گوشت گوسفند بخوریم یا گوشت گوساله؟

گوشت قرمز منبع خوبی از پروتئین و مواد معدنی به خصوص آهن است.

گوشت گوسفند و گوساله هر دو گوشت قرمز هستند و از نظر ارزش پروتئینی، تفاوت ‌چندانی با هم ندارند. معمولا رنگ گوشت گوسفند، قرمز روشن و رنگ گوشت گوساله و گاو قرمز پررنگ است. اگرچه گوشت گوسفند و گوساله از نظر ارزش غذایی به‌خصوص مقدار آهن تفاوتی با هم ندارند اما به دلیل اینکه گوشت گوسفند بافت ترد و نرم‌تری دارد و سریع‌الهضم‌‌تر است، بیشتر افراد به مصرف آن گرایش دارند. البته بافت داخلی و بیرونی گوشت گوسفند چربی بیشتری نسبت به گوشت گوساله دارد و به همین دلیل کسانی که به چاقی، چربی‌خون و فشارخون بالا مبتلا هستند، باید کمتر آن را در برنامه غذایی‌شان بگنجانند به‌خصوص افرادی که دچار چربی خون از نوع کلسترول بالا هستند، نه تری‌گلیسرید.

البته این افراد باید در وهله اول مصرف گوشت گوسفند و سپس گوساله را کاهش دهند. کسانی هم که دچار نارسایی کلیوی هستند در مصرف گوشت قرمز محدودیت دارند. اگرچه مصرف گوشت گوسفند در افراد مبتلا به اسیداوریک بالا، نقرس یا سنگ‌های کلیوی از نوع اسیداوریکی، ممنوع نیست اما این بیماران هم باید مصرف آن را محدود و بهتر است بیشتر از گوشت‌ سفید استفاده کنند.

گوشت قرمز منبع خوبی از پروتئین و مواد معدنی به خصوص آهن است و با مصرف آن به‌خصوص گوشت گوسفند که چرب‌تر است، انرژی بیشتری به مصرف‌کننده می‌رساند، پس چه بهتر که کودکان در حال رشد به‌خصوص کودکان لاغر، دختران ۱۳ یا ۱۴ ساله، خانم‌های جوان، پسران و کسانی که به بیماری کم‌خونی فقر آهن مبتلا هستند، روزانه حداقل ۶۰ و حداکثر ۱۵۰ گرم گوشت گوسفندی را به صورت کباب‌پز، کباب کوبیده، برگ یا چنجه تهیه و مصرف کنند. به سالمندان و کودکانی هم که بدغذا، لاغر و کم‌خون هستند یا رشدشان با مشکل مواجه شده است توصیه می‌شود در برنامه غذایی‌شان گوشت گوسفند را به دلیل بافت نرم، هضم راحت و طعم خوبش بگنجانند.

در ضمن، برای اینکه هنگام طبخ غذاهایی مانند آبگوشت به ارزش غذایی آن افزوده شود بهتر است تکه‌های گوشت را با استخوان که ترکیباتی مانند کلسیم و کلاژن دارد، بپزید. خوردن مغز استخوان به‌خصوص برای افراد لاغر و کسانی که به کم‌خونی مبتلا هستند، مفید است زیرا مقادیر فراوانی چربی، ترکیبات خون‌ساز به خصوص آهن و چربی‌های مفید دارد. البته اگر استخوان به‌تنهایی پخته شود، روی آن لایه‌ای به شکل ژله تشکیل می شود که از نوع ژلاتین است و به‌تنهایی ارزش غذایی چندانی ندارد اما اگر در کنار مواد غذایی پرپروتئینی مانند گوشت پخته شود، بسیار مغذی خواهد بود.

دکتر محمدحسن انتظاری، متخصص تغذیه و رژیم درمانی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان