امپریالیسم و برتری سفیدپوستان

حالا وقتی من می گویم کل جامعه را زیر سوال ببرید, بدان معنا است که نهایتا بیایید و ببینید که مشکل نژادپرستی, مشکل سوءاستفاده اقتصادی, و مشکل جنگ به یکدیگر بسته شده اند

“ حالا وقتی من می گویم کل جامعه را زیر سوال ببرید، بدان معنا است که نهایتا بیایید و ببینید که مشکل نژادپرستی، مشکل سوءاستفاده اقتصادی، و مشکل جنگ به یکدیگر بسته شده اند.”

مارتین لوتر کینگ

وقتی ممتازترین نمادهای کشوری کاملا از اعتبار ساقط شود، بر سر آن کشور چه می آید؟ آن کشور دیگر از کجا می تواند دوباره رشد خود را آغاز کند؟

اکنون بعد از هشت سال حکومت ژریم بوش - چنی، ایالات متحده در سایه بحران عمیق مشروعیت، با این سوالات روبرو است. امپریالیسم قرن بیست و یکمی آمریکا که در مفهوم برتری سفید پوستان مشهود می باشد، بحران کنونی را شکل داده است.

بحران مالی ای که نظام سرمایه داری جهان را در بر گرفته، توخالی بودن رویای آمریکایی را به نمایش گذاشت. همزمان با تصاحب خانه های هزاران خانوار آمریکایی توسط بانکهای مسکن، مرکز نمادین رویای آمریکایی - یعنی خانه - مبدل به کابوسی شده که هیچ کس نمی تواند از آن بگریزد.

پول محور سازی بی مهابای سرمایه داری جهانی، که طی دهه گذشته شتاب گرفت، نه تنها بنیادگرایی بازار آزاد را بی اعتبار ساخته، بلکه به شدت جایگاه اقتصادی و سیاسی سرمایه داری مصرفی ویژه آمریکا را بی اعتبار ساخته است. با فروریختن سرمایه داری و رویارونی تعداد فزاینده ای از آمریکایی ها با اوضاع بسیار وخیم اقتصادی و گزینه های به همان اندازه وخیم، ادعای بر رفاه و خوشبختی بی کران آمریکایی، دیگر قابل دفاع نیست.

شیوه هایی که ترقی خواهان سالها تبلیغش را کرده اند- یعنی تحکیم ثروت در میان محفل نخبگان، شکاف بی سابقه میان دارا و ندار، روند نزولی دستمزدها، و بالا رفتن فزاینده میزان فقر- حالا به موضوع اصلی صحبت های مردم مبدل شده است.

و با این کار مردم برتری فرضا بنیادین آمریکائی را زیر سوال می برند.

در حالی که مخاطبان وعده های امپریالیستی آمریکا زبان رمزگونه و مستور سیاست خارجی آمریکا را به خوبی درک و معنا کرده اند، سوءاستفاده های یاغیانه و بدخواهانه دولت کنونی این کشور، نقاب از دسیسه های امپریالیستی قدرت آمریکا برداشته است. مردم عادی آمریکا اکنون وادار شده اند با شکاف عریض میان شعارهای سیاستمداران و اقدامات نظامی ای مواجه شوند که به نام ملت آمریکا صورت می‌گیرد.

بدین ترتیب بحران سرمایه دار ی و دست اندازی امپریالیستی آمریکا کافی نبود، که حالا آمریکائی ها در وسط یک انتخابات ریاست جمهوری قرار گرفته اند که تحت سیطره سیاستهای نژادی دیرینه آمریکا است. با اینکه سیاستمداران نژادپرست همیشه سلاح ارزشمند زرادخانه هر دو حزب سیاسی عمده آمریکا بوده اند، آنچه که تجسم این تشریفات سیاسی را در سال ۲۰۰۸ از موارد قبلی متمایز می سازد، اتخاذ مواضع سفید پوست پسند است و نه استفاده از زبان غیرشفاف رسانه های عمده آمریکا برای اشاره به “نژاد”.

این در حالی است که مواضع نژادپرستانه شناخته و به حق به شدیدترین لحن ممکن محکوم می شود، اما این معنا همچنان در چشم انداز سیاسی آمریکا طنین انداز است، آن هم دقیقا به خاطر اینکه بحران سرمایه داری و سوءاستفاده های نظامی امپریالیسم آمریکا در زمان بحران اقتصادی، و بی قراری ملی، همان موضع گیری های قدیمی ماهرانه و غیرماهرانه سفید پوست پسند، منطقی می شوند.

چرا؟ چون در این مواقع، عمده آنچه که تصور ملی گرایانه آمریکا را شکل می دهد به هر آنچه که آشنا، عادی، ایمن، سازگار با افتخارات، تمایلات و شمای جوهری فرد سفید احساس می گردد، پیوند می خورد. و در مواقع نگرانی ملی و ناامنی اقتصادی، سیاستمداران باید به ملت آمریکا اطمینان بدهند که در آمریکا همه چیز درست (و سفید) است.

بنا بر این نباید تعجب بر انگیز باشد که کسی در رسانه ها در باره جریان زیر پوستی جهت گیری های نژادپرستانه در زیر جلد موضع گیری های سیاسی عامه پسند به ظاهر مشروع، تفسیری نمی کند. بنا بر اشاراتی که به داستانهای معروف در باره تولید و بازتولید دشمنان آمریکا می شود، مهاجران، تروریستها، سوسیالیستها، مسلمانان، ملی گرایان سیاهپوست و فهرست ادامه دار (دیگر غیرسفید پوستان غیر آمریکایی)، در نظر مردم آمریکا مانند هم و دشمن نمایانده می شوند. این تلاشی است برای القاء آنکه تمام آنچه که برای ایالات متحده آمریکا استحکام دارد به راحتی بخار و ناپدید نمی شود.در روز ۵ نوامبر ۲۰۰۸ (روز برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در ایالات متحده)، آمریکایی ها که از خواب برخیزند، روز تازه ای پیش رو خواهند داشت.

و مثل هر روز تازه ای باز کارهایی خواهند داشت که از روز قبل برایشان تل انبار شده است. اما برای ایالات متحده آمریکا، کار ناتمامی که از همان ابتدا باقی مانده طی قرون متمادی بی وفقه افزایش یافته است.و یک بار دیگر ما (مردم آمریکا) فرایند طولانی و پرزحمت ساخت یک کشور را آغاز خواهیم کرد.

اما شاید، فقط شاید، این بار، ما از داشتن نزدیک بینی اعمال قدرت و اقتدار بر جهان اجتناب کنیم و تنها تلاش کنیم آنچه را که حق و درست است، هم در آمریکا و هم در سراسر جهان انجام دهیم.

کوری دی بی واکر

ترجمه؛ سید عماد رضوی