جهنم آزادی

غلبه ایران بر برزیل در لیگ جهانی والیبال

تیم ملی والیبال ایران جمعه شب برای نخستین‌بار در تاریخ رشته والیبال میزبان بزرگ‌ترین و پرافتخار‌ترین تیم سال‌های اخیر یعنی برزیل بود. سالن دوازده هزار نفری والیبال طبق معمول گذشته بازهم به سبک آماتوری پذیرای تماشاگران بود. طوری که مردم باید مثل همیشه سه، چهار ساعت زودتر خودشان را به سالن برگزاری مسابقات برسانند تا بتوانند روی صندلی بنشینند!

نحوه بلیت فروشی نسبت به دوره قبل تغییر عجیبی کرده بود. ابتدا باید کارت عضویتی را ثبت‌نام و سپس خریداری می‌کردیم و بعد می‌توانستیم برای خرید بلیت اقدام کنیم! اینکه هنوز فدراسیون والیبال و مسوولان برگزاری مسابقات نتوانسته اند راه‌حلی مناسب برای جلوگیری از افراد با بلیت‌‌های تقلبی داشته باشند جای تعجب فراوانی دارد. در تمامی بازی‌های لیگ جهانی سال پیش و بازی جمعه شب، سالن دوازده‌هزار نفری آزادی، جمعیتی بالغ بر ۲۰ هزار نفر را در خودش جای داده بود، یعنی چیزی حدود هشت هزار نفر بدون خریداری بلیت به سالن آمده بودند. از حواشی بیرون سالن هم می‌توان به حضور تعدادی از بانوان ایرانی پشت درب‌های بسته مجموعه آزادی اشاره کرد که به نشانه اعتراض به عدم حضورشان در پشت درب‌های بسته تجمعی را البته با سکوت انجام دادند. اینکه بانوان برزیلی حق دیدن بازی را در سالن آزادی دارند ولی بانوان ما از چنین حقی در کشور خودمان محروم هستند، واقعا قابل توجیه نیست. با توجه به تجربه خوب گذشته از سال ۲۰۰۰ تاکنون و همین‌طور ادوار لیگ، حضور بانوان در سالن والیبال نه تنها ضرر و حاشیه‌یی را ایجاد نکرده، بلکه باعث وحدت بیشتری بین تماشاگران حین برگزاری مسابقات می‌شود. از نکات مثبت پخش این دیدار، وجود دوربین‌های ویدئو چک، برای بررسی قرار گرفتن توپ بر روی خط بود که برای نخستین‌بار در ایران چنین سیستمی تست می‌شد. همین‌طور این دیدار با دوربین‌های اچ‌دی، برای بینندگان تلویزیونی پخش شد.

برناردو رزنده پیش از شروع بازی در کنفرانس خبری از شرایط نامساعد تیمش گفت و اذعان داشت که برای برون رفت از شرایط کنونی باید در این دیدار پیروز شوند و لیست دوازده نفر تیمش را برای این دیدار اعلام کرد که از برونو رزنده، ایزاک سانتوس، والاس ده سوزا، لوکاس ادواردو، لیندرو ویسوتو، موریلو اندرس، ریکاردو لوکارلی، لوئیز فیلیپه فونتلس، سانتوس جونیور، مائوریتسیو سیلوا، ماریو پدریرا جونیور و رافائل الیویرا در این بازی استفاده خواهد کرد. این لیست نسبت به بازی گذشته، تغییر به خصوصی را در خود نمی‌دید. در آن سوی میدان کواچ، سرمربی ایران از سعید معروف، مهدی مهدوی، امیر غفور، شهرام محمودی، سیدمحمد موسوی، آرمین تشکری، عادل غلامی، فرهاد قائمی، علیرضا مباشری، مجتبی میرزاجانپور، میلاد عبادی‌پور و عبدالرضا علیزاده برای این دیدار استفاده کرد که نسبت به دیدار گذشته، عادل غلامی جای سامان فائزی را در ترکیب دوازده نفره تیم ملی گرفته است. در گیم نخست ایران از همان ابتدا با فاصله سه امتیاز از حریفش عقب افتاد و کواچ بازهم بر روی عقیده‌اش مبنی بر عدم گرفتن تایم اوت قبل از رسیدن به امتیازات ۱۸، پا فشاری کرد تا گیم نخست را با حساب ۲۵-۱۸ به حریف واگذار کنیم. در پایان گیم نخست، مدافعان ایران حتی یک دفاع صحیح روی تور هم انجام ندادند که این آماری در خور شأن لیگ جهانی نبود. شایان ذکر است که برزیل در گیم نخست ۷ سرویس خودش را به تور یا بیرون از زمین زد که عدم تمرکز این تیم در لیگ جهانی امسال را به خوبی نشان می‌دهد. اما با شروع گیم دوم، کار گروهی بازیکنان بهتر شد. دفاع روی تور بازیکنان انسجام بهتری گرفت و سعید معروف با شهرام محمودی و فرهاد قائمی به هماهنگی بهتری رسید. با ادامه این هماهنگی ایران توانست گیم دوم را به سود خودش تمام کند. برزیلی‌ها و رزنده که نمی‌خواستند بازنده این دیدار باشند، با اتکا به حضور بازیکنان باتجربه خودشان و سرویس‌های خوب رافائل اولیویرا گیم سوم را به نام خودشان ثبت کردند تا کار به گیم چهارم کشیده شود. گیم چهارم شروع درخشش بازیکنان ایرانی بود. برای نخستین بار در لیگ جهانی امسال، دفاع عقب زمین ایران به‌شدت عالی کار کرد و با جسارت‌ها و توپ‌گیری‌های عالی علیزاده، این گیم برای ایران به ثبت رسید تا هر دو تیم از گرفتن یک امتیاز از این مسابقه مطمئن شوند و نتیجه نهایی در گیم پنجم مشخص می‌شد. آرمین تشکری و سعید معروف با زدن سرویس‌های جهشی موجی، منطقه‌های عقب زمین برزیل را هدف گرفتند که در این امر نیز موفق بودند تا در نهایت ایران با حساب ۳-۲ قهرمان جهان را در ایران شکست دهد و با گرفتن دو امتیاز از این دیدار به رتبه دوم گروه مرگ صعود کند! و همین‌طور برناردو رزنده در چهارصد و بیست و نهمین بازی عمرش به عنوان سرمربی برزیل، از شدت عصبانیت این باخت در کنفرانس خبری بعد از بازی نیز حاضر نشد!

برزیل تا اواسط گیم دوم تاکتیک اصلی‌اش پاس‌های سرعتی و پایپ بود که بعد از آن و با توجه به حضور بازیکنان پا به سن گذاشته در خط حمله و همین‌طور دریافت‌های ضعیف پاسور برزیل، نتوانستند این روند را ادامه دهند. البته از دفاع خوب بازیکنان ایران نیز نباید گذشت.

نکته مثبت فنی که می‌توان در مورد کواچ اشاره کرد این است که این مربی در طول این دیدار کمتر دست به تعویض بازیکنان موثر تیم زد و بعد از گذشت سه بازی به خوبی از حضور بازیکنان تاثیر‌گذاری چون آرمین تشکری و مجتبی میرزاجانپور و میلاد عبادی پور بهره می‌برد. تعویض عادل غلامی سرعتی زن تیم ایران در اواسط گیم چهارم هم از نکات قابل توجه پیروزی ایران بر برزیل بود. جایی که با ورود غلامی، خط حمله ایران تنوع بیشتری به خودش گرفت.

در هر صورت این پیروزی برای ایران به‌شدت حائز اهمیت بود. درست است که ایران در سخت‌ترین گروه ممکن قرار دارد ولی همین گروه امتیاز بالایی برای ایران دارد چون سه تیم از چهار تیم این گروه صعود می‌کنند و ایران می‌تواند با پیروزی و گرفتن امتیاز از دیدارهای خانگی به راحتی برای نخستین بار به دور حذفی صعود کند. با این پیروزی سایه ولاسکو به عنوان رقیب روانی کواچ هر روز کم رنگ‌تر از گذشته می‌شود...

سپهر خرمی