وقتی فرشته ها خوابشان می برد

با توجه به شیوع بالای عادت های نامطلوب خواب بین خانواده هایی که بچه های کوچک دارند, توصیه می شود متخصص کودکان یا پزشک خانواده در مورد خواب کودک با والدین صحبت کند

با توجه به شیوع بالای عادت‌های نامطلوب خواب بین خانواده‌هایی که بچه‌های کوچک دارند، توصیه می‌شود متخصص کودکان یا پزشک خانواده در مورد خواب کودک با والدین صحبت کند. به این ترتیب آنها درمی‌یابند که تکامل الگوهای درست خواب به اندازه تغذیه مناسب و مراقبت از دندان‌ها در کودکان مهم است...

۱) نوزادم معمولا به چند ساعت خواب نیاز دارد؟

در چند هفته اول، نوزادان حدود ۱۷ تا ۱۸ ساعت در روز می‌خوابند. این عادت حدود ماه سوم به ۱۵ ساعت در روز می‌رسد ولی حداقل در ۲ ماه اول، تقریبا هرگز در یک نوبت بیش از ۳ تا ۴ ساعت، خواه در طول روز یا شب، نمی‌خوابند. این به آن معناسـت که شما نیز بیـش از این نمی‌توانید بی‌وقفه بخوابید و در طول شب، باید بیدار شوید و به نوزاد شیر بدهید و پوشک او را عوض و در طول روز با او بازی کنید. در حالی که بسیاری از نوزادان حدود ۸ هفتگی تمام شب را می‌خوابند، بعضی دیگر تا ۵ یا ۶ ماهگی به این مرحله نمی‌رسند. از همان ابتدا، با آموزش‌دادن به نوزادتان می‌توانید عادت‌های خوب خواب را در او به وجود آورید.

۲) چه زمانی می‌توانم خواب نوزادم را منظم کنم؟

برای ۶ تا ۸ هفته اول، نوزاد نمی‌تواند بیش از ۲ ساعت بی‌وقفه بیدار بماند. اگر سعی کنید بیش از این مدت او را بیدار نگه‌دارید، بیش از حد خسته خواهدشد و ممکن است در به خواب رفتن مشکل پیدا کند اما بعد از این مدت می‌توانید با ایجاد عادت‌های صحیح به او و خودتان کمک کنید خواب آرامی داشته باشید.

۳) چگونه اختلاف روز و شب را به نوزادم آموزش دهم؟

بعضی از نوزادان درست زمانی‌که می‌خواهید به رختخواب بروید، کاملا بیدار هستند. برای ماه‌های اول، شما نمی‌توانید در این مورد کاری انجام دهید ولی وقتی نوزاد به ۲ هفتگی رسید، می‌توانید اختلاف روز و شب را به او آموزش دهید.

وقتی نوزاد در طول روز بیدار و هوشیار است تا آنجا که ممکن است با او بازی کنید. خانه و اتاق او را روشن و پرنور نگه‌دارید و صداهای معمولی خانه مانند صدای زنگ تلفن و تلویزیون را کم نکنید. اگر مایل است در طول مدت شیر خوردن بخوابد، او را بیدار کنید ولی هنگام شیر‌دادن در طول شب با او بازی نکنید. نور و صدا را کم کنید و با او زیاد صحبت نکنید نوزاد باید دریابد که هنگام شب باید بخوابد.

۴) با چه روشی کودکم را بخوابانم؟

وقتی نوزاد به ۶ تا ۸ هفتگی می‌رسد، به او فرصت بدهید خودش به خواب برود. چگونه؟ جودی مندل، مدیر مرکز طب خواب در دانشکده پزشکی دانشگاه فیلادلفیا، پیشنهاد می‌کند وقتی نوزاد خواب‌آلود ولی هنوز بیدار است، او را روی تخت قراردهید. وی توصیه می‌کند کودکان را حتی در سنین خیلی پایین تکان ندهید و آنها را هنگام خوابیدن در آغوش نگیرید. مندل می‌گوید: «والدین فکر می‌کنند رفتارهای آنها در این سن کم تاثیری در کودک ندارد اما کودکان عادت‌های خواب خود را در همین سنین فرامی‌گیرند. اگر در ۸ هفته اول پس از تولد هنگام خواب او را تکان دهید، چطور ممکن است در آینده انتظار دیگری داشته باشید؟»

۵) چگونه از امنیت نوزاد هنگام خواب مطمئن شوم؟

بهترین راه برای حفظ نوزاد از وقوع «نشانگان مرگ ناگهانی» و سایر خطرهایی که هنگام خواب وی را تـهدیـد می‌کند، رعایت قواعد خواب ایمن است. خواباندن نوزاد به پشت، احتمال بروز نشانگان مرگ ناگهانی را کاهش می‌دهد. کارشناسان معتقدند از سال ۱۹۹۴ که سطح آگاهی جامعه در مورد خواباندن نوزاد به پشت افزایش یافته است، تقریبا جان ۲۰۰۰ نوزاد نجات داده شده است.

از مرتب بودن گهواره، تختخواب یا هر جای دیگری که نوزاد را هنگام خواب در آن قرار می‌دهید، مطمئن شوید. در محل خواب نوزاد بالش یا کوسن قرارندهید. نوزاد برای خواب به سطحی صاف و در عین حال سفت نیاز دارد. اسباب بازی‌ها را نیز از محیط خواب نوزاد دور کنید.

دقت کنید نرده‌های تخت نوزاد بیش از ۵ تا ۶ سانتی‌متر از هم فاصله نداشته باشند تا سر او از آن عبور نکند. همچنین مطمئن شوید که تشک برای تخت نوزاد اندازه است؛ نباید بتوان بیش از ۲ انگشت بین تشک و دیواره تخت نوزاد وارد کرد.

۶) چرا ایجاد عادت‌های به خواب رفتن مهم است؟

عادت‌های شروع خواب، بسیار مهم هستند. کودکی که در حالت بیداری به رختخواب می‌برید و یاد می‌گیرد با استفاده از روش‌های خود آرامش‌دهندگی، به خواب برود، خواهد توانست مانند بزرگسالان پس از بیدار‌شدن در نیمه‌شب، خود بخود آرام شود و دوباره به خواب برود. کودکی که عادت‌ می‌کند مثلا با تکان‌دادن گهواره به خواب ‌رود، ممکن است وقتی نیمه شب از خواب بیدار می‌شود، در به خواب رفتن مجدد مشکل پیدا کند. به همین دلیل والدین نباید هنگام خواباندن فرزندشان وی را تکان دهند یا فرزندشان را جایی غیر از رختخوابش بخوابانند (تاب، صندلی اتومبیل، تختخواب والدین) اگر والدین برای مدت کوتاهی قبل از پاسخ‌دادن فوری به گریه، کمی منتظر بمانند، کودک خود آرامش‌دهندگی و به خواب رفتن مجدد را فرامی‌گیرد. اگر فرصت مناسب داده شود، بیشتر کودکان یاد خواهندگرفت خودشان بدون نیاز به کمک والدین دوباره به خواب روند. نتایج تحقیقات نشان داده است اگرچه ۹۵ درصد نوزادان بعد از بیدار‌شدن هنگام شب گریه می‌کنند و به کمک والدین برای خوابیدن مجدد نیاز دارند، ولی اگر تا حدود ۱ سالگی به آنها فرصت داده شود، می‌توانند روشی برای آرامش خود بیابند و ۶۰ تا ۷۰ درصد آنها در پایان ۱ سالگی پس از بیدار‌شدن خود به خود به خواب می‌روند.

۷) با کولیک شیرخوار و بیدار‌شدن او در طول شب چه کنم؟

اگرچه کولیک به تنهایی یک مشکل خواب محسوب نمی‌شود ولی به نظر می‌رسد که در شیرخواران کولیکی مدت خواب کوتاه‌تر است. ممکن است مشکل‌های خواب گاهی پس از بزرگ‌شدن کودک و گذشتن از سن کولیک شیرخوارگی نیز ادامه پیدا کند زیرا والدین برای ساکت کردن کودک از روش‌هایی استفاده می‌کنند که در تطابق با الگوهای طبیعی خواب کودک تداخل ایجاد می‌کند (از جمله بغل کردن‌های مکرر و سوار کردن او به اتومبیل).

شیرخوار بزرگ‌تر از ۴ ماهی که شب‌ها بیدار می‌شود، گریه کردن هنگام شب را یاد گرفته‌است. این شیرخواران به محض‌ اینکه در آغوش گرفته می‌شوند، به سرعت آرام می‌شوند. برای حل این مشکل باید به گریه‌های آنها کمتر اعتنا کرد. ممکن است برای چند شب این کار سخت به‌نظر برسد ولی در نهایت یاد می‌گیرد که خودش دوباره بخوابد.

۸) با کودکم که دوست ندارد بخوابد، چه کنم؟

این اختلالات در کودکان نوپا و پیش‌دبستانی بیشتر دیده می‌شود. در این کودکان موضوعات تکاملی مهمی از جمله خودمختاری و جدایی دیده می‌شود. گاهی والدین با ایجاد محدودیت برای کودکان مشکل دارند و به تقاضاهای مکرر آنها برای خوردن یک لیوان دیگر آب یا گفتن یک داستان دیگر تن می‌دهند. پیشنهاد می‌شود در چنین مواقعی درخواست‌های کودک برای تاخیر در خوابیدن با حفظ آرامش ولی خیلی محکم، نادیده گرفته شود. برای کودکانی که در به خواب رفتن پس از رفتن به رختخواب مشکل دارند، می‌توان از عادت‌های مطلوب زمان خواب با موفقیت استفاده کرد، از جمله گفتن داستان، خواندن آواز، یک نوشیدنی یا مالش‌دادن پشت کودک. به تدریج می‌توان زمان این عادت‌ها را هر شب زودتر شروع کرد تا کودک در زمان مطلوب به خواب برود. استفاده از اشیای دارای بار عاطفی مثل پتو، پارچه یا عروسک‌های پشمالوی حیوانات نیز ممکن است در شروع خواب مفید باشد.

۹) چطور کودکم را عادت دهم در تخت‌ خودش بخوابد؟

نتایج مطالعه‌ها نشان می‌دهد خوابیدن کودکان در رختخواب والدین شایع است. حدود ۳۵ تا ۵۵ درصد کودکان پیش‌دبستانی و ۱۰ تا ۲۱ درصد دبستانی‌ها در اتاق والدین خود می‌خوابند و این روش در میان آسیایی‌ها مورد قبول است و با اینکه نداشتن حریم خصوصی برای روابط عاطفی و زناشویی در این شرایط آزار‌دهنده و خسته‌کننده است، بیشتر آنها در پی راه‌حل نیستند. قرار‌دادن کودک در تخت خودش از ایجاد این عادت ناپسند جلوگیری می‌کند. تخت کودک می‌تواند در سال اول در اتاق والدین باشد.

خطرهای خوابیدن کودکان در رختخواب والدین را نیز نباید نادیده گرفت. در یک بررسی ۸ ساله در آمریکا ۵۱۵ مورد مرگ در کودکان کمتر از ۲ سال دیده شد. تقریبا یک چهارم این مرگ‌ها به علت قرار‌گرفتن کودک در زیر یکی از والدین در رختخواب مشترک بوده است و سه‌ چهارم خفگی‌ها نیز به علت قرار‌گرفتن در قسمت‌های مختلف تختخواب اتفاق افتاده است.

منبع: Webmd

ترجمه: فاطمه اختردانش