اوقات خوب و پسندیده است. با این همه در انتخاب «خوب» و «خوب تر» لحظات و ساعاتی برتر شمرده شد و به دعا در آن اوقات بیشتر شده است. از جمله آنها شب قدر است که بر طبق روایات، درهای آسمان ها گشوده می شود۱.

شب نیمه شعبان از بهترین اوقات برای دعاست. امام صادق (ع) فرمود که از امام باقر (ع) درباره فضیلت شب نیمه شعبان پرسیده شد. فرمود:« آن شب، با فضیلت ترین شب بعد از شب قدر است. در این شب خداوند متعال، فضل خویش را به بندگان می بخشد و به لطف خود آنان را می آمرزد. پس، دراین شب برای نزدیک شدن به خدای متعال بکوشید، زیرا خداوند با خود عهد کرده است که در این شب هیچ درخواست کننده ای را رد نکند، به شرط آنکه معصیتی را درخواست نکند. این شب را خداوندد، به ازای شب قدر که برای پیامبران قرار داده برای ما اهل بیت قرار داده است. پس در دعا و ثنای خداوند بکوشید؛ چرا که هر کس در این شب صد مرتبه تسبیح، صد مرتبه حمد و صد مرتبه تکبیر خداوند متعال را بگوید خدای متعال، گناهان گذشته اش را می آمرزد و آنچه از حوایج دنیا و آخرت از او بطلبد و آن حاجتهایش را هم که خدا می داند، اگر چه از او درخواست نکرده باشد از سر کرم و تفضل بر بندگانش برآورده می سازد۲».

نیز بر طبق روایات ، شب و روز جمعه نیز از بهترین اوقات برای دعاست۳.

از سوی دیگر بر طبق احادیث، خود شب، در دعا کردن موضوعیت دارد و سفارش شده که در دل شب ، افراد دست به دعا بردارند۴؛ همچنان که سفارش شده که در ثلث آخر شب و سحر گاهان چنین کنند۵.

از سپیده دم تا دمیدن خورشید(بین الطلوعین) نیز اوقات مبارکی برای دعا کردن است. پیامبر رحمت حضرت محمد مصطفی (ص) فرموده است:« سوگند به آنکه جان محمد در دست اوست،هر آینه، دعای مرد بعد از طلوع فجر تا طلوع خورشید، در رفع حوایج (و تامین معاش او) موثر از تجارت کردن با ما است۶».

دعا کردن پیش از طلوع و غروب خورشید، در هنگام نیم روز ، روز عید فطر، روز عرفه، روز عید قربان، روز اول محرم، روز بیست و هفتم رجب، در ماه مبارک رمضان، ماه رجب، در هنگام اذان، در هنگام نماز و قرائت و ختم قرآن کریم نیز در احادیث ما با سفارش های اکیدی همراه است۷.

آری، دعا، سفره گسترده ای است که در همه هنگام ها میهمان رحمت و لطف پروردگار را از طعام نور انباشته می سازد و دل آنان را در چشمه سار معرفت و محبت شست و شو می دهد؛ و چه نگون بخت فردی که از این سفره گسترده الهی در طول سال و عمر خویش بهره مند نباشد.

جواد محمد زمانی

۱. الاقبال، ج۱، ص۳۴۵

۲. امالی طوسی،ص۲۹۷،ح۵۸۳

۳. رک: نهج الدعاء،ص۲۸۴-۲۹۶

۴. رک: همان، صص۲۹۶-۳۰۳

۵. رک: همان، صص۳۰۳-۳۱۱

۶. کنزالعمال، ج۲،ص۱۰۰،ح۳۳۲۹

۷. رک: نهج الدعاء،ج۱،صص۳۱۳-۳۴۷