جایی برای تولد«مسی»های آینده

گزارش گاتزتادلوسپرت از کارخانه بازیکن سازی بارسلونا

کارخانه " مسی " سازی بارسلونا یک ربع ساعت با مرکز شهر پایتخت کاتالونیا فاصله دارد و در منطقه ناشناخته سنت خوان دسپی واقع شده است. این مرکز سیدواد دپورتیوا خوان گامپر نام دارد که به اسم اولین رئیس باشگاه بارسلونا نام گذاری شده است.

ورودی بزرگ این مرکز آن را شبیه یک کلینیک پزشکی کرده ولی در واقع این کلینیک فقط یک بخش مشخص دارد که در آن قهرمانان آینده دنیای فوتبال برای ارائه زیباترین بازی ممکن روی چمنهای سبز تربیت میشوند و آموزش می بینند. هر بازیکنی که اینجا می آید، لیونل مسی را الگوی خود می داند.

ستاره ۲۳ ساله بارسلونا که ۲ توپ طلایی فرانس فوتبال را هم تصاحب کرده، بهترین الگوی ممکن برای جوانانی است که روز اول پا به این مرکز می گذارند. مسی در ۱۳ سالگی به اینجا آمده بود. او تا روز اولین بازی اش برای این تیم در لالیگا در ۱۶ اکتبر ۲۰۰۴ مقابل اسپانیول همه مدارج ترقی را پله پله پشت سرگذاشته بود.

جالب اینجا بود که این قهرمان کم سن و سال آرژانتینی با پدرش خورخه در سن ۱۳ سالگی به طوراتفاقی در این محل ماندگار شده بود. باشگاه کاتالونیایی برای تضمین رشد فیزیکی او متحمل هزینه زیادی شد و خیلی ها در آن سال در بارسلونا فکر میکردند که سرمایه گذاری روی او ممکن است ریسک بزرگی باشد. بعد از ۱۵ روز تمرین، مسی در رستورانی و با حضور پدرش که آماده بود همراه با پسرش شانس خود را در جای دیگری امتحان کند، با تیم قرارداد امضا کرد. اما مسی یک سرمایه گذاری بی نظیر بود و این مرکز را در سراسرجهان به شهرت بی نظیری رساند.

رئیس این مرکز پرورش بازیکنان که بزرگترین مدرسه فوتبال جهان است، «آمور» نام دارد. این مرکز با ۱۳۷ هزار متر مربع زیربنا فضای زنده ای دارد. همه چیز طبق برنامه پیش می رود. تمرینات جوانان ساعت ۵ عصر شروع و ساعت ۹ شب تمام میشود و نور پروژکتورهای نصب شده در این مرکز، ۷ زمین از ۹ زمین موجود در آن را نورانی می کنند. همه زمینها در ابعاد ۱۰۵ متر در ۶۸ متر ساخته شده اند. آن ۲ زمینی که نورانی نشده اند زمین مخصوص پپ گواردیولا و ستاره های مریخی اوست که همیشه تقریبا فقط صبح تمرین می کنند.

بازیکنان بعد از تمام شدن تمرین به سمت رختکن های خود حرکت میکنند. گواردیولا اعلام کرده چمن این زمینها باید مثل نوکمپ باشد و کاملا مثل چمن این ورزشگاه کوتاه شود. والدین بازیکنانی که دراین مدرسه حضور دارند، با مسؤولان این مرکز همکاری نزدیکی در مراقبت از سلامت آنها دارند. به خصوص که از نظر این مرکز، همه این بازیکنان جزو سرمایه های باشگاه هستند. حتی زمانی که درخیابان هستند و یا با دوستان خود رفت و آمد می کنند.

هراتفاق بدی که خارج از این مرکز رخ دهد می تواند روی کار آنها هم در باشگاه تأثیرمنفی بگذارد. بخش فوتبال پایه ای شامل ۱۳ تیم با بازیکنانی است که از ۷ تا ۱۷ سال سن دارند. بعد از این، بخش حرفه ای جوانان تیمهای الف و ب بارسلونا را شکل می دهد که در دسته دوم لالیگا حضور دارند . درمجموع ۲۱۰ نفر که ۷۰ درصد آنها کاتالونیایی هستند در این مرکز مشغول آموزش هستند. بقیه بازیکنان از استانهای دیگر اسپانیا و یا خارجی هایی که در این منطقه ساکن هستند، می آیند. حتی افرادی هستند که در ۱۵۰ کیلومتری این مرکز زندگی می کنند ولی باشگاه با شرکتهای تاکسی قراردادهای ویژه ای منعقد کرده و هر روز دنبال این بازیکنان رفته و شب هم آنها را به خانه بازمی گرداند.

حدود ۵۰ مربی، ماساژور و مدیر هم در این بخش حضور دارند. نگهداری این مرکز به طورمتوسط ۱۵ میلیون یورو در سال هزینه دارد که با توجه به نتایج کسب شده از سوی بارسلونا پولی است که خوب خرج شده است.

شعار اصلی مربیان دراین زمینها «پاس و کنترل» است. این روند با سرعت هرچه تمام ادامه پیدا می کند. سیستم پایه ای که همه تیمها براساس بازیکنان جوان خود استفاده می کنند همان ۳ - ۳ - ۴ گواردیولاست که در وهله اول فوتبال حمله ای را توصیه می کند. اولویت اصلی در آموزش فوتبال در این مرکز این است که بازیکنان شرایط را بدون ترس از نگه داشتن توپ تحت کنترل داشته باشند. به همین دلیل اهمیت حفظ توپ و پاس دادن آن زیاد تلقی میشود. در اینجا پیروز شدن به تنهایی معنا ندارد. بلکه فوتبال زیبا و مدرسه ای مهم است.

جای تعجب نیست که ۲ جادوگر فوتبال مثل چابی و اینیستا امروز در کنارهم و در یک تیم بازی می کنند. مربیانی که این فوتبال را آموزش میدهند همگی در همین مرکز و در کاتالونیا تعلیم داده شده و مدرک مربیگری گرفته اند.

اگر مربی ازخارج بیاید باید بلافاصله سیستم آموزشی این مرکز را فراگیرد و خودش را با روحیه بارسلونا تطبیق دهد. تماسها بین این مربیان و گواردیولا و دستیاران او زیاد هستند چون عملکرد تیم اصلی الگوی همه آنهاست.

چند قدم آن طرف تر زمین دروازه بانهاست. همه روی خط ایستاده اند و برای سانترها بیرون می آیند. روی زمین تمرین و کار پاس با توپ را تکرار می کنند. الگوی اصلی بازی از همین جا شروع می شود. هر دروازه بانی باید بتواند به خوبی توپ را به مدافعی که کنار خود دارد پاس بدهد. آمور اولین کسی است که بازیکنان را تحت نظر قرارمی دهد و در مورد آینده آنها در صورت دریافت پیشنهادی نظر می دهد. هر روز از همه اسپانیا پیشنهادهای زیادی دریافت می شود و آمور فرستاده خود را به آن محل می فرستد تا بازیکن مورد نظر را ارزیابی کنند ولی هیچ کس نمی داند که هر روز چندین هزار نفر از سراسر جهان فرزندان خود را به این مدرسه می آورند تا بتوانند او را در مدرسه بارسلونا ثبت نام کنند.

قدرت جسمی معیار مهمی برای ثبت نام است ولی در مورد رفتار بازیکنان در خلوت آنها هم پرس وجو می شود. اینکه بازیکن برای تحصیل و آموزش هم تلاش کرده باشد اهمیت زیادی پیدا می کند. آمور می گوید که هیچ گاه باشگاه بارسلونا این اندازه بازیکن جوان در تیم اول خود نداشته است. ولی امروز حداقل ۲۰ بازیکن کم سن وسال هستند که علاوه بر نبوغ فراوان از قدرت جسمی قابل توجهی برخور دارند و به زودی همه، آنها را در زمینهای فوتبال اروپا تماشا خواهند کرد. به خصوص که جرأت فرستادن آنها به تیم اصلی در سالهای آتی هم زیاد است. آخرین محصول این مرکز خوان میکل تورال ۱۶ ساله بود که آرسنال در یک چشم برهم زدن او را از چنگ بارسلونا قاپید.

آرسن ونگر درسال ۲۰۰۳ سسک فابرگاس را هم به لندن برده بود و حالا به تورال برای ۳ سال قراردادی معادل ۹۰۰ هزار یورو تضمین کرده است. دربین بهترین های مدرسه فوتبال امروز بارسلونا، ژان ماری دونگو، مهاجم کامرونی که به لطف بنیاد ساموئل اتوئو به بارسلونا آمده و پارک شنگ هو، مهاجم ۱۳ ساله کره ای که از رئال ماردید ربوده شده و پل بالستر ازتیم جوانان ب، ستاره هایی هستند که میتوانند در آینده نزدیک حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشند.

دلارام عظیمی