سه شنبه, ۱۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 7 May, 2024
مگه تو دکتری؟
کمتر کسی در طول تاریخ، سودمندی و اهمیت دانش پزشکی را انکار کرده است. البته بسیاری از درمانهای قدیمی امروزه بیفایده یا غیرضروری به نظر میرسند، اما در هر دوره و عصری، مجموعه دانش و عملکرد پزشکی، مصداق و مثال سودمندی و خیرخواهی بوده است...
از همین رو، هرگاه کسی میخواهد مفید و خیرخواهانه بودن عملی را نشان دهد، آن را به کارهای مربوط به پزشکی تشبیه میکند. مشکل اما اینجاست که اموری ضروری و ذاتی طبابت تلقی میشوند – و به این واسطه برای توجیه رفتارهای مورد نظر به کار میروند – که در واقع به هیچوجه ضروری و ذاتی نیستند. به این مثالها توجه کنید: هر وقت کسی میخواهد رنج و زحمت یا خشونتی را به فرد دیگری، مثلا به فرزندش، تحمیل کند، میگوید: «این مانند همان داروی تلخ است که باید به زور در حلق کودک ریخت تا حالش خوب شود.» بعد هم قیافه حق به جانبی به خود میگیرد که انگار سخنی حکیمانه گفته است. حال آنکه تلخ بودن، به هیچوجه ذاتی دارو و درمان یا نشان دهنده موثر و مفید بودن آن نیست. تنها علت تلخی سنتی داروها «ناتوانی» پزشکان و داروسازان در تولید داروهای خوشمزه است. امروزه داروسازی پیشرفته، داروها، به ویژه داروهای کودکان را چنان خوشطعم و خوشعطر میسازد که باید مواظب بود کودک بیش از حد از آن دارو نخورد! و این داروهای خوشمزه خیلی هم موثرتر و مفیدتر از مشابههای تلخ و زهرماری هستند که همچنان ممکن است در کشورهای فقیرتر تولید و عرضه شوند.
مثال دوم اینکه وقتی کسی میخواهد از پاسخ دادن به پرسش «چرا» فرار کند، میگوید: «مگر وقتی پیش دکتر میروی میگویی چرا؟» و آنوقت در نگاهش این توقع را میخوانی که از او هم مثل دکتر اطاعت کنی و چرا نپرسی. حال آنکه اتفاقا یکی از مهمترین جاهایی که باید پرسید چرا، هنگام مراجعه به پزشک است. این پزشکی پدرسالار منسوخ گذشته بود که در آن پزشک به این عنوان که «صلاح» بیمار را بهتر از خودش میداند، توقع فرمانبرداری بیچونوچرا داشت. امروزه پزشک، فرد متخصصی است که در عین احترام بسیاری که دارد، باید بیماری، انتخابهای درمانی و فواید و مضرات هرکدام را برای بیمار توضیح دهد و به پرسشهای او پاسخ دهد و نهایتا به تصمیمی که بیمار برای خودش میگیرد، احترام بگذارد، یعنی پزشکی امروزین مبتنی بر «رضایت آگاهانه» است، نه سپردن خویش به دستان آنکه بهتر میداند. البته برخی از مثلها همچنان به قوت خود باقی هستند، مثلا وقتی به کسی میرسید و از او میپرسید: «حالت چهطوره؟» او جواب میدهد: «مگه تو دکتری؟» تا دلخوریاش را از شما نشان دهد. غرض اینکه پزشکی امروز به سویی میرود که استفاده ضربالمثلی از آن برای توجیه رفتارهای تهاجمی روز به روز دشوارتر میشود.
دکتر کیارش آرامش/ متخصص پزشکی اجتماعی و استادیار مرکز تحقیقات اخلاق و تاریخ پزشکی
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
رافائل گروسی اسماعیل هنیه عراق رهبر انقلاب حج نیچروان بارزانی مجلس شورای اسلامی شورای نگهبان انتخابات دولت حسین امیرعبداللهیان دولت سیزدهم
حجاب قتل تهران شهرداری تهران قوه قضاییه وزارت بهداشت فضای مجازی آموزش و پرورش سلامت سیلاب سازمان هواشناسی شهرداری
مسکن قیمت خودرو مالیات ایران خودرو خودرو قیمت دلار قیمت طلا بانک مرکزی بازار خودرو دلار حقوق بازنشستگان قیمت
تئاتر دفاع مقدس محمدعلی علومی تلویزیون نمایشگاه کتاب سینمای ایران مسعود اسکویی صدا و سیما سریال
دانشگاه آزاد اسلامی دانش بنیان
حماس اسرائیل رژیم صهیونیستی غزه فلسطین جنگ غزه آمریکا روسیه رفح اوکراین طوفان الاقصی نوار غزه
استقلال فوتبال پرسپولیس لیگ برتر ذوب آهن نساجی لیگ برتر ایران لیگ برتر فوتبال ایران بازی سپاهان رئال مادرید جواد نکونام
هوش مصنوعی اپل سامسونگ آیفون باتری گوگل مایکروسافت ناسا تلفن همراه ماهواره
آب معدنی آب بیماران خاص کاهش وزن زیبایی چای بیمه دندانپزشکی فشار خون سبزیجات